Περίπου 2.000 πρώην αξιωματικοί της Βέρμαχτ και του σώματος των Ες-Ες βάλθηκαν από το 1949 και μετά να συγκροτήσουν ένα στράτευμα δύναμης 40.000 ανδρών. Η μυστική επιχείρηση πραγματοποιήθηκε πίσω από την πλάτη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και του κοινού. Κύριος συντελεστής ήταν ο μετέπειτα αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, στρατηγός Αλμπερτ Σνέτς. Τα όπλα έπρεπε να προέρθούν αρχικά από το απόθεμα των αστυνομικών δυνάμεων καταστολής. Συνεργάτες του Σνέτς είχαν πρόσβαση σε αυτά τα αποθέματα, επειδή εργάζονταν στο υπουργείο Εσωτερικών.
Το δίκτυο του Σνέτς είχε διοργανώσει μια εκστρατεία χορηγών σε εταιρείες, συζήτησε με φορείς που θα μπορούσαν να προσφέρουν τα οχήματα και άλλα μέσα, μελέτησε ποιά από αυτά μπορεί να είναι διαθέσιμα, και λειτούργησε ένα λεγόμενο «αμυντικό μηχανισμό». Αυτός ο μηχανισμός φέρεται να έχει κατασκοπεύσει πολίτες και πολιτικούς.
Η συνωμοτική οργάνωση γύρω από τον Σνέτς ήθελε να εγκατασταθεί σε περίπτωση μιας σοβιετικής επίθεσης στο εξωτερικό και στη συνέχεια να ξεκινήσει τον αγώνα από εκεί. Την ίδια στιγμή ετοιμαζόταν για μια αποστολή στη Γερμανία κατά των κομμουνιστών, για την περίπτωση ενός εμφυλίου πολέμου.
Ο τότε Γερμανός καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ είχε ενημερωθεί το αργότερο από το 1951 για το σχέδιο Σνέτς και ανέθεσε στην οργάνωση Gehlen - πρόδρομος της ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών (BND) - τη «φροντίδα και την επίβλεψη» αυτού του σκειώδες στρατού. Δεν είναι σαφές γιατί ο Αντενάουερ δεν αντέδρασε πιο ενεργά. Φοβόταν τη σύγκρουση με τους βετεράνους Ναζί;
Ο Σνέτς είχε διασυνδέσεις με τον πρώην αξιωματικό των επίλεκτων δυνάμεων των Ες-Ες Όττο Σκορζένυ, ο οποίος σχεδίαζε ένα παρόμοιο εγχείρημα. Η επίσημη μυστική υπηρεσία Gehlen έθεσε το ερώτημα εάν μπορεί να αντέξει έναν αγώνα κατά του Σκορζένυ. Η μυστική υπηρεσία πρότεινε να ρωτηθεί πρώτα η Ες-Ες! Σύμφωνα με τους ίδιους, το σώμα Ες-Ες ήταν «ένας βασικός παράγοντας», και θα έπρεπε να διερευνυθεί λεπτομερώς πριν από τη λήψη των όποιων αποφάσεων. Προφανώς τα δίκτυα των παλαιών και πρώην Ναζί στις αρχές της δεκαετίας του πενήτα είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην Δυτική Γερμανία.
Για μια φορά ακόμη, εκπλήσσει το Spiegel και οι υποτιθέμενες αποκαλύψεις του, όπως είναι ευρεία γνωστό ότι ο δημιουργός του που φέρει το όνομα Ρούντολφ Αουγκστάιν, από τα πρώτα βήματα κιόλας είχε συγκεντρώσει κοντά τους άνδρες των Ες-Ες, όπως τον Χορστ Μάνκε και τον Γκέοργκ Βόλφ, γιατί «είχαν γνώσεις που δεν είχαν οι νέοι συντάκτες του Spiegel».
