Τίτλος πρωτοτύπου: Turkey: NATO’s Neo-Ottoman Spearhead in the Middle East
του Rick Rozoff
Μετάφραση: Εμμανουήλ Σαρίδης
Η Τουρκία έχει ήδη στρατεύματα στη Συρία και έχει απειλήσει με στρατιωτικές δράσεις για την προστασία του χώρου που φυλάει.
Μια συμφωνία μεταξύ της Οθωμανικής Τουρκίας και της Γαλλίας το 1921 (η Συνθήκη της Άγκυρας), η τελευταία την εποχή του αποικιοκρατικού διαχειριστή τη Συρίας, εγγυήθηκε στην Τουρκία το δικαίωμα να διατηρεί ένα στρατιωτικό προσωπικό στο μαυσωλείο του Σουλεϊμάν Σαχ (Süleyman Şah) που βρίσκεται επι συριακού εδάφους, του παππού του ιδρυτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Οσμάν Ι (Osman Bey).
Η Τουρκία θεωρεί, ότι η περιοχή δίπλα στον τάφο του Οσμάν Ι είναι δικό της κυρίαρχο έδάφος και όχι της Συρίας και τον περασμένο μήνα ενίσχυσε το 15ο στρατιωτικό σώμα που διατηρεί εκεί.
Ο Πρωθυπουργός Recep Tayyip Erdoğan ανέφερε σε μια τηλεοπτική συνέντευξη που μεταδόθηκε στις 5 Αυγούστου τα εξής: «Ο τάφος του σουλτάνου Σουλεϊμάν Σαχ και η γη γύρω από αυτό είναι έδαφός μας. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε καμία δυσμενή πράξη κατά του εν λόγω μνημείου, που θα θεωρούσαμε σαν μια επίθεση εναντίον του εδάφους μας και μια επίθεση εναντίον ενός εδάφους του ΝΑΤΟ. Ο καθένας ξέρει το καθήκον του, και θα συνεχίσει να κάνει ότι είναι απαραίτητο". Το μνημείο ενός σουλτάνου των Σελτζούκων, που είχε την φήμη ότι πνίγηκε στον ποταμό Ευφράτη κατα την διάρκεια μιας κατακτητικής εκστρατείας, ανακηρύσσεται πλέον ώς ένα φυλάκιο του ΝΑΤΟ στη Συρία.
Εάν απαιτείται μια επιβεβαίωση, ότι μια νεο-οθωμανική Τουρκία είναι αποφασισμένη να επιβεβαιώσει την επιρροή και την εξουσία της στη Μεσοποταμία που είχε πρίν 700 χρόνια και έχασε πριν από έναν αιώνα και εκτός αυτού να την ονομάζει ως μέρος μιας εκστρατείας ενός αυτοβαφτισμένου παγκόσμιου ΝΑΤΟ για την επέκτασή του στον αραβικό κόσμο, τότε αυτό σημαίνει, ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός απειλεί να παρέμβει στρατιωτικά στη Συρία με την υποστήριξη που θα του παράσχουν οι 27 σύμμαχοι του ΝΑΤΟ.
Τα παραπάνω συμπληρώνουν και ενισχύουν το ρόλο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην παροχή στρατιωτικής βοήθειας προς την Άγκυρα στον πόλεμο φθοράς που κάνει εναντίον του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) στην Τουρκία και το Ιράκ, με τη Συρία να ακολουθεί σύντομα, καθώς την τελευταία εβδομάδα η Τουρκία για τα πολεμικά αυτά παιχνίδια της αναπτύσσει στρατεύματα, άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα και συστοιχίες πυραύλων μέσα σε μια περιοχή δύο χιλιομέτρων από τα σύνορα της Συρίας. Την περασμένη εβδομάδα ένας συνταξιούχος Τούρκος αξιωματούχος συνέκρινε την τρέχουσα αντι-κουρδική επίθεση με την τελική επίθεση των Στρατιωτικών της Σρι Λάνκα εναντίον των Liberation Tigers of Tamil Eelam - LTTE (Τίγρεις για την Απελευθέρωση του Ταμίλ Ιλάμ) πριν από τρία χρόνια, που σφράγισε έναν 25ετή πόλεμο εναντίον των τελευταίων και τον πλήρη αφανισμό τους.
Το ταξίδι του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Λέον Πανέτα, τον Απρίλιο στην Κολομβία, είχε ως σκοπό να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα στον 48χρονο πόλεμο αντιεξέργερσης Κολομβίας-ΗΠΑ εναντίον των Revolutionary Armed Forces of Colombia -FARC, των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας. Στη σημερινή εποχή της διεθνούς αναρχίας, μόνο τα κράτη του ΝΑΤΟ και Αμερικανοί πελάτες όπως η Κολομβία και το Ισραήλ επιτρέπεται να διεξάγουν στρατιωτικές επιδρομές και επιθέσεις εναντίον άλλων εθνών και να κηρύσσουν πολέμους εξολόθρευσης των αντιπάλων τους.
