Ακόμη κι αν παραβλέψουμε το σοβαρό ζήτημα που προκύπτει, καθώς για πολλούς στην Τουρκία είναι παράδοξο και ενοχλητικό η ενασχόληση με τις βίζες, έστω και εμμέσως, να συνδέεται με ανθρώπους που έχουν σχέση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τίθεται ένα ακόμη σοβαρό ερώτημα.
Ένα Γενικό Προξενείο φορτωμένο με υπαλλήλους για λόγους μάλλον συμβολικούς δεν θα μπορούσε να οργανωθεί, ώστε να κάνει με ίδιες δυνάμεις την έκδοση των θεωρήσεων; Και μάλιστα με μια μικρή επιβάρυνση, και φθηνότερες θα ήταν οι θεωρήσεις για τους ενδιαφερομένους και το υπουργείο Εξωτερικών θα είχε μια πρόσθετη πηγή εισοδημάτων. Τουλάχιστον θα δικαιολογούσε τους μισθούς των τεσσάρων και πέντε χιλιάδων ευρώ σε υπαλλήλους που προς το παρόν θαυμάζουν τα αξιοθέατα της Πόλης και αναπολούν τα περασμένα μεγαλεία, τότε που υπήρχε πράγματι η ανάγκη ενός πολυπρόσωπου και ισχυρού ελληνικού προξενείου στην Κωνσταντινούπολη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!