Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

Προπαγάνδα – Σκιώδης Κυβέρνηση από Λίβυους του Εξωτερικού - Επέμβαση ΗΠΑ -



«Όταν η δύση θα έχει καταρρεύσει από το ψέμα πάνω στο οποίο 
είναι χτισμένη,
σαφής τεκμηρίωση θα δείξει τον μιντιακό
πόλεμο στη Λιβύη
με τόσα πολλά στοιχεία όσο ποτέ άλλοτε.»
Moussa Ibrahim, εκπρόσωπος τύπου Συνέντευξη 21.8.2011      [1]

Σε βιβλίο με τίτλο «Λιβύη» του Ιταλού δημοσιογράφου Mino Vignolo το 1981 (έκδοση ΚΑΚΤΟΣ) αναφέρεται το σχέδιο που είχαν εκπονήσει οι ΗΠΑ επί Ρήγκαν για την επιχείρηση ανατροπής του Καντάφι (είχε επιβεβαιωθεί από την εφημερίδα Ουάσιγκτον Ποστ).
Η επιχείρηση προέβλεπε τα παρακάτω τρία στάδια, ακριβώς όπως υλοποιήθηκαν:
Ø      Πρώτο:  Δυσφημιστική εκστρατεία που θα έβαζε σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση της Λιβύης διεθνώς


Ø      Δεύτερο:  Δημιουργία σκιώδους κυβέρνησης από Λίβυους αντικαθεστωτικούς του εξωτερικού. Θα παρουσιάζονταν ως η νόμιμη κυβέρνηση

Ø      Τρίτο: Πόλεμος στο εσωτερικό της Λιβύης κι αν κρίνονταν αναγκαίο, μετά επέμβαση Αιγύπτιων ή κατ’ ευθείαν επέμβαση των ίδιων των ΗΠΑ 
Στο βιβλίο αναφέρεται το ενορχηστρωμένο κλίμα υστερίας που είχε δημιουργηθεί.
Ενδεικτικό είναι το εξώφυλλο στην εικόνα δίπλα.

Η υστερία στηριζόταν στις κατηγορίες που απέδιδαν στον Καντάφι για πολύνεκρα τρομοκρατικά χτυπήματα.
Σήμερα είναι γνωστό, αλλά αποκρύβεται από τα ΜΜΕ, ότι αυτά που αποδίδονταν στον Καντάφι ήταν δουλειές CIA και MOSSAD, βλ. επόμενο κεφάλαιο.
Σημειωτέον ότι τα χτυπήματα συνέβησαν αμέσως μετά τη θεωρούμενη ως  αυθαίρετη απόφαση της Λιβύης να κλείσει τον Κόλπο της Σύρτης, σε νοητή ευθεία, και να θεωρήσει όλο τον θαλάσσιο χώρο της «χωρικά ύδατα».
Αμέσως μετά τα χτυπήματα αυτά η Λιβύη παραιτήθηκε της προγενέστερης απόφασής της.
Η Λιβύη επί Καντάφι υποστήριζε ενεργά την Παλαιστινιακή αντίσταση, αλλά και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στην Αφρική και αλλού.
ΙV.  Οι Παλιές Σκευωρίες CIA και MOSSAD Δαιμονοποίησης
       του Καντάφι:  Επίθεση στο Λόκερμπι, στη Ντισκοτέκ στο
       Βερολίνο και οι Φήμες για Τάγματα Δολοφόνων

Όπως αναφέρεται σε εναλλακτικά δίκτυα πληροφόρησης  [2] καθώς και σε άρθρο του γνωστού δημοσιογράφου Thierry Meyssan του ανεξάρτητου δικτύου Voltaire: [3]
v     Για την επίθεση στο Λόκερμπι
(21 Δεκέμβρη 1988, 270 θάνατοι):
Οι ερευνητές προσδιόρισαν τον ιδιοκτήτη της βαλίτσας που περιείχε τη βόμβα και το μηχανισμό πυροδότησης μέσω της μαρτυρίας ενός Μαλτέζου εμπόρου που είχε πουλήσει το παντελόνι που βρισκόταν στην βαλίτσα-παγίδα.
Η σκωτσέζικη δικαιοσύνη κατηγόρησε τότε δύο πράκτορες της Λιβύης, τον
Abdelbaset Ali Mohmed Al Megrahi και τον Al Amin Khalifa Fhimah.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας επέβαλε κυρώσεις κατά της Λιβύης.