Στην ίδια συνέντευξη που αναφέρεται παραπάνω, ο Recep Tayyip Erdoğan υποστηρίζει το δικαίωμα να συνεχίσει να εξαπολύει στρατιωτικές επιθέσεις εναντίον κουρδικών στόχων στις γειτονικές χώρες, δηλώνοντας ότι, "θα πρέπει να γνωρίζουν ότι όσο η περιοχή εξακολουθεί να αποτελεί εστία απειλής για την Τουρκία, εμείς θα συνεχίσουμε τις επιχειρήσεις μας, όπου αυτό χρειάζεται".
Ο υπουργός Εσωτερικών Τουρκίας, Idris Naim Sahin, ισχυρίστηκε πρόσφατα, ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας του είχαν σκοτώσει 130 ύποπτα μέλη και υποστηρικτές του ΡΚΚ στην επαρχία Χακάρι, η οποία συνορεύει με το Ιράν και το Ιράκ.
Ειδικότερα σε σχέση με τις στρατιωτικές επιθέσεις μέσα στη Συρία, ο Ερντογάν δήλωσε: «Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότιδήποτε. Έχουμε τρεις ταξιαρχίες κατά μήκος των συνόρων επί του παρόντος, που διεξάγουν ασκήσεις εκεί. Και δεν μπορούμε να παραμείνουμε απρακτοι αν συμβεί εκεί ένα λάθος".
Σε σχέση με την τον πόλεμο στην συριακή πόλη Χαλέπι δήλωσε επίσης: "Πιστεύω, ότι το καθεστώς Ασαντ βαδίζει στο τέλος του κάθε μέρα που περνάει" και επέκρινε την υποστήριξη που του παρέχει το Ιράν, δηλαδή την αναγνώριση της κυβέρνησης της Συρίας. Το Ιράν είναι αναπόφευκτα ο δευτερεύον στόχος των δράσεων που κατευθύνονται από την Τουρκία, το ΝΑΤΟ και τους άραβες συμμάχους στον Περσικό Κόλπο εναντίον της Συρίας, που θα πρέπει να συμπεριλάβουν και το Ιράκ.
Στην ίδια συνέντευξη ο Τούρκος πρωθυπουργός εντόπισε και έναν τρίτο στόχο: το Ιράκ. Κατέκρινε την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Νούρι αλ Μαλίκι, που την αποκάλεσε παράνομη και έκανε έκληση να ανατραπεί. Σε ότι προμηνύει την αντιπαράθεση και την πιθανή σύγκρουση με το Ιράν και τη Συρία, καθώς και το ζήτημα του PKK, πρόσθεσε:
«Ακόμα κι αν είναι χώρες, με τις οποίες μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες, αν εμείς δεν είμαστε σε μια τέτοια αυστηρότητα [σύγκρουση?] αυτό θα κάνει μόνο την τρομοκρατική οργάνωση πιο ισχυρή. Αυτό μας οδηγεί στο να προσεγγίζουμε ο ένας τον άλλο με καχυποψία".
Σ' αυτή την διαδικασία επέκρινε το Ιράν λέγοντας:
"Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθούμε τη θέση του Ιράν [δηλαδή την υποστήριξη που παρέχει στη ιρακινή κυβέρνηση]. Εμείς αυτό το θέσαμε στο υψηλότερο επίπεδο των συνομιλιών. Τους είπαμε: «Κοιτάξτε, αυτό είναι μια πηγή αναταραχής στην περιοχή".
Τα σχόλιά του αυτά έγιναν μετα την κριτική που ασκησε η ιρακινή κυβέρνηση για την επίσκεψη του τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, στις πόλεις Κιρκούκ και Ιρμπίλ στην κυβέρνηση που ελέγχεται απο το Κουρδιστάν στο βόρειο Ιράκ, αφ' ενός για να εξασφαλίσει πετρέλαιο και φυσικό αέριο απο το καθεστώς του Μασούντ Μπαρζανί, προέδρου της αυτόνομης κουρδικής περιοχής. Το Ιρμπίλ είναι η πρωτεύουσα της περιοχής, αλλά το Κιρκούκ διεκδικείται σφρόδρα απο την κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ. Η επίσκεψη του Νταβούτογλου στο Κιρκούκ ήταν η πρώτη από Τούρκο υπουργό Εξωτερικών από το 1937.
