Η ΛΙΒΥΗ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

«..η φτώχεια να ταλανίζει ολόκληρες περιοχές,

ενώ οι πιστοί του καθεστώτος γέμιζαν πλούτη και θέσεις.

Τώρα είναι αργά για "παροχές" και οι εξεγερμένοι πλησιάζουν

 τον σατράπη "εντός του φρουρίου" του στην Τρίπολη». Αυγή  

2.1           Η Λιβύη μια από τις Πλέον Ευημερούσες Χώρες

         με βάση Επίσημους  Δείκτες

«Ο εργαζόμενος στη Λιβύη του Καντάφι ήταν από τους πιο προστατευόμενους στον κόσμο. Λάμβανε κρατικές επιδοτήσεις

της τάξης των $ 800 το μήνα για το μέσο νοικοκυριό, βενζίνη

με μόλις 60σεντς το γαλόνι……….». 

Αμερικανική μελέτη για την οικονομία της Λιβύης  2007  

Η Λιβύη εξακολουθούσε να δανείζει τον υπόλοιπο κόσμο

μέσω του ΔΝΤ, κατά το μήνα Μάρτιο, όταν και ξέσπασε

η εμφύλια σύγκρουση στη χώρα, αποκαλύπτουν

τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Ταμείο   [3]

Πριν τον πόλεμο, η Λιβύη ήταν γνωστή ως η Ελβετία της Αφρικής, παρά το εμπάργκο που της είχε επιβληθεί για πολλά χρόνια.
Είχε το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο στην Αφρική καθώς και από πολλά άλλα κράτη.

Το κατά κεφαλήν εισόδημα το 2008 ανήρχετο σε 14.400 δολάρια  [4] δηλαδή κατά μέσον όρο περίπου 1200 δολάρια το μήνα.
(Την ίδια χρονιά στο "απελευθερωμένο" άλλοτε πλούσιο Ιράκ, όπως φαίνεται στον ίδιο πίνακα, το εισόδημα ανέρχεται στα 4000 δολάρια).

Στις στατιστικές αυτές, όμως, δεν αναφέρεται και δεν λαμβάνεται υπόψη ότι υπηρεσίες και βασικά αγαθά που στις άλλες χώρες κοστίζουν ακριβά στη Λιβύη ήταν δωρεάν.

Αν λάβει υπόψη του κανείς τις παρακάτω συντηρητικές τιμές για τις υπηρεσίες και τα βασικά αγαθά που πληρώνουν οι πολίτες σε μια χώρα της Δύσης:

- 100 δολ. για ρεύμα και νερό,
- 500 δολ. για ενοίκιο ή δάνειο σπιτιού,
- 100 δολ. για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,
- 100 δολ. για καύσιμα,
- 400 δολ. για τα τρόφιμα που ήταν δωρεάν

μπορεί να συμπεράνει ότι τα 1200 δολάρια το μήνα για έναν Λίβυο ισοδυναμούσαν με 2400 δολάρια για κάποιον σε μια άλλη χώρα.

Για δε ειδικές κατηγορίες πολιτών, όπως φοιτητές, αγρότες, νιόπατρους, επιχειρηματίες που απολάμβαναν πρόσθετων παροχών, όπως άτοκα δάνεια, δωρεάν εκπαίδευση, δωρεάν αγρόκτημα, σπόρους, λιπάσματα και ζώα, εφ άπαξ 55.000 οι νιόπαντροι,
οι μηνιαίες απολαβές αυξάνονται ακόμη περισσότερο.

Στις ΗΠΑ ο μέσος μισθός είναι 26,261 δολάρια (περίπου 15.000 ευρώ) [5]

 η δε μέση Αμερικανική οικογένεια χρειάζεται πάνω από 15000 δολάρια το χρόνο για ιατρική περίθαλψη, [6]

και είναι χρεωμένη με περίπου 75,600 δολάρια, χρησιμοποιεί κατά μέσο όρο 13 πιστωτικές κάρτες  [7]

Το παρακάτω διάγραμμα είναι από την Έκθεση για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη του 2011. ΄

Σ αυτό η Λιβύη, για τα έτη 2005 έως 2010, κατατάσσεται πάνω από το μέσο όρο των ανεπτυγμένων χωρών.

v     Η κάτω γραμμή αντιστοιχεί στις Αραβικές χώρες,

η πιο πάνω στον μέσο όρο του κόσμου,

η πιο πάνω στις χώρες με υψηλή ανάπτυξη και

η πιο πάνω απ αυτή στη Λιβύη για τα έτη από 2005 έως 2010

Η έκθεση συντάχθηκε για λογαριασμό του Αναπτυξιακού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών και δόθηκε στη δημοσιότητα σε έντυπη και on-line μορφή  στις 2 Νοεμβρίου του  2011. 

Για την αναπτυξιακή κατάταξη των χωρών προσδιορίζεται ο Δείκτης Ανθρώπινης Ανάπτυξης (HDI)

Όπως αναφέρεται στην έκθεση, ο  Δείκτης Ανθρώπινης Ανάπτυξης (HDI) αποτελεί μέτρο σύγκρισης του προσδόκιμου ζωής, της παιδείας, της εκπαίδευσης και του βιοτικού επιπέδου  των χωρών σε όλο τον κόσμο.

Πρόκειται για ένα πρότυπο μέσο για τη μέτρηση της ευημερίας, ειδικά την ευημερία των παιδιών.

Χρησιμοποιείται για να διακρίνει αν η χώρα είναι αναπτυγμένη, αναπτυσσόμενη ή υπανάπτυκτη και επίσης μετρά την επίδραση των οικονομικών πολιτικών στην ποιότητα ζωής.

Επί του ξενόφερτου βασιλιά Ίντρις που ανέτρεψε αναίμακτα ο Καντάφι, η Λιβύη κατατασσόταν η φτωχότερη χώρα του κόσμου.

Πολλοί Λίβυοι ζούσαν σε σκηνές και λαμαρινοπαραπήγματα.

Ο Καντάφι ορκίστηκε ότι θα στεγαστεί αξιοπρεπώς και ο τελευταίος Λίβυος και μετά θα μεριμνήσει να στεγάσει τους γονείς του.

Ο πατέρας του πέθανε σε σκηνή.

Σήμερα όλοι οι Λίβυοι διαμένουν σε μονοκατοικίες ή χαμηλές πολυκατοικίες από σκυρόδεμα δωρεάν, βλ. και κεφ. 2.4.

2.2   Oι Ελευθερίες των Γυναικών Μοναδικές

        σε Όλον τον Αραβικό

- Απαγορεύεται ο γάμος πριν τα 20 χρόνια και οι κλειτοριδεκτομές.

- Το 60% των γυναικών τα τελευταία 40 χρόνια εργάζονται. 

- Οι γυναίκες είναι κατά πολύ οι πιο μορφωμένες και πιο καλλιεργημένες

  (κυκλοφορούν και τα αντισυλληπτικά χάπια)

- Η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική μέχρι τα 16 χρόνια.

- Σε κάποιες πόλεις στα πανεπιστήμια είναι περισσότερες οι γυναίκες

- Tις μισές θέσεις δικαστών τις κατέχουν γυναίκες

-. Στα νοσοκομεία, στις κρατικές υπηρεσίες και στην κοινωνική μέριμνα, οι γυναίκες είναι περισσότερες (οι άνδρες ασχολούνται με το εμπόριο και τις πετρελαϊκές επιχειρήσεις)

2.3           Ένα Ρεπορτάζ του Reuters το 2010 – Τι Γινόντουσαν τα

          Κέρδη από τα Πετρέλαια

«24 Νοέμβρη (Reuters) – Η Λιβύη χρησιμοποιεί τα χρήματα από τις εξαγωγές πετρελαίου για να βοηθήσει και επενδύσει σε αφρικανικές γείτονές της χώρες, μια πολιτική η οποία διπλωμάτες και αναλυτές λένε ότι της δίνει αυξανόμενη πολιτική επιρροή στην ήπειρο.

