Αθήνα, 11 Απριλίου 2013
Με την με Αριθμό 525/2013 Απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου των Αθηνών κρίθηκε ότι ο Εκδοτικός Οίκος απαλλάσσεται οιασδήποτε υπαιτιότητας ως προς την προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας των εναγόντων, Ελένης Κεφαλοπούλου και Άρη Φωτιάδη, από τη συγγραφέα, πρέσβη επί τιμή, Φωτεινή Τομαή.
Λόγω του γεγονότος ότι δικαιούχος του δικαιώματος διανομής του επίμαχου βιβλίου με τίτλο «Αληθινές Ιστορίας 1,2,3 ... 11 Ολυμπιονικών» είναι ο Εκδοτικός Οίκος, υποχρεώθηκε μόνον με την προαναφερθείσα δικαστική απόφαση να προβεί σε απόσυρση από την αγορά των αντιτύπων του ως άνω βιβλίου εντός σαράντα (40) ημερών από την επίδοση της απόφασης, η οποία έως σήμερα δεν έχει πραγματοποιηθεί.
Η απόφαση αυτή, πρωτοφανής στην ελληνική δικαστική πραγματικότητα, έρχεται να εξορθολογήσει μία μόνιμη, διαρκή και κυρίως παράλογη νομοθεσία σε βάρος των εκδοτών βιβλίου. Η νομική αντιμετώπιση αυτή μόνο στην Ελλάδα υφίσταται. Εάν κάποιος πνευματικός δημιουργός (συγγραφέας) διαπράξει οποιοδήποτε αδίκημα, ενδεικτικώς προσβολή πνευματικής ιδιοκτησίας, συκοφαντική δυσφήμηση δια του τύπου κ.ο.κ., ο εκδότης θεωρείται αντικειμενικώς συνυπεύθυνος και αλληλεγγύως και εις ολόκληρον ευθυνόμενος σε αποζημίωση του παθόντος.
Ο εκδότης βιβλίου, κατά αυτόν τον τρόπο, θα πρέπει κατά περίπτωση να μετατρέπεται σε ερευνητή, δημοσιογράφο ή/και ακαδημαϊκό όλων των γνωστικών αντικειμένων. Είναι σαφές, ότι κατά κανένα τρόπο δεν μπορεί να ελεγχθεί από τον εκδότη βιβλίου εάν ό,τι γράφεται αποτελεί προϊόν της διανοίας του συγγραφέα, εάν ό,τι γράφεται αποτελεί προϊόν στοιχειοθετημένης έρευνας ή όχι.
Καθίσταται σαφές, ότι η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση επικροτεί ως προς το συγκεκριμένο τμήμα της επιτέλους την κοινή λογική και αποτελεί την αρχή του τέλους του Νόμου περί της αντικειμενικής ευθύνης των εκδοτών βιβλίου.
Με εκτίμηση,
Αλέξανδρος Β. Παπαζήσης
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Από της ενάρξεως της Επαναστάσεως του 1821, η πατρίδα μας αναγκάσθηκε να καταφεύγει σε συνεχή δανεισμό για να επιβιώνει. Όμως, είτε λόγω των όρων του δανεισμού, είτε λόγω της διεθνούς συγκυρίας, είτε λόγω κακής διαχειρίσεως της εθνικής οικονομίας, οδηγηθήκαμε σε πτώχευση ή επί το ευηχώτερον σε στάση πληρωμών. Έχει σημειωθεί (Σπ. Μαρκεζίνης) ότι η Ιστορία του ελληνικού δημοσίου χρέους είναι αξιόλογος και διδακτική. Οι Έλληνες εις το κεφάλαιο τούτο υπήρξαμε ή ατυχείς ή κατά κανόνα θύματα εκμεταλλεύσεως άνευ ορίου. Παρεσχέθησαν τα δάνεια εκ του εξωτερικού είτε σε περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν μπορούσε να γίνη αλλιώς, είτε οσάκις εδημιουργείτο η εντύπωση ότι η Ελλάς προσεφερόταν για κερδοφόρο τοποθέτηση αλλοδαπού χρήματος, κατά κανόνα υπό βαρείς όρους.