Για να αρθούν οι κυρώσεις, η Λιβύη συμφώνησε να εκδώσει τους δύο πράκτορες (ο πρώτος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, ο δεύτερος αθωώθηκε) και να πληρώσει αποζημίωση 2,7 δισ. δολάρια, ενώ συνέχιζε να διακηρύσσει την πλήρη αθωότητά της.
Tελικά, τον Αύγουστο του 2005, ένας από τους προϊσταμένους της σκωτσέζικης έρευνας δήλωσε ότι το κύριο αποδεικτικό στοιχείο, τον πυροκροτητή, τον είχε τοποθετήσει στον τόπο του χτυπήματος πράκτορας της CIA. 
Στη συνέχεια, ο εμπειρογνώμονας ο οποίος είχε αναλύσει τον πυροκροτητή για λογαριασμό του δικαστηρίου παραδέχτηκε ότι ο ίδιος τον είχε κατασκευάσει πριν να τον τοποθετήσει η CIA στην περιοχή. 

Τέλος, ο Μαλτέζος καταστηματάρχης παραδέχθηκε ότι πήρε 2 εκατομμύρια δολάρια για την ψευδομαρτυρία.

Οι αρχές της Σκωτίας αποφάσισαν να επαναλάβουν την δίκη, αλλά η υγεία του Abdelbaset Ali Mohmed Al Megrahi δεν το επέτρεπε.

v                  Για την επίθεση στη ντισκοτέκ La Belle στο Βερολίνο
(5 Απριλίου 1986, τρεις θάνατοι, οι δύο Αμερικανοί)

Χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα από την κυβέρνηση Ρέιγκαν για να βομβαρδίσει την κατοικία του Καντάφι και να σκοτώσει τη θετή κόρη του (14 Απριλίου 1986) και τουλάχιστον 50 άλλους. 
Ο Γερμανός εισαγγελέας Detlev Mehlis (αυτός που θα φαλκιδέψει δύο δεκαετίες αργότερα την έρευνα για τη δολοφονία του Ραφίκ αλ-Χαρίρι)
επικαλέστηκε τη μαρτυρία του Mushad Eter για να κατηγορήσει τον Λίβυο διπλωμάτη και τον συνεργάτη του Mohammed Amairi. 
Ωστόσο, η γερμανική τηλεόραση ZDF ανακάλυψε αργότερα ότι ο Mushad Eter ήταν όχι μόνο ψευτομάρτυρας αλλά  και πράκτορας της CIA, ενώ ο βομβιστής Mahammed Aamiri ήταν πράκτορας της Μοσάντ.
Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται ότι  τα δυτικά μέσα ενημέρωσης δεν αναφέρουν το μόνο διεθνές ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε από την Interpol κατά του Μουαμάρ αλ Καντάφι πριν από την επίθεση του ΝΑΤΟ. 
Είχε κατηγορηθεί από τη λιβανική δικαιοσύνη ότι είχε εξαφανίσει τον Ιμάμη Μούσα Σαντρ και τους συνοδούς του (1978). 
Η παράλειψη αυτή εξηγείται από το γεγονός ότι η απαγωγή ήταν πράξη των Ηνωμένων Πολιτειών.

Σε εκτενή έκθεση της Washington Report  [4] αναφέρεται απόσπασμα από βιβλίο πρώην πράκτορα της Mossad ότι λίγο πριν την επίθεση στη ντισκοτέκ (στην οποία σύχναζαν αμερικανοί)

η Μossad είχε τοποθετήσει σε πολυκατοικία στην Τρίπολη συσκευή «Δούρειο Ίππο» η οποία λάμβανε σε μια συχνότητα μηνύματα από τη Mossad και τα αναμετάδιδε σε συχνότητα που χρησιμοποιούσε η κυβέρνηση της Λιβύης.
Τα μηνύματα ήταν εντολές στις Πρεσβείες της Λιβύης σε όλο τον κόσμο για τρομοκρατικές ενέργειες.
Τα σήματα που έλαβαν στην Ισπανία και Γαλλία τα απέρριψαν ως ψεύτικα.
Οι ΗΠΑ τα εξέλαβαν αυθεντικά και με πρόσχημα αυτά βομβάρδισαν τη Λιβύη.