Το παρακάτω είναι μια επιλογή από τις πρωτοβουλίες της Λιβύης που έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή στην Αφρική, καθώς και μερικά από τα έργα που σχεδιάζει. Για την ιστορία, κάντε κλικ στο [ID: nLDE6AH1S8]

Ο ηγέτης της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι δήλωσε νωρίτερα φέτος ότι προσφερόταν να επενδύσει 97 δισεκατομμύρια δολάρια στην ήπειρο για να την απελευθερώσει από τη δυτική επιρροή, υπό την προϋπόθεση ότι τα αφρικανικά κράτη θα απαλλαγούν από τη διαφθορά και τον νεποτισμό.

Το ποσό αυτό είναι περίπου το ποσό το οποίο κατέχει η Λιβύη  σε συναλλαγματικά αποθέματα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.

Η Λιβύη έχει βάλει 65 δισεκατομμύρια δολάρια σε κρατικά επενδυτικά ταμεία, συμπεριλαμβανομένου ενός το οποίο είναι ειδικά σχεδιασμένο για να γίνουν επενδύσεις στην Αφρική.

Το Λιβυκό Επενδυτικό Χαρτοφυλάκιο της Αφρικής (LAP), ξεκίνησε με 5 δισ. δολάρια σε κεφάλαια, αλλά δεν είναι σαφές πόσα μετρητά έχει σήμερα.  

Το LAP φέτος βοήθησε να δημιουργηθεί στο Λονδίνο  μια εταιρεία διαχείρισης, που ονομάζεται FM Capital Partners.

Ο επικεφαλής της εταιρείας λέει ότι θα επενδύσει περίπου 40 τοις εκατό των λιβυκών περιουσιακών καταθέσεων που έχει υπό διαχείριση σε έργα στην Αφρική. [ID: nLDE67424Y]

Ένα άλλο από τα έργα του ταμείου είναι τα Πράσινα Δίκτυα του LAP, μια  εταιρία κινητής τηλεφωνίας η οποία λέει ότι έχει εμπορικές δραστηριότητες στο Νίγηρα, την Ακτή Ελεφαντοστού, την Ουγκάντα ​​και τη Ρουάντα και σχεδιάζει να ξεκινήσει λειτουργία σύντομα στο Τσαντ, τη Σιέρα Λεόνε, το Τόγκο και το νότιο Σουδάν.

Το LAP είναι επίσης ο κύριος μέτοχος της Afriqiyah Airways. Το όνομά του είναι στα αραβικά για την Αφρική και λέει αποστολή του είναι να συνδέσει τα αφρικανικά κράτη μεταξύ τους. Εξυπηρετεί πτήσεις που δεν εξηπηρετούνται  από τις μεγάλες αεροπορικές εταιρείες.

Οι προορισμοί περιλαμβάνουν Ουαγκαντούγκου της Μπουργκίνα Φάσο, Μπανγκούι στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και Ντουάλα στο Καμερούν.

Η Λιβύη είναι ένας από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες του προϋπολογισμού της Αφρικανικής Ένωσης, του σώματος των 53 χωρών το οποίο προορίζεται να λειτουργήσει όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση….»

2.4   Ένα Άρθρο των Τimes το 2009 – Μια «Δικτατορία» που θα

        την Ζήλευαν οι Πολίτες στις «Δημοκρατίες» της Δύσης

Από  άρθρο των Times   [9]  [10]

21 Φεβρουαρίου 2009 "The Times"

Σαράντα χρόνια στην επανάσταση που επέφερε στη Λιβύη, ο Μουαμάρ Καντάφι έκανε πρόταση να διαλυθεί η Κυβέρνηση, να διανεμηθούν τα κέρδη από το πετρέλαιο στους πολίτες και να εθνικοποιηθούν οι  ξένες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις που επετράπηκαν πρόσφατα στη Λιβύη.

 «Η διοίκηση έχει αποτύχει και η κατάσταση της οικονομίας έχει αποτύχει. Φτάνει πια. Η λύση είναι, οι Λίβυοι να πάρουμε κατ΄ευθείαν τα χρήματα του πετρελαίου και να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε μ αυτά»,

είπε ο Καντάφι..

«Για να σταματήσει η διαφθορά, τα χρήματα πρέπει να δοθούν στους φτωχούς, τα τρία τέταρτα των υπουργείων θα πρέπει να πάψουν να υπάρχουν και οι εργαζόμενοι θα πρέπει να λειτουργήσουν τα νοσοκομεία και τα σχολεία οι ίδιοι»,

συνέχισε.

Η ανακοίνωση έχει αφήσει διπλωμάτες και τις 40 ξένες εταιρείες πετρελαίου που δραστηριοποιούνται στη χώρα σε αμηχανία…

Σε ολόκληρη τη χώρα, από την πιο μικρή όαση στην έρημο μέχρι τα πανεπιστήμια και τις κρατικές επιχειρήσεις, χιλιάδες άνθρωποι συζητούν τις προτάσεις του στις επίσημες δημόσιες συνελεύσεις.

Ποτέ πριν στα ετήσια Λαϊκά Συνέδρια της Λιβύης - στην πραγματικότητα τα κορυφαία εκτελεστικά και νομοθετικά όργανα της χώρας – δεν έχουν κληθεί να εξετάσουν το ενδεχόμενο μιας τέτοιας μεταρρύθμισης.

«Λίβυοι, αυτή είναι η ιστορική ευκαιρία σας να πάρετε στα χέρια σας τον πλούτο σας του πετρελαίου,  την εξουσία σας και  την πλήρη ελευθερία σας»,

δήλωσε ο συνταγματάρχης Καντάφι την προηγούμενη του πενταήμερου γύρου συζητήσεων.

Πολλοί αισθάνονται ότι δεν έχουν ίσο μερίδιο με τους άλλους, αν και τα εξωτερικά σημάδια φτώχειας στη βαθιά θρησκευόμενη κοινωνία είναι λιγοστά.

Δορυφορικά πιάτα κοσμούν τις χαμηλές πολυκατοικίες από σκυρόδεμα, το ψωμί είναι φτηνό, η βενζίνη είναι 17 σεντ το λίτρο και εισαγόμενα αυτοκίνητα μεταφέρουν τις οικογένειες κατά μήκος της εύφορης παράκτιας ζώνης. Σπάνια εκδηλώνεται δυσαρέσκεια.

Αλλά το κάλεσμα για μεταρρύθμιση έχει γίνει δεκτό με ανυπομονησία από πολλούς. Στο Αφρικανικό Πανεπιστήμιο Ανωτέρων Σπουδών, ο Αμπντούλ Χαμίτ Amer έλεγε σε μια συγκέντρωση:

«Πρέπει να καταργηθεί το Υπουργικό Συμβούλιο. Τα υπουργεία υγείας, εκπαίδευσης και μεταφορών θα πρέπει να καταργηθούν. Οι άνθρωποι θα πρέπει να αφεθούν να λειτουργούν τα υπουργεία μόνοι τους”.

Ένα περίγραμμα των σχεδίων:

33 δις δολάρια (23 δις στερλίνες) από εισοδήματα από το πετρέλαιο, μείον 21 δις πληρωτέα σε αλλοδαπούς συμβεβλημένους για την κατασκευή δρόμων, σπιτιών, νοσοκομείων και σχολείων, αφήνουν 12 δις για το λαό.

Αυτά, συν 6 δις που περίσσεψαν από τον προϋπολογισμό του προηγούμενου έτους και 8 δις από φόρους και τουρισμό καταλήγουν σε μια πραγματική φλέβα χρυσού για τα 5 εκατομμύρια Λίβυους. 

Οκτώ εναλλακτικά πλάνα διανομής του πλούτου καταστρώθηκαν για να εξεταστούν από το συνέδριο. 

Δεν συμφώνησαν όλοι με το σχέδιο για την κατανομή του πλούτου.

Ο Δρ Μπασίρ Zimbl  είπε ότι το σχέδιο

«είναι λάθος, επειδή ο πλούτος έχει διανεμηθεί στο παρελθόν και τώρα παίζουν μ αυτόν".