Η παρούσα δημοσιονομική και γενικώτερα οικονομική κρίση της πατρίδος μας, μας οδήγησε στην έρευνα του τρόπου αντιμετωπίσεως των προηγουμένων πτωχεύσεών μας, κατά την περίοδο από το 1821 μέχρι και το 1932. Από τις πηγές και τη χρησιμοποιηθείσα βιβλιογραφία διαπιστώσαμε ότι τα γεγονότα της τελευταίας διετίας δεν είναι πρωτόγνωρα, αλλά έχουν όμοια προηγούμενα και διαφορετική αντιμετώπιση από τη σημερινή.
Η ανά χείρας μελέτη αποτελεί ευρύτερη ανάπτυξη διαλέξεως στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τομέα Δημοσίου Δικαίου του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημοσίας Διοικήσεως του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στις 11 Μαρτίου 2011, κατόπιν προσκλήσεως του καθηγητή του Διοικητικού δικαίου και Διοικητικών Θεσμών κ. Χαράλαμπου Γ. Χρυσανθάκη, τον οποίον ευχαριστούμε και από της θέσεως αυτής για την προσγενόμενη τιμή, αλλά και τη δοθείσα αφορμή προσεγγίσεως μελαγχολικών φευ σελίδων της νεωτέρας μας Ιστορίας. Ηθικός αυτουργός για τη δημοσίευση και την αφιέρωση του πονήματος είναι ο σεβαστός καθηγητής μου και ακαδημαϊκός κ. Γεώργιος Γ. Μητσόπουλος. Ελπίζεται ότι η ανάγνωσή του έστω και τώρα, αν δεν ωφελήσει, πάντως δεν θα βλάψει. Τα συμπεράσματα και οι συνειρμοί με τις σημερινές περιστάσεις στον αναγνώστη.
Η ιστορία δεν παύουμε να σημειώνουμε ότι είναι του παρελθόντος ραψωδός, του παρόντος οδηγός και χρησμωδός του μέλλοντος. Από την κατάσταση στην οποία περιήλθαμε, αποδεικνύεται δυστυχώς είτε ότι όσοι πρέπει να γνωρίζουν Ιστορία την αγνοούν, είτε δεν διδασκόμεθα, διότι δεν θέλουμε να διδαχθούμε.
http://www.papazisi.gr/index.php/shop/slug_177397-detail#.UWvnzEpWl0x
Με την με Αριθμό 525/2013 Απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου των Αθηνών κρίθηκε ότι ο Εκδοτικός Οίκος απαλλάσσεται οιασδήποτε υπαιτιότητας ως προς την προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας των εναγόντων, Ελένης Κεφαλοπούλου και Άρη Φωτιάδη, από τη συγγραφέα, πρέσβη επί τιμή, Φωτεινή Τομαή.
Λόγω του γεγονότος ότι δικαιούχος του δικαιώματος διανομής του επίμαχου βιβλίου με τίτλο «Αληθινές Ιστορίας 1,2,3 ... 11 Ολυμπιονικών» είναι ο Εκδοτικός Οίκος, υποχρεώθηκε μόνον με την προαναφερθείσα δικαστική απόφαση να προβεί σε απόσυρση από την αγορά των αντιτύπων του ως άνω βιβλίου εντός σαράντα (40) ημερών από την επίδοση της απόφασης, η οποία έως σήμερα δεν έχει πραγματοποιηθεί.
Η απόφαση αυτή, πρωτοφανής στην ελληνική δικαστική πραγματικότητα, έρχεται να εξορθολογήσει μία μόνιμη, διαρκή και κυρίως παράλογη νομοθεσία σε βάρος των εκδοτών βιβλίου. Η νομική αντιμετώπιση αυτή μόνο στην Ελλάδα υφίσταται. Εάν κάποιος πνευματικός δημιουργός (συγγραφέας) διαπράξει οποιοδήποτε αδίκημα, ενδεικτικώς προσβολή πνευματικής ιδιοκτησίας, συκοφαντική δυσφήμηση δια του τύπου κ.ο.κ., ο εκδότης θεωρείται αντικειμενικώς συνυπεύθυνος και αλληλεγγύως και εις ολόκληρον ευθυνόμενος σε αποζημίωση του παθόντος.