Στις 7 Αυγούστου ο αρθρογράφος της εφημερίδας "Hurriyet Daily News", Murat Yetkin, παρουσίασε αυτή την οπτική ως εξής:
"Το Ιράκ κινδυνεύει να καταρρεύσει. Ο Μασούντ Μπαρζανί, αρχηγός του Kurdistan Regional Government (KRG), της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν στο βόρειο τμήμα της χώρας που συνορεύει με την Τουρκία, έχει αρχίσει να υπογράφει συμβόλαια για πετρέλαιο και φυσικό αέριο με ενεργειακούς γίγαντες, παρά τις αντιρρήσεις του πρωθυπουργού Νούρι αλ Μαλίκι στη Βαγδάτη, ο οποίος αρνείται να εγκρίνει ένα νόμο υδρογονανθράκων για τη ρύθμιση κατανομής των εσόδων απο πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Οι ενεργειακοί γίγαντες έχουν συμφέρον για τον εφοδιασμό των δυτικών αγορών με πετρέλαιο και φυσικό αέριο που δεν ελέγχεται ή ελέγχεται λιγότερο από τη Ρωσία και το Ιράν. Η Τουρκία προσφέρει μια επιλογή στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για την προστασία των ενεργειακών πόρων τόσο των Κούρδων του Ιράκ όσο και των Αζέρων για την μεταφορά τους προς την Δύση. Η παρουσία του παράνομου Kurdistan Workers’ Party (PKK), του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ) στην περιοχή της Κουρδικής Περιφερειακής Κυβέρνησης (KRG) και η ένοπλη εκστρατεία της είναι, φυσικά, ένας πονόλαιμος και ένα μεγάλο εμπόδιο για μια μεγαλύτερη συνεργασία ... "
Στις 26 Ιουλίου ο ίδιος σχολιαστής υποστήριξε ότι "υπάρχουν ήδη πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες που προσπαθούν να πιέσουν την Τουρκία να διεκδικήσει κάποιες ενεργειακά πλούσιες περιοχές του Ιράκ και της Συρίας, πράγμα που θα σήμαινε μια αλλαγή καθεστώτος, όπως μια ομόσπονδη Τουρκία με κουρδικά και αραβικά μέλη, "τα οποία, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε "θα μπορούσαν να προκαλέσουν σε ολόκληρη την περιοχή σε μια αλυσιδωτή αντίδραση πολέμων".
Ένα μέρος της αιτιολόγησης της Τουρκίας για ανάμειξη στο βόρειο Ιράκ, και ένα άλλο πρόσχημα για ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση, είναι η προστασία της εθνικής της συγγένειας με τους Τουρκμένους στη χώρα.
Ωστόσο μετά την εισβολή των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο Ιράκ το 2003, οι πραγματικοί αυτόχθονες στο Βορρά, οι Ασσύριοι, έχουν αποδεκατιστεί από επιθέσεις των ανταρτών του Μπαρζανί και των εξτρεμιστών Ουαχάμπι που υποστηρίζονται απο τους Σαουδάραβες, χωρίς η Τουρκία, ή η Δύση να έχουν ενδιαφερθεί στο ελάχιστο. Πρίν εννέα χρόνια υπήρχαν περίπου 1,5 εκατομμυρίων Ασσυρίων και άλλων χριστιανών στο Ιράκ. Τώρα έχουν μείνει λιγότεροι από 500.000. Εκκλησίες έχουν καταστραφεί και το 2008 ο καθολικός αρχιεπίσκοπος των Χαλδαίων της Μοσούλης, ο Αρχιεπίσκοπος Μαρ Παύλος Φαράζ Ραχό, απήχθη και δολοφονήθηκε στο βόρειο Ιράκ όπου διέμενε. Άλλες θρησκευτικές μειονότητες - οι Μανδεανοί, οι Σαβαίοι και οι Γιεζίδες είχαν την ίδια μοίρα. Οι Σιίτες γίνονταιο συχνά στόχος των ταγμάτων θανάτου των Ουαχαμπιτών.
Ο τομέας που εξουσιάζει ο Μπαρζανί στο Βορρά έχει γίνει ένα τουρκικό έρεισμα μέσα στη χώρα, βοηθώντας την Άγκυρα στην πρόληψη εχθροπραξιών του PKK στο έδαφός της Τουρκίας και καταπιέζοντας αυτούς που το συμπαθούν. Είναι επίσης ένας αξιόπιστος σύμμαχος των Σουνιτών στην Τουρκία, την Σαουδική Αραβία και άλλες μοναρχίες του Κόλπου στις προσπάθειες τους να αποδυναμώσουν την σιιτική ηγεσία στην κυβέρνηση της Βαγδάτης. Η διοίκηση του Αλ-Μαλίκι καταδίκασε την περασμένη εβδομάδα την επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας στον κουρδικό βορρά ως παραβίαση του συντάγματος του Ιράκ και της εθνικής κυριαρχίας, καθώς ο Νταβούτογλου ούτε ζήτησε, ούτε έλαβε άδεια να επισκεφθεί το Κιρκούκ.
