Προωθείται η ντε φάκτο αναγνώριση του ψευδοκράτους με πρόσχημα τις συνομιλίες για «λύση» ....
Οι συναντήσεις του παρουσιαζομένου ως «υπουργού Εξωτερικών» του ψευδοκράτους Οζντέλ Ναμί στην Ουάσινγκτον με Αμερικανούς αξιωματούχους, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στον Λευκό Οίκο, συνοδευόμενου από τον Αμερικανό πρέσβυ στη Λευκωσία, στέλνουν σαφές μήνυμα για το που οδηγείται το Κυπριακό, με την πολιτική που δρομολογήθηκε με το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη - Έρογλου.
O Οζντέλ Ναμί δεν περιορίσθηκε, άλλωστε, στον ρόλο του εκπροσώπου της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας. Συμπεριφέρθηκε ως ισότιμος «υπουργός Εξωτερικών» της Κύπρου και μίλησε στον Αμερικανικό τύπο για τη σημασία που έχει για την Αμερικανική πολιτική το φυσικό αέριο της Κύπρου και για τη μείωση της εξαρτήσεως της Ευρώπης από το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Το φυσικό αέριο της Κύπρου, είπε, μπορεί να τροφοδοτήσει την Ευρώπη μαζί με τα άλλα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου με αγωγό μέσω Τουρκίας!
Ο εκπρόσωπος του ψευδοκράτους ανέλαβε να μιλά εκ μέρους της Κύπρου διεθνώς και για το φυσικό της αέριο, προεικονίζοντας τον μελλοντικό του ρόλο, μετά τη «λύση», ως ισότιμου υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου. Σημειώνεται ότι η Τουρκική πλευρά διεκδικεί τον χωρισμό του υπουργείου Εξωτερικών σε δύο υπουργεία: Ένα υπουργείο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και ένα υπουργείο Εξωτερικών Υποθέσεων. Η Τουρκική πλευρά «επιλέγει» προκαταβολικά το υπουργείο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Όπως είπε χαρακτηριστικά, σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου ο Τούρκος πρέσβυς στην Αθήνα, θα είναι πολύ διαφορετική η κατάσταση στην Ευρώπη, όταν την Κύπρο, που είναι σήμερα πρόβλημα για την Τουρκία, θα την εκπροσωπεί στην Ευρώπη Τουρκοκύπριος! Θα την εκπροσωπεί επίσης στις διαπραγματεύσεις με την Ευρώπη για το φυσικό αέριο.
Τέτοιο κατόρθωμα φιλοδοξούν να επιτύχουν αυτοί που -διαβουκολώντας και παραπλανώντας τον Κυπριακό λαό- επισπεύδουν για δήθεν «λύση» και συμπράττουν σιωπηρά στην αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Η συσκότιση που επιβάλλεται επιτηδείως στις διακοινοτικές συνομιλίες, με πρόσχημα την αποφυγή της δημόσιας διαπραγματεύσεως, επιδιώκει στην πραγματικότητα την απόκρυψη από τον Κυπριακό λαό και ολόκληρο τον Ελληνισμό του ανοσιουργήματος που προετοιμάζεται μυστικά ώστε να επιτευχθεί ο αιφνιδιασμός και η σύγχυση για το πραγματικό περιεχόμενό του και η εξ υφαρπαγής επιβολής του.
Η Τουρκική πλευρά δεν τηρεί καμιά δέσμευση εμπιστευτικότητας και διακριτικής σιωπής. Δεν μπορεί να κρύψει άλλωστε τη χαρά της για τον προσδοκώμενο διπλωματικό θρίαμβο που με τόση ευκολία και στρατηγική μυωπία ετοιμάζονται να της προσφέρουν οι ανάξιες πολιτικές ηγεσίες στη Λευκωσία και στην Αθήνα. Εκμεταλλεύεται επίσης την ευκαιρία να προβάλλει, χωρίς οποιαδήποτε ουσιαστική αντίκρουση, το «δίκαιο» της Τουρκικής πλευράς για ισότιμη εκπροσώπηση της Κύπρου!
Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών προαναγγέλλει επίσκεψη στη Λευκωσία τον Απρίλιο για να δώσει ώθηση στη δυναμική των συνομιλιών. Δεν θα χάσει, πιθανότατα, την «ευκαιρία» για να προβεί σε δηλώσεις και σε συμβολικές συναντήσεις με τους εκπροσώπους του ψευδοκράτους, που θα στέλνουν το μήνυμα της αναγνωρίσεως στην Κύπρο δύο ισοτίμων μερών, στο πνεύμα της σχεδιαζόμενης «λύσεως».