Ο εκδότης βιβλίου, κατά αυτόν τον τρόπο, θα πρέπει κατά περίπτωση να μετατρέπεται σε ερευνητή, δημοσιογράφο ή/και ακαδημαϊκό όλων των γνωστικών αντικειμένων. Είναι σαφές, ότι κατά κανένα τρόπο δεν μπορεί να ελεγχθεί από τον εκδότη βιβλίου εάν ό,τι γράφεται αποτελεί προϊόν της διανοίας του συγγραφέα, εάν ό,τι γράφεται αποτελεί προϊόν στοιχειοθετημένης έρευνας ή όχι.
Καθίσταται σαφές, ότι η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση επικροτεί ως προς το συγκεκριμένο τμήμα της επιτέλους την κοινή λογική και αποτελεί την αρχή του τέλους του Νόμου περί της αντικειμενικής ευθύνης των εκδοτών βιβλίου.
Με εκτίμηση,
Αλέξανδρος Β. Παπαζήσης
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Από της ενάρξεως της Επαναστάσεως του 1821, η πατρίδα μας αναγκάσθηκε να καταφεύγει σε συνεχή δανεισμό για να επιβιώνει. Όμως, είτε λόγω των όρων του δανεισμού, είτε λόγω της διεθνούς συγκυρίας, είτε λόγω κακής διαχειρίσεως της εθνικής οικονομίας, οδηγηθήκαμε σε πτώχευση ή επί το ευηχώτερον σε στάση πληρωμών. Έχει σημειωθεί (Σπ. Μαρκεζίνης) ότι η Ιστορία του ελληνικού δημοσίου χρέους είναι αξιόλογος και διδακτική. Οι Έλληνες εις το κεφάλαιο τούτο υπήρξαμε ή ατυχείς ή κατά κανόνα θύματα εκμεταλλεύσεως άνευ ορίου. Παρεσχέθησαν τα δάνεια εκ του εξωτερικού είτε σε περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν μπορούσε να γίνη αλλιώς, είτε οσάκις εδημιουργείτο η εντύπωση ότι η Ελλάς προσεφερόταν για κερδοφόρο τοποθέτηση αλλοδαπού χρήματος, κατά κανόνα υπό βαρείς όρους.
Η παρούσα δημοσιονομική και γενικώτερα οικονομική κρίση της πατρίδος μας, μας οδήγησε στην έρευνα του τρόπου αντιμετωπίσεως των προηγουμένων πτωχεύσεών μας, κατά την περίοδο από το 1821 μέχρι και το 1932. Από τις πηγές και τη χρησιμοποιηθείσα βιβλιογραφία διαπιστώσαμε ότι τα γεγονότα της τελευταίας διετίας δεν είναι πρωτόγνωρα, αλλά έχουν όμοια προηγούμενα και διαφορετική αντιμετώπιση από τη σημερινή.
Η ανά χείρας μελέτη αποτελεί ευρύτερη ανάπτυξη διαλέξεως στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τομέα Δημοσίου Δικαίου του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημοσίας Διοικήσεως του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στις 11 Μαρτίου 2011, κατόπιν προσκλήσεως του καθηγητή του Διοικητικού δικαίου και Διοικητικών Θεσμών κ. Χαράλαμπου Γ. Χρυσανθάκη, τον οποίον ευχαριστούμε και από της θέσεως αυτής για την προσγενόμενη τιμή, αλλά και τη δοθείσα αφορμή προσεγγίσεως μελαγχολικών φευ σελίδων της νεωτέρας μας Ιστορίας. Ηθικός αυτουργός για τη δημοσίευση και την αφιέρωση του πονήματος είναι ο σεβαστός καθηγητής μου και ακαδημαϊκός κ. Γεώργιος Γ. Μητσόπουλος. Ελπίζεται ότι η ανάγνωσή του έστω και τώρα, αν δεν ωφελήσει, πάντως δεν θα βλάψει. Τα συμπεράσματα και οι συνειρμοί με τις σημερινές περιστάσεις στον αναγνώστη.
Η ιστορία δεν παύουμε να σημειώνουμε ότι είναι του παρελθόντος ραψωδός, του παρόντος οδηγός και χρησμωδός του μέλλοντος. Από την κατάσταση στην οποία περιήλθαμε, αποδεικνύεται δυστυχώς είτε ότι όσοι πρέπει να γνωρίζουν Ιστορία την αγνοούν, είτε δεν διδασκόμεθα, διότι δεν θέλουμε να διδαχθούμε.
http://www.papazisi.gr/index.php/shop/slug_177397-detail#.UWvnzEpWl0x
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!