Ø     Τα Πρωτοσέλιδα της Washington Post για «Τάγματα
Εκτελέσεων του Καντάφι» που Απεδείχθησαν Μυθεύματα
της Mοσσάντ

Όπως αναφέρεται στην Washington Post  [5]  λίγο μετά που ανέλαβε την προεδρία στις ΗΠΑ ο Ρίγκαν το 1981
για τρεις εβδομάδες οι αναγνώστες της Washington Post παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα πρωτοσέλιδα άρθρα για τις κινήσεις «ταγμάτων δολοφόνων» του Καντάφι που προέρχονταν από τη Μέση Ανατολή, είχαν φθάσει στην Ευρώπη και τον Καναδά και αναμένονταν να περάσουν στις ΗΠΑ.
Αν και η όλη ιστορία φαινόταν χονδροειδώς γελοία, πως ήταν δυνατόν μια ομάδα δολοφόνων να μην παίρνει μέτρα να καλύπτει τις κινήσεις της, στήθηκαν προστατευτικά τείχη γύρω από το Λευκό Οίκο, το Καπιτώλιο και το  Υπουργείο Εξωτερικών, όπου παραμένουν μέχρι σήμερα.

Όταν άρχισε η εφημερίδα να παραθέτει ονόματα μαζί με σκίτσα αστυνομικού στυλ για τα μέλη των ταγμάτων, ειδικοί στην Αραβική γλώσσα αναγνώρισαν ότι τα ονόματα αντιστοιχούσαν σ΄αυτά Σιιτών μουσουλμάνων οι οποίοι ήταν γνωστό ότι αντιπαθούσαν τον Καντάφι και δεν θα μπορούσαν να δούλευαν γι αυτόν.
Ξαφνικά τα δημοσιεύματα για τα τάγματα δολοφόνων σταμάτησαν.

Πέντε χρόνια αργότερα, το 1986, σε δύο άρθρα της εφημερίδας για άλλο θέμα, για το σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας, [6] 
αναφερόταν σε υποσημείωση ότι ο Manucher Ghorbanifar, Ιρανός εξόριστος που δούλευε στην Ουάσιγκτον για τη Μοσάντ,
ομολόγησε ότι αυτός είχε «εμπνευστεί» και κυκλοφορήσει τη φήμη για τα τάγματα δολοφόνων.
Ο λόγος;
 «Για να βλάψει τη Λιβύη, τον εχθρό του Ισραήλ."



V.  Τρεις Διαφωτιστικές Επιχειρήσεις Εξόντωσης Ηγετών
        από το Παρελθόν - Δημιουργία Φημών το Πρώτο Στάδιο


H CIA είχε προσφέρει σε αρχηγό μαφίας $150,000

για να σκοτώσει τον Φιντέλ Κάστρο  

Washington Post  [7]

Η CIA σχεδίαζε να δολοφονήσει τον Patrice Lumumba

πρωτεργάτη της απελευθέρωσης του Κογκό

Θα έβαζε δηλητήριο στην οδοντόβουρτσά του

 Τελικά ο Patrice Lumumba δολοφονήθηκε με παρόμοιο

τρόπο όπως ο Καντάφι   [8]


Ø     Επιχείρηση Ajax 1953  CIA και Μ16 Απομάκρυνσης του 
 Πρωθυπουργού του Ιράν και Εγκατάστασης του Σάχη
Το 1953 η CIA και η Βρετανική MI6 έθεσαν σε εφαρμογή την  επιχείρηση Ajax με στόχο να απομακρύνουν τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρωθυπουργό  του Ιράν, τον Mossadegh, και να εδραιώσουν στην  εξουσία το Σάχη, για να διατηρήσουν  τον έλεγχο της δύσης  στο πετρέλαιο και τις υποδομές του Ιράν.
Η επιχείρηση επετεύχθη με βομβαρδισμούς και πυροβολισμούς από ελεύθερους σκοπευτές οι οποίοι αποδόθηκαν στην κυβέρνηση για να επαναστατήσει  ο πληθυσμός και να γίνει δυνατό πραξικόπημα.
Κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος η CIA δωροδόκησε κυβερνητικούς παράγοντες,  επιχειρηματίες και δημοσιογράφους και πλήρωσε πολίτες να βγουν στο δρόμο.
.
Το 1976 επί Σάχη, ο Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας δήλωνε:
« Καμία χώρα στον κόσμο δεν έχει μεγαλύτερη παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων απ ό,τι το Ιράν»
Ότι συνέβη η επιχείρηση αυτή το αποδέχθηκε ο Ομπάμα  [9]

 