Ένας νεαρός πατέρας εκμυστηρεύτηκε:

«Δεν είμαι ενάντια να δοθούν χρήματα στο λαό, αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο. Πιστεύω ότι θα πρέπει να έχουν υψηλότερους μισθούς και να καταπολεμηθεί η διαφθορά ».

Μόλις τα λαϊκά συμβούλια τελειώσουν τη διαβούλευση αύριο, θα παραδώσουν τα πορίσματα στο Λαϊκό Κογκρέσο των 600 μελών για εξέταση στις 2 Μαρτίου….

Aπό άρθρο στο Al Jazeera   [11]

3 Μαρτίου 2009 "Al Jazeera" – Τα εκτελεστικά και νομοθετικά όργανα της Λιβύης  ψήφισαν να καθυστερήσει η διανομή των κερδών από το πετρέλαιο, ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Jana.
Μόνο 64  από τα 468 Βασικά Λαϊκά Συμβούλια ή δήμοι ψήφισαν υπέρ της πρότασης του Καντάφι να διανείμουν τα χρήματα τώρα, ενώ 251 υιοθέτησαν το σχέδιο κατ αρχήν, αλλά ζήτησαν να καθυστερήσει η υλοποίησή του μέχρι  να παρθούν κατάλληλα μέτρα.

Όπως αναφέρεται στο δίκτυο Μathaba  [12] ο Kαντάφι μετά την απόρριψη της πρότασης απογοητευμένος δήλωσε:

«Το όνειρό μου όλα αυτά τα χρόνια ήταν να δώσω τον πλούτο και την εξουσία απευθείας στο λαό».

2.5   Έκθεση Επιτροπής του ΟΗΕ που Εκθείαζε την Προάσπιση

         των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Λιβύη

Λίγο πριν την επέμβαση στη Λιβύη η επιτροπή των ανθρώπινων δικαιωμάτων του ΟΗΕ είχε συντάξει έκθεση που εκθείαζε τη Λιβύη στον τομέα αυτό.  [13]

Η υπερψήφισή της αναβλήθηκε λίγες μέρες πριν την "επανάσταση". 

Σε άρθρο των New York Times με τίτλο:

"Η Υψηλή επίδοση της Λιβύης στα ανθρώπινα δικαιώματα   [14] επισημαίνονται και οι θετικές αντιδράσεις στην έκθεση πολλών χωρών 

ανάμεσα σ αυτές και του Κατάρ, του σημερινού εισβολέα της Λιβύης.

Όπως αναφέρεται:

"το Κατάρ επαίνεσε  το νομικό πλαίσιο της χώρας για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών καθώς και τον ποινικό της κώδικα που τα εγγυάται".

2.6   Ποσοστό Φυλακισμένων:  ΗΠΑ: 1^η  Λιβύη: 196^η

Κατάταξη     Χώρα           Φυλακισμένοι             [15]

                                          ανά 100000 κατοίκους       

1^η               ΗΠΑ  *              716

55^η             Ισραήλ **          236

82^η             Βρετανία           154

136^η           Ελλάδα             111

146^η           Γαλλία               102

187^η           Συρία                  58

196^η           Λιβύη                 46

 

*Στις 28 Μαρτίου 2005 προβλήθηκε στο Channel 4 του BBC ντοκιμαντέρ από τετράμηνη έρευνα του καναλιού στις φυλακές των ΗΠΑ.  Από την έρευνα προέκυψε ότι τα βασανιστήρια στο Αμπού Γκράιμπ που προκάλεσαν τον αποτροπιασμό σε όλο τον κόσμο, αποτελούν συνήθη πρακτική στις υπερπλήρεις και με ανεπαρκές προσωπικό φυλακές των ΗΠΑ.     [16]

**Βασανιστήρια  Παιδιών 12 ετών στις Φυλακές του Ισραήλ, βλ. ΜΕΡΟΣ Ι, κεφ. 15

2.7   H Πράσινη Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Λιβύης 

Παραθέτουμε σε περίληψη τη χάρτα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λιβύη από την ιστοσελίδα http://www.greencharter.com/ του Διεθνούς Κινήματος της Λιβύης, το οποίο θεμελίωσε ο Καντάφι το 1988. 

Άρθρο1 – Πολιτικό Σύστημα

Δημοκρατία είναι η εξουσία του λαού, όχι μόνον η έκφραση του λαού.

Η εξουσία ανήκει στο λαό.

Ασκείται άμεσα, χωρίς ενδιάμεσο φορέα ή εκπροσώπους

στα λαϊκά συνέδρια και τις επιτροπές του λαού.

Στην ενότητα Α προτάσσουμε τα άρθρα για τα οποία υπάρχει σαφής τεκμηρίωση ότι τηρούνται στην πράξη. 
Στην ενότητα Β αυτά για τα οποία δεν έχουν εντοπιστεί στοιχεία κατά πόσον τηρούνται. 
Στην ενότητα Γ άρθρα – προτάσεις για έναν καλύτερο κόσμο. 

Παραλείπουμε άρθρα γενικών διακηρύξεων αόριστου περιεχόμενου τα οποία, κατά κανόνα, όπως γνωρίζουμε και από το δικό μας σύνταγμα, αλλά και επί μέρους καταστατικά, είναι καλολογικά στοιχεία. 

Στην ιστοσελίδα του κινήματος μπορεί να δει κανείς και σύντομο βίντεο με τη φιλοσοφία στην οποία βασίζεται η χάρτα. (υπάρχει μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες). 

Ø       Α. Τι Ισχύει Αποδεδειγμένα στην Πράξη

Θρησκεία 
Άρθρο 10 - Πρόκειται για άμεση σχέση με τον Δημιουργό, χωρίς ενδιάμεσους. Έχουμε κηρύξει εκτός νόμου το μονοπώλιό της και τη χρησιμοποίησή της για σκοπιμότητες, όπως ανατροπές, φανατισμό, σεκταρισμό, κομματισμό και αδελφοκτόνο πόλεμο. 

Θρησκευτικές και Φυλετικές Διακρίσεις 
Άρθρο 17 - Απορρίπτουμε κάθε διαχωρισμό μεταξύ των ανθρώπων βάσει του χρώματός τους, της φυλής τους, της θρησκείας τους ή του πολιτισμού τους. 

Σχέσεις των Φύλων 
Άρθρο 21 – Είμαστε άνδρες και γυναίκες καθόλα ίσοι. Η διαφοροποίηση των δικαιωμάτων μεταξύ ανδρών και γυναικών αποτελεί κατάφωρη αδικία Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί σε καμία περίπτωση. 
Ο γάμος είναι ένωση μεταξύ δύο ισότιμων εταίρων. Κανείς δεν μπορεί να συνάψει προγαμιαίο συμβόλαιο, ούτε διαζύγιο με οποιοδήποτε άλλο τρόπο από ό, τι με αμοιβαία συναίνεση ή από βάσει δίκαιης κρίσης. Είναι άδικο να απομακρύνονται τα παιδιά από τη μητέρα τους και η μητέρα τους από το σπίτι. 

Άρθρο 7- Είμαστε ελεύθεροι στις ιδιωτικές πράξεις μας και τις προσωπικές μας σχέσεις. 
Κανείς δεν μπορεί να εμπλέκεται σε αυτές, εκτός σε περίπτωση καταγγελίας από έναν από τους εμπλεκόμενους εταίρους ή συντρόφους ή εάν η πράξη και η επίθεση είναι επιζήμια για την κοινωνία, ή αντίθετη με τις αξίες της. 

Επαγγελματικές ελευθερίες 
Άρθρο 6 - Είμαστε ελεύθεροι να σχηματίζουμε ενώσεις, συνδικάτα και ενώσεις για την υπεράσπιση των επαγγελματικών συμφερόντων μας. 

Ιδιοκτησία 
Άρθρο 12 - Είμαστε ελεύθεροι από κάθε φεουδαρχική σχέση. 
Η γη δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να επωφελείται από αυτήν και να την καλλιεργεί, να του δίνονται τα εργαλεία ή τα ζώα για να ζει μέσω της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. 

