Ο κύριος Σονούπο- Οι Νέοι ψηφοφόροι του "σονούπο" στην Ελλάδα!....

Ακούς το όνομα του τίτλου. Νομίζεις ότι είναι Ιάπων. Τελικά διαπιστώνεις ότι είναι επίρρημα και θες να κάνεις χαρακίρι.

Η νόμιμη και αναπόφευκτη συνακρόαση συνεπιβατών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς αποκαλύπτει περισσότερα απ' όσα όλα τα ΜΜΕ μαζί.

Χθεσινό, ακριβές και απίστευτο. Κατά το μεσημέρι επιβιβάζονται στον σταθμό Ηράκλειο του ΗΣΑΠ τρεις νεαρές (ηλικιακή κλίμαξ 16-17). Το βαγόνι δεν είχε πολύ κόσμο και βρίσκουν θέσεις για να κάτσουν. Και ρωτάει η μία (σημείωση: δεν ήταν ξανθούλα. Σκούρο καστανό το μαλλί της): 

«Ρε σεις ποιος είναι αυτός ο κύριος Σονούπο;» Εν χορώ οι άλλες δύο: «Ποιος;». Επιμένει η κατανομαλλούσα: «Να μωρέ, δεν θυμάμαι τι ακριβώς τη ρώτησα την κυρία Τάδε και μου έλεγε συνέχεια για τον Σονούπο». 

Αυτή που βρισκόταν καθισμένη δίπλα της προσπαθεί με οξυδερκείς ερωτήσεις να ανιχνεύσει την ταυτότητα του αινιγματικού κ. Σονούπο: «Δηλαδή, τι σου έλεγε γι' αυτόν;». Απάντησε η απορημένη: «Μόνο το όνομά του. Έλα ρε συ, αφού σας είπα... Δυο τρεις φορές σε ερωτήσεις μου η Τάδε μου είπε ο Σονούπο. Όλα ο Σονούπο τα έκανε; Τι όνομα είναι αυτό; Σαν ιαπωνέζικο ακούγεται».

Με την τελευταία πρόταση, κεραυνός λογικής και σεισμός ορθογραφίας έσκισε το παραπέτασμα της άγνοιας και ενεφάνισε την ταυτότητα του ζητουμένου: Οσονούπω. 

Επίρρημα. Σημαίνει: σε λίγο. Το λεξικό μας παραπλανά, χαρακτηρίζοντάς το αρχαιοπρεπές.

Παιδεία και ΓΑΠ

Μεγαλύτερη παγίδα από το «σύγχρονα ελληνικά» εναντίον «αρχαίων» και «αρχαιοπρεπών» δεν υπάρχει. Ή είναι ελληνικά ή δεν είναι. Λες και τις λέξεις πρέπει να τις φτιάχνουμε το πρωί για να τις καταναλώνουμε μέχρι το βράδυ αλλιώς θα χαλάσουν... 

Πάντως, ο διάλογος των τριών κοριτσιών (δεν κράτησε λίγο, σας μεταφέρθηκε τμήμα του) είναι ενδεικτικός για το επίπεδο της παιδείας που προσφέρει στα ελληνόπουλα το κράτος αλλά και η ίδια η κοινωνία. 

Όσο υπάρχει ο κύριος Σονούπο άλλο τόσο υπήρξε το ενδιαφέρον των κυβερνώντων να ανεβάσουν το συλλογικό επίπεδο. Ειδικά οι επιλογές των πρωθυπουργών στη στελέχωση του υπουργείου Παιδείας (ουχί πλέον Εθνικής) αποδεικνύουν την αντιπάθειά τους προς τον Ελληνισμό. Το γεγονός ότι οι οικτροί και ανελλήνιστοι αρλεκίνοι που έγιναν ρεζίλι των σκυλιών και ινδάλματα των ανθρώπων κατά τη διάρκεια της θητείας τους στο υπουργείο Παιδείας, συνήθως επανεκλέγονται, είναι κι αυτό ενδεικτικό της κατάστασης.

Ο κύριος Σονούπο είναι εδώ, στη χώρα των θαυμάτων. Εκεί που αποθεώθηκε το ανθρώπινο πνεύμα για να διωχθεί λυσσωδώς στη συνέχεια. Υπενθυμίζεται ότι ένας από τους υπουργούς Παιδείας και Θρησκευμάτων της μεταπολίτευσης ήταν και ο ΓΑΠ. Όλα εξηγούνται...

Αναρτήθηκε από Panagiotis Liakos