Nαγκόρνο Καραμπάχ Σφαγές των Αρμενίων από το Αζερμπαϊτζάν το 1988

H σύγκρουση με το Αζερμπαϊτζάν και οι θέσεις της Αρμενίας
Του Aρμάν Γκιραγκοσιάν - ΦEBPOYAPIOΣ 1995
Πρεσβευτή της Δημοκρατίας της Αρμενίας στην Ελλάδα
H APMENIA απέκτησε την ανεξαρτησία της κάτω από εξαιρετικά περίπλοκες και δύσκολες πολιτικές συν-θήκες. Ως εκ τούτου, το ζήτημα του Nαγκόρνο (Ορεινού) Καραμπάχ, το οποίο είχε παραμείνει ανεπίλυτο κατά τη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου, απέβη αντικείμενο μιας διεθνούς διαφοράς.
Την περίοδο 1804-1813, ως αποτέλεσμα του ρωσοπερσικού πολέμου, το χανάτο του Καραμπάχ, ο πληθυσμός του οποίου ήταν κατά πλειοψηφία αρμενικός, εντάχθηκε στη ρωσική Αυτοκρατορία. Μετά την κατάρρευση της αυτοκρατορίας και κατά τη διάρκεια της ύπαρξης των ανεξάρτητων δημοκρατιών της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν (1918-1920) το ορεινό Καραμπάχ κατέστη μια αμφισβητούμενη περιοχή με αποτέλεσμα να μην καθοριστούν τα μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν σύνορα, εφόσον οι αρχές του Αζερμπαϊτζάν, προσπαθούσαν να καταλάβουν την περιοχή και να εκμηδενίσουν τον αρμένικο πληθυσμό της.

Μετά από τη σοβιετοποίηση της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, επεβλήθη στο ζήτημα του Καραμπάχ μια άδικη και αντίθετη, προς την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών, λύση.

Στις 5 Ιουλίου 1921, ως αποτέλεσμα των πιέσεων των σοβιετικών αρχών του Αζερμπαϊτζάν και με υποκίνηση του (ΠΑΤΕΡΟΥΛΗ) Στάλιν το Γραφείο του Καυκάσου του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος αποφάσισε να ενταχθεί το Καραμπάχ στο Αζερμπαϊτζάν ως αυτόνομη περιοχή.

Στη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου οι αζερμπαϊτζανές αρχές ακολούθησαν μια πολιτική σκληρής καταπίεσης του αρμενικού στοιχείου, προσβολής της εθνικής αξιοπρέπειας και καταπάτησης των δικαιωμάτων του, με αποτέλεσμα την ελάττωση του ποσοστού του τελευταίου (75% κατά το 1987).

ΣΦΑΓΕΣ


Ενθαρρυμένο από τα ελπιδοφόρα συνθήματα περί «διαφάνειας» και «ανασυγκρότησης» και στηριζόμενο στο σύνταγμα της ΕΣΣΔ και στις αρχές της αυτοδιάθεσης των λαών το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων της Αυτόνομης Περιοχής του Ορεινού Καραμπάχ, αποφάσισε στις 20 Φεβρουαρίου 1988 να ζητήσει από τα κοινοβούλια της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν την επανένωση της περιοχής με την Αρμενία.

Η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζαν, όχι μόνο απέρριψε το σχετικό αίτημα αλλά οργάνωσε ΣΦΑΓΕΣ-ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ του αρμένικου πληθυσμού στο Σουμγκάιτ και σε άλλες πόλεις του Αζερμπαϊτζάν.

Στη 1η Δεκεμβρίου 1989 το Ανώτατο Σοβιέτ της ΣΔΔ της Αρμενίας και το Εθνικό Συμβούλιο του Ορεινού Καραμπάχ-ΑΡΤΣΑΧ, υιοθέτησαν μια κοινή απόφαση περί επανένωσης του Καραμπάχ με τη Σοβιετική Αρμενία.

Την απόφαση αυτή ακολούθησε η ΣΦΑΓΗ-ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, και εκδίωξη των Αρμενίων του Μπακού .

Ως αποτέλεσμα της πολιτικής (ΣΦΑΓΩΝ) του Αζερμπαϊτζάν, περίπου 300,000 Αρμένιοι εκδιώχτηκαν και μετατράπηκαν σε πρόσφυγες.