Κατοικία 
Άρθρο 13 - Δεν πληρώνουμε ενοίκιο. Το σπίτι ανήκει στο πρόσωπο που ζει σ 'αυτό. Απολαμβάνει ιερή ασυλία μέσα σ΄αυτό. 

Εκπαίδευση 
Άρθρο 15 – Η εκπαίδευση και η γνώση είναι φυσικά δικαιώματα για όλους. Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να επιλέγει την εκπαίδευση και τις γνώσεις που του ταιριάζουν, χωρίς να του επιβάλλεται κάποιος περιορισμός ή προσανατολισμός 

Ø       Β. Διακηρύξεις με ανεπιβεβαίωτη εφαρμογή

Οικιακοί Βοηθοί 
Άρθρο 22 - Θεωρούμε τους οικιακούς βοηθούς τους σκλάβους της σύγχρονης εποχής. 
Κανένας νόμος δεν διέπει την κατάστασή τους και δεν έχουν καμία εγγύηση, ούτε προστασία. 
Ζουν κάτω από την αυθαιρεσία των κυρίων τους, και είναι θύματα της τυραννίας τους. Υποχρεώνονται από την ανάγκη της επιβίωσης να επιτελούν έργο που θίγει την αξιοπρέπειά τους και τα ανθρώπινα συναισθήματά τους.. 
Για το λόγο αυτό, η χρησιμοποίηση ανθρώπων ως υπηρετών είναι παράνομη. 
Το σπίτι πρέπει να το φροντίζουν οι ιδιοκτήτες του. 

Ανατροφή παιδιών 
Άρθρο 20 - Διακηρύσσουμε ιερό το δικαίωμα του παιδιού να γεννιέται σε μια συνεκτική οικογένεια, όπου κυριαρχεί η μητρότητα, η πατρότητα και η αδελφοσύνη. 
Το παιδί πρέπει να ανατρέφεται από τη μητέρα του. 

Ø       Γ.  Προτάσεις για έναν καλύτερο κόσμο

Θανατική ποινή 
Άρθρο 8 - Θεωρούμε ότι η ζωή του ανθρώπου είναι ιερή και πρέπει να προστατεύεται. Στόχος μας είναι η κατάργηση της θανατικής ποινής. 
Καταδικάζουμε τη θανατική ποινή που εκτελείται με απεχθείς μεθόδους, όπως είναι η ηλεκτρική καρέκλα, η χρήση τοξικών αερίων ή ενέσεων 

Βιομηχανία όπλων 
Άρθρο 23 .- Καλούμε για τον τερματισμό του εμπορίου όπλων και της κατασκευής τους. 
Η βιομηχανία όπλων αποτελεί σπατάλη του πλούτου των κοινωνιών, επιβαρύνοντας τους πολίτες με φορολογία για την εξάπλωση του ολέθρου στον κόσμο. 

Πυρηνικά, βακτηριολογικά και χημικά όπλα 
Άρθρο 24.- Ζητούμε την κατάργηση των πυρηνικών, βακτηριολογικών και χημικών όπλων, καθώς και κάθε άλλου μέσου μαζικής εξόντωσης και καταστροφής. 
Ζητάμε την καταστροφή όλων των υφιστάμενων αποθεμάτων. 

(Η Λιβύη επί Καντάφι τα κατέστρεψε. Οι Η ΗΠΑΝΑΤΟ είναι σε κούρσα ταχύτητας ποιος θα προηγηθεί στην καταστροφική τελειοποίησή τους) 

2.8   Η Έκθεση της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου των ΗΠΑ για το

        Πολιτικό Σύστημα της Λιβύης ως Σύστημα Άμεσης

        Δημοκρατίας που Ωφέλησε τους Φτωχούς και Συνάντησε την

        Αντίσταση των Πλούσιων και των Ισλαμιστών

Τίτλος στο ΒΗΜΑ 

«Καντάφι: Το καθεστώς μου παραμένει ζωντανό»  [17]

Κείμενο κάτω από τον τίτλο:

Όλες οι λιβυκές φυλές γνωστοποίησαν στο ΝΑΤΟ ότι κανείς

δεν εκπροσωπεί τον λιβυκό λαό.

Η μόνη νόμιμη εξουσία είναι αυτή του λαού και των λαϊκών επιτροπών και οποιαδήποτε άλλη (εξουσία) είναι άκυρη και παράνομη.

«Εγώ δεν ασκώ την εξουσία από το 1977 όταν παρέδωσα την

εξουσία στο λαό, σηματοδοτώντας έτσι τη δημιουργία της

Δημοκρατίας του λαού. Το πολιτικό σύστημα στη Λιβύη είναι

 ένα σύστημα που στηρίζεται στην εξουσία του λαού  και είναι

αδύνατο αυτό το σύστημα να εξαλειφθεί"

Παρακάτω παρατίθεται ένα από τα κεφάλαια έκθεσης με τίτλο Libya: A Country Study. (Λιβύη: Μελέτη της χώρας) που συντάχθηκε για τη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου το 1987. Αναφέρεται στο πολιτικό σύστημα της Λιβύης.

Τα υπόλοιπα κεφάλαια, ανάμεσα στα οποία είναι και η παλιά εποίκιση της Λιβύης από Έλληνες, μπορεί να τα δει κανείς στο Libya Table of Contents

Στην έκθεση το πολιτικό σύστημα της Λιβύης χαρακτηρίζεται άμεση δημοκρατία. Περιγράφεται η σταδιακή εξέλιξή του και οι μεγάλες καινοτομίες οι οποίες, όπως αναφέρει η έκθεση, ήταν σε όφελος των φτωχών πολιτών της και συνάντησαν την ισχυρή αντίδραση των εχόντων και κατεχόντων οι οποίοι ζημιώθηκαν.

Εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι επαναστάτες δεν ήταν οι Νατοϊκοί «επαναστάτες» αλλά οι Λίβυοι που αντιστέκονταν στην κατάλυση του συστήματός τους διακυβέρνησης το οποίο ήταν  μια διαρκής επανάσταση.

Ο Καντάφι δεν κατείχε κανένα κρατικό αξίωμα. Ο τίτλος του ηγέτη ήταν  τιμητικός. (Ήταν επικεφαλής μόνον του στρατού).

Γι αυτό και δεν είχε νόημα όλη η οργουελική προπαγάνδα περί απαίτησης ανατροπής του.
(Ο Γενικός γραμματέας της Λιβύης (κάτι σαν πρωθυπουργός αλλά με μειωμένες αρμοδιότητες) ήταν ο Baghad Mahmudi).

Δεν ήταν στην εξουσία επί 42 χρόνια, όπως προπαγάνδιζαν από τα κανάλια. 
Όπως και οι άλλοι πολίτες της χώρας του πρότεινε στα λαϊκά συμβούλια και ως ο εμπνευστής του συστήματος και πρώην γενικός γραμματέας είχε προφανώς μεγάλη επιρροή, όπως αποδεικνύεται από τις διαδηλώσεις 1,7 εκατομμυρίων (του 95% της Τρίπολης) που γινόντουσαν υπέρ του τον καιρό της Νατοϊκής «επανάστασης».

Άραγε, έκριναν ότι η (δικτατορική) επιρροή που ασκούν οι τράπεζες και οι εταιρικοί κολοσσοί στα «δημοκρατικά» συστήματα των διωκτών του (που βρίσκονται πίσω από τους πολέμους τους και το σημερινό πόλεμο σε μιαν εποχή που οι λαοί τους πεινάνε) είναι πιο επωφελής για τις χώρες τους;

(Στις ΗΠΑ το ένα έβδομο των πολιτών της είναι άστεγο και τρέφεται με συσσίτια, οι μίζες και τα λαδώματα γερουσιαστών είναι νόμιμα και βάσει νόμου οι εταιρίες μπορούν να διαθέτουν απεριόριστο ποσόν για να υποστηρίξουν ή να απαξιώσουν έναν υποψήφιο στις εκλογές, βλ. ΜΕΡΟΣ Ι, κεφ. 39).