Στο ίδιο πνεύμα, επανέρχεται το σενάριο για Μέτρα Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), με επίκεντρο την επιστροφή της περίκλειστης πόλεως της Αμμοχώστου, με ανταλλάγματα! Ένα τέτοιο «αντάλλαγμα» έσπευσε να εισηγηθεί, εκ του πονηρού, ο συνήθης ύποπτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο αρμόδιος για τη Διεύρυνση Επίτροπος Στέφαν Φούλε. Ούτε λίγο ούτε πολύ, πρότεινε να δεχθεί η Ελληνική πλευρά τη δοκιμαστική εφαρμογή του Κανονισμού για το «απευθείας εμπόριο» της κατεχόμενης Κύπρου με την Ευρωπαϊκή Ένωση για μια πενταετή περίοδο! Ενώπιον των αντιδράσεων, ο Στέφαν Φούλε αναδιπλώθηκε και δέχθηκε να συνδεθεί η εφαρμογή του με την επιστροφή της περίκλειστης πόλεως της Αμμοχώστου. Η αναδίπλωση δεν είναι αθώα. Υποκρύπτει προμελετημένη κίνηση για ρυμούλκηση της Ελληνικής πλευράς στην αποδοχή, έναντι της επιστροφής του περίκλειστου τμήματος της Αμμοχώστου, ολόκληρου του πακέτου του «απευθείας εμπορίου». Το άνοιγμα, δηλαδή, όχι μόνο του λιμένος της Αμμοχώστου, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά και του αερολιμένος της Τύμπου, όπως διεκδικεί η Τουρκική πλευρά.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ένταξη στην οποία υπήρξε μια μεγάλη στρατηγική επιτυχία για την Κύπρο και ενίσχυσε τη διεθνή της θέση, συμπράττει σήμερα πλήρως με το σενάριο της Αμερικανικής και της Βρετανικής διπλωματίας για την επιβολή απαράδεκτης «λύσεως» στο Κυπριακό. Η Ελληνική πλευρά δεν αξιοποίησε όπως έπρεπε το στρατηγικό πλεονέκτημα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως για να διεκδικήσει σταθερά μια λύση βασισμένη στις αρχές της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Αντιθέτως, από υποχώρηση σε υποχώρηση, έφτασε στο σημείο να δεχθεί ως παράμετρο στο κοινό ανακοινωθέν την αναγνώριση του ενδεχομένου πακέτου της «λύσεως» ως πρωτογενούς Ευρωπαϊκού δικαίου. Να δεχθεί δηλαδή την εξαίρεση των Ελλήνων της Κύπρου από τα δικαιώματα και τις εγγυήσεις που παρέχει το Ευρωπαϊκό κεκτημένο σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες.
Με την ακολουθούμενη πολιτική αποξενώνεται επίσης ο Ρωσικός παράγων, που λειτουργεί διαχρονικά ως στρατηγικό έρεισμα και σύμμαχος της Κύπρου. Η πλήρης ταύτιση με την Αμερικανική διπλωματία και ο αποκλεισμός του Ρωσικού παράγοντα από τις συζητήσεις για το Κυπριακό, έχει ενοχλήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη Μόσχα, που το διεμήνυσε στη Λευκωσία. Η προγραμματισμένη επίσκεψη του Κυπρίου υπουργού Εξωτερικών Γιαννάκη Κασουλίδη στη Μόσχα είναι θετική κίνηση, αλλά απομένει ν' αποδειχθεί αν έχει οποιαδήποτε ουσιαστικό περιεχόμενο ή έχει απλώς εικονικό και επικοινωνιακό χαρακτήρα.
Η διεθνής ένταση που έχει δημιουργηθεί με αφορμή την Ουκρανία καθιστά ακόμη δυσκολότερη τη θέση της Κύπρου και της Ελλάδος γιατί εντείνει τις Αμερικανικές πιέσεις για πλήρη σύμπλευση με το ΝΑΤΟ και αντιμετώπιση της Ρωσίας ως «κοινού εχθρού». Γιατί όμως η Ρωσία είναι «εχθρός» για την Ελλάδα και γιατί η Τουρκία είναι «φίλος»;
Τα ερωτήματα αυτά δείχνουν τις αντιφάσεις που διέπουν την Ελληνική εξωτερική πολιτική αλλά και τους κινδύνους που προμηνύονται από την άκριτη σύμπλευση και την υποχώρηση στις πιέσεις των ΗΠΑ, που θέλουν να υποδεικνύουν, αντίθετα με την πραγματικότητα, ποιοι είναι οι φίλοι και οι εχθροί της Ελλάδος και της Κύπρου.
Εφημερίδα Παρόν