Ø     Επιχείρηση της CIA το 2002 για Απομάκρυνση του Τσάβες

Σε αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ του Αυστραλού δημοσιογράφου και ντοκιμαντερίστα John Pilger το οποίο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά  [10]
καταγράφονται με βάση αρχειακό υλικό τα πραγματικά γεγονότα πίσω από την πραξικοπηματική επιχείρηση των ΗΠΑ απομάκρυνσης του Ούγκο Τσάβες
το 2002.
Το  τηλεοπτικό κανάλι Globovisión μετέδωσε ζωντανές εικόνες μιας λαϊκής επανάστασης εναντίον του Τσάβες.
Στις εικόνες φαίνονταν ακτιβιστές υπέρ του να πυροβολούν διαδηλωτές.
Αυτό αποτέλεσε το προκάλυμμα για πραξικόπημα υποκινούμενο από την CIA και απομάκρυνση του Τσάβες.
Όταν μετέπειτα αυθεντική λαϊκή εξέγερση τον επανέφερε στην εξουσία, απεκαλύφθη ότι η επανάσταση που έδειχνε το κανάλι ήταν οπτική εξαπάτηση.
Οι ακτιβιστές υπέρ του Τσάβες δεν είχαν πυροβολήσει το πλήθος.
Oι ίδιοι ήταν τα θύματα ελεύθερων σκοπευτών οπλισμένων από τη CIA. 

 
Ø     Επιχείρηση Νorthwoods για Απομάκρυνση του Κάστρο

Το 1962 ανώτατοι Αμερικανοί στρατιωτικοί σχεδίαζαν να σκοτώσουν αθώους ανθρώπους για να επιτύχουν τη στήριξη των πολιτών για πόλεμο ενάντια στην Κούβα.
Στα σχέδια περιλαμβάνονταν δολοφονία Κουβανών μεταναστών, βύθιση πλοίων με Κουβανούς πρόσφυγες, κατάρριψη αεροπλάνου με Αμερικανούς φοιτητές, ανατίναξη πλοίου των ΗΠΑ και τρομοκρατικά χτυπήματα στις πόλεις των ΗΠΑ.

Τα σχέδια είχαν την έγγραφη έγκριση όλων των παραγόντων του
Πενταγώνου αλλά απορρίφθηκαν από τον Κένεντυ.
Έχουν παραμείνει απόρρητα για σχεδόν 40 χρόνια

Πρώτο στάδιο υλοποίησης της επιχείρησης ήταν η δημιουργία φημών.

Περισσότερα στοιχεία δίνονται στο ΜΕΡΟΣ Ι, κεφ. 10.



VΙ.  Συνέντευξη Στρατηγού Clark στο Democracy Now το 2007: Ο
       Πόλεμος στη Λιβύη Αναγγέλθηκε από τις ΗΠΑ το 2001
Ο πόλεμος στη Λιβύη, ο οποίος όπως αναφέρθηκε στο κεφ. ΙΙΙ, είχε σχεδιαστεί επακριβώς με τη μορφή που υλοποιήθηκε, είχε αναγγελθεί το 2001 μαζί μ αυτόν σε άλλες επτά χώρες.
Τη λίστα με τις χώρες σε αναμονή για εισβολή την είχε δημοσιοποιήσει  ο γνωστός Αμερικανός στρατηγός Wesley Clark στην παρακάτω  συνέντευξή του στη γνωστή δημοσιογράφο Amy Goodman στο Democracy Νοw τον Μάρτιο του 2007 που ήταν στο προσκήνιο ο πόλεμος στη Σερβία.

Συνέντευξη Αμερικανού Στρατηγού Wesley Clark
στο Denocracy Now:   [11]

Μου είπε: "Πήραμε την απόφαση να πάμε σε πόλεμο με το Ιράκ". 
Αυτό ήταν περίπου στις 20 Σεπτεμβρίου 2001.
 

Του είπα: "Θα πάμε σε πόλεμο με το Ιράκ; Γιατί; "
Μου είπε: «Δεν ξέρω. Μάλλον δεν έχουν τι άλλο να κάνουν»
 

Του είπα: "Βρήκαν τίποτα πληροφορίες που να συνδέουν
τον Σαντάμ με την Αλ-Κάιντα;" 
Μου είπε: "Όχι. Δεν υπάρχει τίποτα το νέο με αυτό.
Απλά αποφάσισαν να πάνε σε πόλεμο με το Ιράκ." 

 «Μάλλον, δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με τους τρομοκράτες
αλλά έχουμε καλό στρατό και μπορούμε να κατεβάσουμε κυβερνήσεις" 

Πήγα να τον δω λίγες βδομάδες αργότερα και ήδη είχαμε αρχίσει
να βομβαρδίζουμε το Αφγανιστάν.