Ιδού η έκθεση:

Από την ιστοσελίδα

http://countrystudies.us/libya/30.htm

Η αναμόρφωση της κοινωνίας της Λιβύης την οποία οραματίστηκε ο Καντάφι και στην οποία αφιέρωσε όλη του την ενέργεια μετά τις αρχές του 1970 ξεκίνησε επίσημα το 1973 με τη λεγόμενη πολιτιστική ή λαϊκή επανάσταση.

Η επανάσταση είχε σχεδιαστεί για την καταπολέμηση της γραφειοκρατικής αναποτελεσματικότητας, της έλλειψης δημόσιου ενδιαφέροντος και συμμετοχής στο τοπικό κυβερνητικό σύστημα και των προβλημάτων εθνικού πολιτικού συντονισμού.

Σε μια προσπάθεια να ενσταλάξει επαναστατικό οίστρο στους συμπατριώτες του και να επιτευχθεί η συμμετοχή μεγάλου αριθμού πολιτών στις πολιτικές υποθέσεις,

ο Καντάφι τους παρότρυνε να αμφισβητήσουν τις παραδοσιακές αρχές και να αναλάβουν οι ίδιοι τη διακυβέρνηση.

Το μέσο για να επιτευχθεί αυτό ήταν οι "Επιτροπές των Πολιτών"

Μέσα σε λίγους μήνες, τέτοιες επιτροπές υπήρχαν σε όλη τη Λιβύη.

Διακρίνονταν λειτουργικά και γεωγραφικά και τελικά ανέλαβαν την ευθύνη για την τοπική και περιφερειακή διοίκηση.

Λαϊκές Επιτροπές ιδρύθηκαν σε πολύ διαφορετικούς τομείς, όπως στα πανεπιστήμια, τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, τις κυβερνητικές υπηρεσίες καθώς και στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.

Τοπικές επιτροπές διαμορφώθηκαν σε επίπεδο κυβέρνησης, δήμου και κατά ζώνες.

Οι θέσεις στις Λαϊκές Επιτροπές σε επίπεδο ζώνης προέκυπταν με άμεση εκλογή από τους πολίτες.

Τα μέλη που εκλέγονταν με αυτή τη διαδικασία μπορούσαν στη συνέχεια να επιλεγούν να υπηρετήσουν σε υψηλότερα πόστα.

Εκτιμάται ότι στα μέσα του 1973 ο αριθμός των Λαϊκών Επιτροπών κυμαινότανε γύρω στις 2.000.

Στα διοικητικά και νομοθετικά καθήκοντά τους και τον τρόπο εκλογής των μελών τους, οι Λαϊκές Επιτροπές υλοποιούσαν την έννοια της άμεσης δημοκρατίας που παρουσίασε ο Καντάφι στον πρώτο τόμο του Πράσινου Βιβλίου, το οποίο εμφανίστηκε το 1976.

Η ίδια έννοια βρισκόταν και πίσω από προτάσεις για τη δημιουργία μιας νέας πολιτικής δομής που αποτελούσαν τα "Λαϊκά Συνέδρια."

Το επίκεντρο του νέου συστήματος ήταν το ο Γενικό Λαϊκό Κογκρέσο, ένα εθνικό αντιπροσωπευτικό σώμα που προορίζετο να αντικαταστήσει

Η νέα πολιτική τάξη πήρε σάρκα και οστά τον Μάρτιο του 1977, όταν το Γενικό Λαϊκό Συμβούλιο με προτροπή του Καντάφι, υιοθέτησε τη «Διακήρυξη της Εξουσίας των Πολιτών"

και ανακήρυξε τη Λιβυκή Αραβική Τζαμαχιρία.

Ο όρος Τζαμαχιρία είναι δύσκολο να μεταφραστεί. Η Αμερικανίδα μελετήτρια Lisa Anderson πρότεινε το "Λαοκρατία ή "Κράτος του Λαού" ως μια λογική προσέγγιση της έννοιας του Καντάφι, ότι οι πολίτες πρέπει να αυτοκυβερνούνται χωρίς κανέναν περιορισμό, ειδικά εκείνων του σύγχρονου γραφειοκρατικού κράτους.

Το Γενικό Λαϊκό Κογκρέσο πήρε, επίσης, αποφάσεις που όριζαν τον Καντάφι  γενικό γραμματέα του και τη δημιουργία της Γενικής Γραμματείας του Γενικού Λαϊκού Κογκρέσου που συμπεριελάμβανε τα υπόλοιπα μέλη των καταργημένων Τοπικών Επιτροπών.

Επίσης, διόρισε την Γενική Λαϊκή Επιτροπή, η οποία αντικατέστησε το Συμβούλιο των Υπουργών, τα μέλη της οποίας ονομάζονται σήμερα γραμματείς και όχι υπουργοί.

Όλη η νομοθετική και εκτελεστική εξουσία ανατέθηκε στο Γενικό Λαϊκό Κογκρέσο.

Το όργανο αυτό, όμως, εξουσιοδότησε τις πιο σημαντικές αρμοδιότητές του στο Γενικό Γραμματέα της και τη Γενική Γραμματεία και στο Γενικό Λαϊκό Συμβούλιο.

Ο Καντάφι, ως ο Γενικός Γραμματέας του Γενικού Λαϊκού Κογκρέσου παρέμεινε ο κύριος φορέας λήψης αποφάσεων.

Όλοι οι ενήλικες είχαν το δικαίωμα και το καθήκον να συμμετέχουν στη συσκέψεις του Τοπικού τους Βασικού Λαϊκού Συμβουλίου  οι αποφάσεις του οποίου μεταφέρονταν στο Γενικό Λαϊκό Κογκρέσο για εξέταση και επικύρωση ως εθνική πολιτική.

Τα Βασικά Λαϊκά Συμβούλια ήταν θεωρητικά η έδρα της τελικής πολιτικής εξουσίας και της λήψης των αποφάσεων, όντας η ενσάρκωση αυτού που ο Καντάφι αποκαλούσε άμεση «λαϊκή εξουσία».

Η διακήρυξη του 1977 και τα ψηφίσματα που τη συνόδεψαν κατέληξαν σε ριζική αναθεώρηση της συνταγματικής διακήρυξης του 1969, ιδίως όσον αφορά τη δομή και την οργάνωση της κυβέρνησης, τόσο σε εθνικό όσο και τοπικό επίπεδο.

Συνεχίζοντας να αναδιοργανώνει την πολιτική και διοικητική δομή της Λιβύης, ο Καντάφι εισήγαγε ένα ακόμη στοιχείο στο πολιτικό σώμα.

Ξεκινώντας από το 1977, οργανώθηκαν «Επαναστατικές Επιτροπές» στις οποίες ανατέθηκε το έργο της «Απόλυτης Επαναστατικής Εποπτείας της Λαϊκής Εξουσίας», δηλαδή,

η καθοδήγηση των επιτροπών του λαού, η ανύψωση του γενικού επιπέδου πολιτικής συνείδησης και αφοσίωσης σε επαναστατικά ιδεώδη και η επιτήρηση τυχούσας παρέκκλισης και αντίθεσης μέσα στα Βασικά Λαϊκά Συμβούλια.

Γεμάτες με πολιτικά ευφυείς ζηλωτές, οι πανταχού παρούσες Επαναστατικές Επιτροπές ανέλαβαν το 1979  τη διεξαγωγή των εκλογών των Βασικών Λαϊκών Συμβουλίων.

Αν και δεν ήταν επίσημα κυβερνητικά όργανα, οι Επαναστατικές Επιτροπές αποτέλεσαν άλλο ένα στυλοβάτη της τοπικής πολιτικής σκηνής.

Όπως και με τις Λαϊκές Επιτροπές και τις άλλες διοικητικές καινοτομίες, οι Επαναστατικές Επιτροπές ήταν περισσότερο ένα νέο στοιχείο που προτίθετο στο υφιστάμενο τοπικό σύστημα διακυβέρνησης και όχι κάτι που ακύρωνε ή παγίωνε τις ήδη υφιστάμενες δομές.