Το Υπουργείο Εξωτερικών του Ιράκ επέδωσε στον τούρκο επιτετραμμένο στη Βαγδάτη μια αυστηρά διατυπωμένη δήλωση - και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών απαντώντας κάλεσε τον πρεσβευτή του Ιράκ για να του υποβάλει διαμαρτυρία.
Με τουρκικές απειλές κατά του Ιράκ και της Συρίας, και από τις αναπόφευκτες επιπτώσεις τους στο Ιράν, ο αρχηγός του επιτελείου των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων, υποστράτηγος Seyed Hassan Firuzabadi, προειδοποίησε στις 6. Αυγούστου, ότι:
"Η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Τουρκία είναι υπεύθυνοι για το αίμα που χύνεται στο συριακό έδαφος.
"Αυτό δεν είναι το κατάλληλο προηγούμενο, για να συμβάλουν οι γειτονικές χώρες της Συρίας στους πολεμικούς σκοπούς ... των Ηνωμένων Πολιτειών. Εάν αυτές οι χώρες έχουν αποδεχθεί ένα τέτοιο προηγούμενο, πρέπει να γνωρίζουν, ότι μετά από τη Συρία θα έρθει η σειρά της Τουρκίας και άλλων χωρών.
Πρόσθεσε ότι το Ιράν φοβάται, ότι "η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ έχουν γίνει θύματα προώθησης της τρομοκρατίας της Αλ Κάιντα και προειδοποιούμε τους φίλους μας γι' αυτό".
Την ίδια ημέρα ο Υφυπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Hossein Amir Abdollahian, δήλωσε: «Υπάρχει ένα ερώτημα, όταν η Αλ Κάιντα διαδραματίζει ενεργό ρόλο στη συριακή τρομοκρατία και τη βία, γιατί οι ΗΠΑ και οι άλλες χώρες που βρίσκονται απο πίσω της μεταφέρουν βαρέα και ημι-βαρέα όπλα στη χώρα; "
Ο Kazem Jalali, μέλος της Εθνικής Ασφάλειας του ιρανικού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής Εξωτερικης Πολιτικής, δήλωσε, ότι «η Τουρκία και εκείνοι που υποστηρίζουν και εξοπλίζουν τους τρομοκράτες" στη Συρία είναι υπεύθυνοι για την ασφάλεια των 48 Ιρανών που απήχθησαν στη χώρα στις 4. Αυγούστου.
Την επόμενη μέρα ο τουρκικός Τύπος ανέφερε, ότι ο Οσμάν Καραχάν, ένας τούρκος δικηγόρος που υπερασπίστηκε έναν υψηλού επιπέδου ύποπτο της Αλ-Κάιντα που κατηγορούντας για συμμετοχή σε θανατηφόρες βομβιστικές επιθέσεις στην Κωνσταντινούπολη το Νοέμβριο του 2003, σκοτώθηκε στο Χαλέπι συμμετέχοντας σε αντικυβερνητικές δυνάμεις. Το 2006 η τουρκική κυβέρνηση κατηγορούσε τον Καραχάν ότι υποβοηθούσε και υποκινούσε την Αλ Κάιντα.
Η Συρία ανακοίνωσε, ότι συνέλαβαν αρκετούς Τούρκους και Σαουδάραβες στρατιωτικούς αξιωματούχους στο Χαλέπι. Η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ έχουν δημιουργήσει μια βάση στην τουρκική πόλη των Αδάνων, 60 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Συρίας, για την προμήθεια όπλων και κατάρτιση σύρων ανταρτών για διασυνοριακές επιθέσεις.
Η τουρκική κυβέρνηση παρέχει βάσεις για την κατάρτιση συμβούλων για την Αλ-Κάιντα και άλλους που συμμετέχουν στην εξέγερση εναντίον της κυβέρνησης της Συρίας καί την ίδια στιγμή απειλεί τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν ότι βρίσκονται πίσω απο τους «τρομοκράτες» του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος».
Συνορεύοντας με το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία, η Τουρκία παρέχει στο ΝΑΤΟ - και μέσω του ΝΑΤΟ, στο Πεντάγωνο - άμεση πρόσβαση σε αυτά τα τρία έθνη. Το τελικό στάδιο στην Greater Missile East Initiative, στην Πρωτοβουλία μιας Ευρύτερης Ανατολικής Πυραυλικής Περιοχής, είναι πλέον σε πλήρη εξέλιξη ως ένα νέο ξαναμοίρασμα του Λεβάντε που διαμορφώθηκε μετα την αγγλο-γαλλική συμφωνία Sykes-Picot του 1916.
Πηγή: Rick Rozoff http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=32268
http://www.berlin-athen.eu/index.php?id=205&tx_ttnews[backPid]=216&tx_ttnews[tt_news]=2794&cHash=f8cf25c721bb52e9b1ed3e6f435cb680
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!