Του είπα: "Ισχύει ακόμη ότι θα πάμε σε πόλεμο με το Ιράκ;" 
Και μου είπε: «Αχ, είναι χειρότερο απ αυτό.

"Μόλις έλαβα σημείωμα από πάνω από τη γραμματεία
του γραφείου Άμυνας. Γράφει πως πρόκειται να καταλάβουμε
επτά χώρες σε πέντε χρόνια. " 

"Ξεκινάμε με το Ιράκ, συνεχίζουμε με Συρία και Λίβανο.
 Μετά με Λιβύη, Σομαλία και Σουδάν.
Στη συνέχεια ολοκληρώνουμε με το Ιράν. "

Χάρις στη σθεναρή αντίσταση σε δύο από τις χώρες αυτές, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ο πόλεμος στις άλλες χώρες που ήταν στη λίστα καθυστέρησε.

Ήδη ο στόχος στο Ιράκ έχει επιτευχθεί, η χώρα έχει διαλυθεί, στο Αφγανιστάν έχει περιέλθει σε αδιέξοδο, οπότε είχε έρθει η σειρά της Λιβύης.
Τώρα που ο στόχος επετεύχθη και στη Λιβύη, η χώρα διαλύθηκε, όπως όλα δείχνουν έχει έρθει η σειρά της Συρίας και του Ιράν.
Καθώς το Democracy Νοw το παρακολουθούσαν πολλοί ξένοι αλλά και Έλληνες αναλυτές (ήταν μόνιμη αναφορά στην τηλεοπτική εκπομπή Inforwar) θα περίμενε κανείς ότι με την έναρξη των γεγονότων στη Λιβύη η συνέντευξη αυτή θα δημοσιοποιείτο ευρύτερα και θα κινητοποιούσε την αντίδραση στον πόλεμο αυτό.
Αυτό δεν συνέβη.






VIΙ.   Αποκάλυψη Γάλλου Υπουργού Εξωτερικών: Οι ΗΠΑ από το
        1983 Πίεζαν τη Γαλλία για Επίθεση στη Λιβύη, Ενέδωσε ο
        Σαρκοζί

«Τι επιλογή είχα λαμβάνοντας υπόψη
την πίεση των Αμερικανών»,
  Ιταλός πρωθυπουργός για τη συμμετοχή στον πόλεμο στη Λιβύη  [1]

Σε συνέδριο που διοργάνωσαν στις 9 Δεκεμβρίου 2011 Γάλλοι νομικοί 
για τον πόλεμο στη Λιβύη στο οποίο συμμετείχαν ως ομιλητές 
γνωστοί καθηγητές του διεθνούς δικαίου από Αυστρία, Ρωσία και Γερμανία 
ο πρώην υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας Roland Dumas απεκάλυψε ότι οι ΗΠΑ από το 1983 πίεζαν τη Γαλλία για επίθεση στη Λιβύη. 
Όλοι οι προηγούμενοι πρόεδροι αντιστέκονταν στις πιέσεις αυτές. 
Μόνον ο Σαρκοζί φάνηκε ανάξιος των προκατόχων 
του και ενέδωσε, ηγούμενος μάλιστα της επίθεσης.
Σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο  2012  μαζί με τον γνωστό 
νομικό Jacque Verges τεκμηριώνει γιατί ο Γάλλος πρόεδρος πρέπει να
 διωχθεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Λιβύη   [2]

Από ό,τι αποδείχθηκε εκ των υστέρων οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τη Γαλλία για να φανούν ότι δεν είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ο Ομπάμα διαβεβαίωνε ότι οι ΗΠΑ κρατούσαν δευτερεύοντα ρόλο στις αεροπορικές επιδρομές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωναν, οι ΗΠΑ είχαν εκτελέσει το 25% των χτυπημάτων, η Γαλλία το 33% και η Βρετανία το 33%.   [3]
Σε συνέντευξή του στις 4 Νοεμβρίου 2011, ο Ομπάμα παραδέχθηκε ότι πιλότοι των ΗΠΑ οδηγούσαν Γαλλικά βομβαρδιστικά.  [4]

Σημειωτέον ότι πριν τη δολοφονία του Καντάφι είχε προηγηθεί βομβαρδισμός του κομβόι του πρώτα από μη επανδρωμένο αεροσκάφος των ΗΠΑ και μετά πό Γαλλικά αεροσκάφη, άρα η δολοφονία μάλλον ήταν «δουλειά» των ΗΠΑ.
 [5]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!

Έλληνες-ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΕΧΕΙ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Έλληνες-ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΕΧΕΙ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