Τα τέλη του 1970, το αποτέλεσμα ήταν ένα αδικαιολόγητα πολύπλοκο σύστημα επικάλυψης δικαιοδοσιών όπου η συνεργασία και ο συντονισμός μεταξύ των διαφόρων στοιχείων υπονομευόταν.

Οι αλλαγές στην ηγεσία της Λιβύης κορυφώθηκαν τον Μάρτιο του 1979, όταν το γενικό Λαϊκό Κογκρέσο διακήρυξε ότι η "κατοχύρωση της εξουσίας στο λαό" και  "ο διαχωρισμός του κράτους από την επανάσταση» είχε ολοκληρωθεί.

Ο Καντάφι εγκατέλειψε τα καθήκοντά του ως Γενικού Γραμματέα του Γενικού Λαϊκού Κογκρέσου, αποκαλούμενος από τότε ως «ο ηγέτης» ή «ο ηγέτης της Επανάστασης».

Παρέμεινε ανώτατος διοικητής των ενόπλων δυνάμεων.

Ο αντικαταστάτης του ήταν ο Ubaydi Abdallah, ο οποίος στην πράξη ήταν πρωθυπουργός από το 1979.

Εκλέχθηκε μια νέα Γενική Λαϊκή Επιτροπή (υπουργικό συμβούλιο), καθένας από τους «Γραμματείς» του οποίου γινόταν επικεφαλής μιας εξειδικευμένης Λαϊκής Επιτροπής,

με εξαίρεση τις «Γραμματείες» του πετρελαίου, των εξωτερικών υποθέσεων και της βαριάς βιομηχανίας, στις οποίες δεν συμμετείχαν επιτροπές πολιτών.

Έγινε, επίσης, πρόταση για τη δημιουργία ενός «Λαϊκού Στρατού» ως του εθνικού στρατού που θα αντικαθιστούσε την εθνική πολιτοφυλακή η οποία είχε σχηματιστεί στα τέλη της δεκαετίας του 1970.

Αν και η ιδέα εμφανίστηκε και πάλι στις αρχές του 1982, δεν φαίνεται να είναι κοντά στην υλοποίηση.

Η αναδιαμόρφωση της οικονομίας ήταν παράλληλη με την προσπάθεια αναμόρφωσης των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών.

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970, η οικονομία της Λιβύης ήταν μικτή, με σημαντικό το ρόλο των ιδιωτικών επιχειρήσεων εκτός από τους τομείς της παραγωγής και διανομής πετρελαίου και το τραπεζικό και ασφαλιστικό σύστημα.

Αλλά σύμφωνα με τον δεύτερο τόμο του Πράσινου Βιβλίου του Καντάφι, ο οποίος εμφανίστηκε το 1978, το ιδιωτική λιανικό εμπόριο, η εκμίσθωση και το σύστημα των μισθών ήταν μορφές «εκμετάλλευσης» και έπρεπε να καταργηθούν.

Αντ΄αυτών επιτροπές αυτοδιαχείρισης των εργαζομένων και συμμετοχής στα κέρδη επρόκειτο να λειτουργούν σε δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Ψηφίστηκε νόμος που απαγόρευε την ιδιοκτησία περισσότερων της μίας ιδιωτικής κατοικίας και

οι εργαζόμενοι της Λιβύης πήραν στον έλεγχό τους μεγάλο αριθμό εταιρειών, μετατρέποντάς τες σε κρατικές επιχειρήσεις.

Η λιανική και χονδρική πώληση γινόταν από κρατικά "σούπερ μάρκετ των πολιτών», από τα οποία οι Λίβυοι μπορούσαν να αγοράζουν ό, τι χρειάζονταν σε χαμηλές τιμές.

Το 1981 το κράτος περιόρισε επίσης την πρόσβαση σε ατομικούς τραπεζικούς λογαριασμούς για να αξιοποιήσει τα ιδιωτικά κονδύλια στα κυβερνητικά αναπτυξιακά έργα.

Μολονότι μέτρα σαν κι αυτά αναμφίβολα ωφέλησαν τους φτωχότερους Λίβυους, δημιούργησαν δυσαρέσκεια και την αντίθεση μεταξύ αυτών που ζημιώθηκαν.

Οι τελευταίοι προσχώρησαν σ΄αυτούς που είχαν ήδη αποστασιοποιηθεί, μερικοί από τους οποίους είχαν αρχίσει να εγκαταλείπουν τη χώρα.

Το 1982 ίσως και 50.000 έως 100.000 Λίβυοι είχαν φύγει στο εξωτερικό.

Επειδή πολλοί από τους μετανάστες ήταν μεταξύ των επιχειρηματιών και των περισσότερο μορφωμένων Λίβυων, ήταν σημαντική απώλεια διαχειριστών και τεχνικών εμπειρογνωμόνων.

Μερικοί από τους εξόριστους σχημάτισαν ενεργές ομάδες αντιπολίτευσης.

Παρόλο που οι ομάδες ήταν σε γενικές γραμμές αναποτελεσματικές, ο Καντάφι στις αρχές του 1979 προειδοποίησε τους ηγέτες της αντιπολίτευσης να επιστρέψουν στην πατρίδα αμέσως ή θα αντιμετωπιστούν ως εχθροί.

Ακολούθησε κύμα δολοφονιών επιφανών Λίβυων εξόριστων, ως επί το πλείστον στη Δυτική Ευρώπη.

Λίγοι αντίπαλοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του 1979 για επάνοδο και σε παρόμοια πρόσκληση τον Οκτώβριο του 1982 στην οποία Καντάφι για άλλη μια φορά τους απείλησε, ενώ το Γενικό Λαϊκό Συμβούλιο είχε ήδη διακηρύξει ότι δεσμεύεται η περιουσία τους.

Εσωτερική αντιπολίτευση προήλθε από στοιχεία της μεσαίας τάξης, που ήταν αντίθετα στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις του Καντάφι και από φοιτητές και διανοούμενους, που επέκριναν την ιδεολογία του.

Αντιμετώπισε, επίσης, την οργή της ισλαμικής κοινότητας για τις ανορθόδοξες ερμηνείες του δόγματος και των παραδόσεων του Ισλάμ, της αμφισβήτισής του της εξουσίας του θρησκευτικού κατεστημένου και του ισχυρισμού του ότι οι ιδέες στο πράσινο βιβλίο ήταν συμβατές και βασίζονταν στο Ισλάμ.

Προνομιακές Ισλαμικές περιουσίες (habus) κρατικοποιήθηκαν, ως μέρος των οικονομικών μεταρρυθμίσεων του Καντάφι, και προέτρεψε "το λαό" να καταλάβει τα τζαμιά.

2.9   Οι Μοναδικές Ηγετικές Ικανότητες του Καντάφι – Πως

        Ανέτρεψε τον Συντηρητισμό  και Πέτυχε την Χειραφέτηση

        των Γυναικών της Λιβύης – Το Πράσινο Βιβλίο

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα  Mathaba [18] οι πρώτες προσπάθειες του Καντάφι για εκσυγχρονισμό της κοινωνίας της Λιβύης και χειραφέτηση των γυναικών συνάντησαν σθεναρή αντίδραση.

Στη Λιβύη παλιότερα, επί του ξενόφερτου βασιλιά Ίντρις, επικρατούσαν οι οπισθοδρομικές αντιλήψεις που παρατηρούνται σήμερα στις Αραβικές χώρες  που συμμετείχαν στην επιχείρηση της αποκατάστασης των «ελευθεριών» της: να ποδοφιλούν τον βασιλιά, οι γυναίκες ώφειλαν να φορούν μπούρκα, να παντρεύονται όντας παιδιά, να συνοδεύονται στις εξόδους τους, να μην συμμετέχουν στα πολιτικά πράγματα της χώρας, να μην μπορούν να οδηγήσουν,…..

Ο Καντάφι (παιδί Βεδουίνων νομάδων) μπόρεσε να κάμψει την αντίδραση συγκροτώντας την προσωπική του φρουρά αποκλειστικά από γυναίκες και επιτρέποντας την κατάταξη των γυναικών στον εθνικό στρατό.

Οι γυναίκες που συμμετείχαν στη φρουρά του και στο στρατό εκ των πραγμάτων δεν μπορούσαν να φορούν μπούρκα, ούτε να περιορίζονται και να συνοδεύονται στην εργασία τους.

Το αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας των γονέων για την προσφορά των θυγατέρων τους στην πατρίδα υπερτέρησε των παραδοσιακών αντιλήψεών τους.

Με παρόμοιες τακτικές ο Καντάφι κατάφερε να εξελίξει την κοινωνία της Λιβύης στη σημερινή της χειραφετημένη κατάσταση και να βάλει σε πράξη τις αρχές που είχε περιγράψει στο Πράσινο Βιβλίο του. [19]  [20]  [21]  [22]  [23]

Στην πρώτη ενότητα του βιβλίου με τίτλο «Η λαϊκή εξουσία», αναφέρεται στην αποτυχία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δυτικού τύπου.

Στη δεύτερη με τίτλο «Σοσιαλισμός: Η λύση στο οικονομικό πρόβλημα»,  τάσσεται υπέρ της κατάργησης της μισθωτής εργασίας και της αντικατάστασής της από την αυτοαπασχόληση και τη συνεταιριστική οικονομία.

Στην τρίτη ενότητα με τίτλο «Η κοινωνική βάση του Τρίτου Δρόμου»,  καταγράφει τις προσωπικές του ιδέες για το έθνος, τη φυλή, τις γυναίκες, την μαύρη φυλή, τις μειονότητες, την εκπαίδευση, τις τέχνες, τον αθλητισμό και πολλά άλλα.

3. ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

 «Οι εξεγερμένοι δεν δεσμεύονται ιδιαίτερα από την αλήθεια

 όταν διαμορφώνουν την προπαγάνδα τους, προβάλλοντας

ανύπαρκτες νίκες στο πεδίο της μάχης, ισχυριζόμενοι

 ότι εξακολουθούσαν να μάχονται σε μία πόλη-κλειδί

ημέρες αφότου η πόλη είχε πέσει στις δυνάμεις του Καντάφι,

 και επινοώντας παραφουσκωμένες καταγγελίες

για την βάρβαρη συμπεριφορά του» The New York Times   [24]

Ο Καντάφι κατήγγελλε ότι οι «επαναστάτες» δρούσαν

υπό την επήρεια ναρκωτικών και ότι είχαν δεσμούς

με την Αλ Κάιντα. Γινόταν περίγελως.

Δικαιώθηκε και για τα δύο, βλ. κεφ. 1.1 και κεφ. 3.4.

Κατήγγελλε την παραπληροφόρηση και ζητούσε

 από τον ΟΗΕ να στείλει απεσταλμένους στη

Λιβύη να το διαπιστώσουν.

Ο ΟΗΕ αρνήθηκε. Γιατί; Δεν πρέπει να λογοδοτήσει;

3.1   Οι «Μισθοφόροι», οι «Σφαγές» και οι «Βομβαρδισμοί» του

        Καντάφι – Η Διάψευση από Όλους τους Ερευνητές 

 

Ø     Διάψευση Διεθνούς Αμνηστίας

Η ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας Ντονατέλα Ρόβερα έμεινε από τις 27 Φεβρουάρίου έως 29 Μάιου 2011 στη Mισράτα, τη Βεγγάζη, την  Aγιαμπίγια και την Πας Λανούφ.
Στις 12 Αυγούστου έδωσε συνέντευξη στο Αυστριακό «The Standard» και είπε σχετικά με το θέμα:  [25]

«Εξετάσαμε το θέμα σε βάθος και δεν βρήκαμε καμία ένδειξη για μισθοφόρους του  Καντάφι.

Οι επαναστάτες διέδωσαν παντού τις φήμες που είχε τρομερές συνέπειες για τους Αφρικανούς εργαζόμενους. 

Υπήρχε συστηματικό κυνηγητό των μεταναστών, αρκετοί κατακρεουργήθηκαν και πολλοί συνελήφθησαν.

Από τότε, ακόμα και οι αντάρτες έχουν παραδεχθεί ότι δεν υπήρχαν μισθοφόροι και έχουν σχεδόν όλοι απελευθερωθεί και έχουν επιστρέψει στις χώρες καταγωγής τους καθώς οι έρευνες δεν απεκάλυψαν τίποτα»

Ø     Διάψευση Πενταγώνου

Το Πεντάγωνο όταν ρωτήθηκε για τους αεροπορικούς βαρβαρισμούς δεν τους επιβεβαίωσε.  

Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου στην ερώτηση δημοσιογράφου:               «Έχετε κάποιο στοιχείο ότι ο Καντάφι όντως έχει πλήξει τον ίδιο το λαό του από αέρος;»

απάντησε : «Έχουμε δει τις αναφορές στον Τύπο, αλλά δεν έχουμε κάποια επιβεβαίωση γι’ αυτό»   [26]

Ø     Διάψευση Παύλου Χαρίτου, Ανταποκριτή της ΝΕΤ

Απόσπασμα από την εκπομπή "Ανταποκριτές" (κάθε Τρίτη στις 23:00) της ΝΕΤ στις 5 Μαρτίου 2011:    [27]

·        Μεταδόθηκε η είδηση ότι η πόλη Brega έπεσε στα χέρια του Qadhafi ως αποτέλεσμα της χρήσης των πολεμικών αεροσκαφών του.

Ο Έλληνας δημοσιογράφος βρισκόταν τότε επί τόπου, όπου δεν διεξαγόταν καμία μάχη.
Η είδηση φαίνεται να είχε πολύ συγκεκριμένο πολιτικό στόχο, καθώς εκείνη την ημέρα ξεκίνησαν οι συζητήσεις στους διεθνείς οργανισμούς για την επιβολή ζώνης εναέριου αποκλεισμού.

·        Μεταδόθηκε πως διεξάγονταν μάχες στο Tobruk που είχαν ως αποτέλεσμα την κατάληψή της από δυνάμεις του Qadhafi και την εκ νέου απώθησή τους κατά τη διάρκεια της νύχτας. Κανένα τέτοιο περιστατικό δεν έλαβε χώρα.

·        Δόθηκε στην δημοσιότητα βίντεο από κινητό τηλέφωνο που έδειχνε πυραύλους Grad να εκτοξεύονται κατά της Βεγγάζης, ωστόσο η πόλη ουδέποτε δέχθηκε τέτοια πλήγματα.

Παρακάτω από άρθρο

του Ν. Κατζηλάκη στην Ελευθεροτυπία (12.3.2011)

με τίτλο: Τι είδαν τα ΜΜΕ στη Λιβύη   [28]

Στα διεθνή ΜΜΕ εμφανίστηκαν, ήδη από τη δεύτερη ημέρα των ταραχών και της κατά πώς φαίνεται βιαιότατης προσπάθειας καταστολής διαδηλωτών από το καθεστώς Καντάφι, εκπρόσωποι του National Front for the Salvation of Libya, οργάνωσης με μακρά ιστορία αντιπαράθεσης με τον Λίβυο ηγέτη.

Η οργάνωση ιδρύθηκε το 1981 από Λίβυους αντιφρονούντες. Με στήριξη και χρηματοδότηση της CIA, των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών και των Σαουδαράβων (1, 2, 3) προσπάθησε να δολοφονήσει τον Καντάφι το 1984 στην Τρίπολη.

Η επιχείρηση απέτυχε, αλλά η οργάνωση συνέχισε τις προσπάθειες ανατροπής του καθεστώτος με τη σύσταση στο γειτονικό Τσάντ τού Libyan National Army, μιας στρατιωτικής μονάδας αποτελούμενης από πρώην μέλη του λιβυκού στρατού, ξανά όμως χωρίς επιτυχία.

 Τα τελευταία χρόνια, μετά τη μερική προσέγγιση του Καντάφι με τη Δύση, ο ρόλος της περιορίστηκε

(σήμερα, στο εσωτερικό της Λιβύης, απ' ό,τι αναφέρεται, έχει μικρή υποστήριξη από το λαό (4),

συμμάχησε όμως τα τελευταία χρόνια με μικρότερες αντικανταφικές οργανώσεις φιλομοναρχιστών (Libyan Constitutional Union)

και ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Libyan League for Human Rights)  δημιουργώντας την «Εθνική συνδιάσκεψη της λιβυκής αντιπολίτευσης» το 2005 (5, 6)

Η διεθνής αιγυπτιακή εφημερίδα «Asharq Alawsat» ανέφερε στις 9 Φεβρουαρίου 2011 ότι η «Εθνική Συνδιάσκεψη» συνέβαλε στην οργάνωση της λιβυκής «Ημέρας Οργής» της 17ης Φεβρουαρίου (7)

v     Οι Αναμεταδόσεις»

Οι εκπρόσωποι της οργάνωσης, από τις πρώτες ημέρες του εξελισσόμενου εμφύλιου σπαραγμού, είχαν σημαντικό ρόλο στην «αναμετάδοση» γεγονότων, ευρισκόμενοι σχεδόν όλοι σε Λονδίνο και Ουάσιγκτον.

v     Στις 21 Φεβρουαρίου, εκπρόσωπός της «αναμετέδωσε» ότι το ναυτικό του Καντάφι βομβάρδισε την Τρίπολη. (8)

v     Στις 22 Φεβρουαρίου, ότι ο Καντάφι χρησιμοποίησε μισθοφόρους κατά του λαού του (9)

v     Στις 23 Φεβρουαρίου ότι το καθεστώς πραγματοποιεί γενοκτονία κατά του λιβυκού λαού (10)

v     Στις 25 Φεβρουαρίου ότι η αεροπορία και το πυροβολικό του Καντάφι βομβάρδισαν την Τρίπολη (11, 12)

Η Διάψευση των «Αναμεταδόσεων

v     την 1η Μαρτίου το δορυφορικό ρωσικό κανάλι «Russia Today» ανέφερε ότι οι ρωσικοί δορυφόροι δεν κατέγραψαν κάποιον αεροπορικό βομβαρδισμό στη Βεγγάζη και την Τρίπολη (13)

v     Την επομένη ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ και ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ δεν επιβεβαίωσαν ότι πραγματοποιήθηκαν αεροπορικοί βομβαρδισμοί στις λιβυκές πόλεις  (14)

v     Στις 2 Μαρτίου ο ερευνητής του Παρατηρητήριου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Πίτερ Μπούκερτ, ευρισκόμενος για δύο εβδομάδες στη Λιβύη, δήλωσε στο «Radio Netherlands» ότι δεν βρήκε στοιχεία για χρήση «μισθοφόρων» στη Λιβύη   (15)

v     Στις 10 Μαρτίου ο Σαλάχ Τζαμπέρ, ιατρικός συντονιστής των πόλεων που ελέγχονται από αντικαθεστωτικούς, δήλωσε ότι από την έναρξη των ταραχών σκοτώθηκαν τετρακόσια άτομα στην ανατολική Λιβύη συνολικά, χωρίς να συγκεκριμενοποιήσει πόσοι από τους νεκρούς είναι αντικαθεστωτικοί ή σώματα ασφαλείας.(16)

v     Επίσης ο βομβαρδισμός της Τρίπολης από το ναυτικό του Καντάφι δεν επιβεβαιώθηκε ως σήμερα από κανέναν από τους δεκάδες ξένους ανταποκριτές που βρίσκονται, εδώ και μέρες πλέον, στη λιβυκή πρωτεύουσα.

 

(1) «Α History of Modern Libya», Dirk Vandewalle, Cambridge University Press, 2006

(2) «Veil: The secret wars of the CIA, 1981-1987» by Bob Woodward Simon and Schuster, 2005

(3) «The CIA's black opts» John Jacob Nutter, Prometheus Books, 1999

(4) http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-1261216959

(5) http://en.wikipedia.org/wiki/National_Conference_for_the_Libyan_Opposition

(6) «Libyan opposition meets to discuss ending Gadhafi's 36-year authoritarian rule», Associated Press, 25 Ιουνίου 2005

(7) http://aawsat.com/english/news.asp?section=1&id=24095

(8) www.guardian.co.uk/world/blog/2011/feb/21/arab-and-middle-east-protests-middleeast

(9) The Riz Khan show, «Libya's lucrative ties», Al Jazeera, 22 Φεβρουαρίου, http://www.youtube.com/watch?v=Qx5cUpSN0_Q

(10) «Libya on the brink», Al Jazeera, Inside story, http://english.aljazeera.net/programmes/insidestory/2011/02/201122310553899913.html

(11) http://www.voanews.com/policy/editorials/US-Condemns-Libyan-Violence-116948353.html

(12) http://articles.cnn.com/2011-02-25/world/libya.human.rights_1_moammar-gadhafi-travel-ban-libya-house?_s=ΡΜ:WORLD

(13) «Airstrikes in libya did not take place», Russia today, 1 Μαρτίου 2011, http://www.youtube.com/watch?v=XYesnOD6_gQ

(14) «Pentagon hesitant on no-fly zone over Libya», Graig Whitlock, Washington post, 02/03/2011

(15) http://www.rnw.nl/africa/article/hrw-no-mercenaries-eastern-libya-0

(16) http://www.lefigaro.fr/flash-actu/2011/03/09/97001-20110309FILWWW00674-libye-au-moins-400-morts-dans-l-est.php *

---

[1] http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=601753

[2] http://globalciviliansforpeace.com/2011/11/23/natos-great-victory-destroying-libyas-welfare-state/

[3] http://www.inews.gr/42/o-kantafi-daneize-se-alles-chores-meso-dnt-mechri-to-martio.htm

[4] http://siakhenn.tripod.com/capita.html

[5] http://www.taxanalysts.com/taxcom/taxblog.nsf/Permalink/UBEN-8AGMUZ?OpenDocument

[6] http://usatoday30.usatoday.com/ /insurance/story/2011-09-27/health-insurance-premiums//1

[7] http://beforeitsnews.com/economy/2011/09/america-is-a-country-in-debt-americans-in-deep-html

[8] http://hdrstats.undp.org/en/countries/profiles/LBY.html

[9] https://acs.thetimes.co.uk/?gotoUrl=http%3A%2F%2Fwww.thetimes.co.uk%2Ftto%2Fnews%2Fworld%2Fafrica%2F

[10] http://www.informationclearinghouse.info/article28081.htm#idc-cover

[11] http://www.aljazeera.com/news/africa/2009/03/200933183343913989.html

[12] http://www.mathaba.net/news/?x=626507

[13] http://www2.ohchr.org/english/bodies/hrcouncil/docs/16session/A-HRC-16-15.pdf

[14] http://www.nytimes.com/2011/03/06/weekinreview/06libya.html?_r=3

[15] http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_incarceration_rate

[16] http://www.youtube.com/watch?v=GO-4800Ln7Q&feature=player_embedded

[17] http://www.tovima.gr/world/article/?aid=420699&h1=true

[18] http://www.mathaba.net/news/libya/

[19] http://rcmlibya.wordpress.com//libya/al-fateh-revolution/muammar-al-qadhafi/the-green-book/

[20] http://www.greencharter.com/files/gb.htm

[21] http://archive.org/details/TheGreenBook

[22] http://rcmlibya.files.wordpress.com/2012/08/the-green-book.pdf

[23] http://archive.org/details/TheGreenBook

[24] http://www.nytimes.com/2011/03/22/world/africa/22tripoli.html?iddkirkpatrick&pagewanted=all&

[25] http://derstandard.at/plink/1308680482845?sap=2&_pid=21929887

[26] http://www.defense.gov/transcripts/transcript.aspx?transcriptid=4777

[27] http://www.youtube.com/watch?v=3K5HvvaSw1U

[28] http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/03/2011&id=258771

 Αγης Γηος1