Εν μιά νυκτί από αντισημίτης Τσανάντ, Εβραίος Ντοβίντ Σεγκέντι
Ο Τσανάντ Σεγκέντι ήταν από τους κορυφαίους ακροδεξιούς της Ουγγαρίας ώσπου το 2012 ανακάλυψε ότι έχει εβραϊκές ρίζες. Εκτοτε επανεφηύρε τον εαυτό του και σήμερα ζει ως Εβραίος.
Η δεύτερη ζωή του ξεκίνησε στο διαμέρισμα του ραβίνου Μπαρούχ Ομπερλάντερ στη Βουδαπέστη. Εκεί βρισκόταν ένας ειδικός στις περιτομές που είχε φθάσει ειδικά από το Ισραήλ και με ένα απλό κόψιμο ο αντισημίτης Τσανάντ μεταμορφώθηκε στον Εβραίο Ντοβίντ.Ο 31χρονος Τσανάντ ήταν υπαρχηγός του ακροδεξιού κόμματος Γιόμπικ, με το οποίο έχει εκλεγεί ευρωβουλευτής. Είχε βασίσει την πολιτική του καριέρα στον ισχυρισμό ότι οι Εβραίοι προσπαθούσαν να λεηλατήσουν την Ουγγαρία και ότι είχαν συμμαχήσει με τους Ρομά για να μετατρέψουν τους «καθαρούς Ούγγρους» σε μειονότητα στην ίδια τους τη χώρα. Συχνά εμφανιζόταν δημοσίως με την περιβολή της ακροδεξιάς εξτρεμιστικής οργάνωσης Ουγγρική Φρουρά, που έχει τεθεί εκτός νόμου.
Οταν όμως πληροφορήθηκε την εβραϊκή καταγωγή του, όλα άλλαξαν. Σήμερα ονομάζεται Ντοβίντ Σεγκέντι, τρώει φαγητά κόσερ, μαθαίνει εβραϊκά και πάει στη συναγωγή κάθε Παρασκευή. «Αυτή είναι η πραγματική μου ταυτότητα» λέει σε συνέντευξή του στο «Spiegel» φορώντας κοστούμι και μαύρη κιπά (το εβραϊκό καπελάκι).
Το γερμανικό περιοδικό αποδίδει την περίπτωση του Σεγκέντι στην απελπισμένη αναζήτηση για μια αξιόπιστη ταυτότητα την οποία δεν έχουν αποκτήσει ακόμη οι Ανατολικοευρωπαίοι, 25 χρόνια μετά την πτώση του κομμουνισμού. Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για την Ουγγαρία που συντάχθηκε με τον Χίτλερ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και παρέδωσε περισσότερους από μισό εκατομμύριο ούγγρους Εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το 1989 ήταν η πρώτη χώρα του ανατολικού μπλοκ που άνοιξε τα σύνορά της στη Δύση και επί χρόνια τη θεωρούσαν υπόδειγμα καπιταλιστικής προσαρμογής. Ωσπου σχεδόν χρεοκόπησε πριν από πέντε χρόνια.
Λίγο προτού δύσει ο ήλιος μια πρόσφατη Παρασκευή ο Σεγκέντι πήγε στη συναγωγή με τη μητέρα του, τη σύζυγό του και τους δύο γιους τους. Στο τέλος οι πιστοί ευχήθηκαν ο ένας στον άλλον «Σαμπάτ σαλόμ» και ανέβηκαν στον πρώτο όροφο για το παραδοσιακό δείπνο του Σαββάτου. Στους Εβραίους δεν επιτρέπεται να εργάζονται το Σάμπαθ, γι' αυτό το γεύμα ετοιμάστηκε από χριστιανούς, αν και κόσερ: χούμους, σαλάτα με αγγούρι και κοτόπουλο συν ένα μικρό ποτήρι κόκκινο κρασί.
Ο Σεγκέντι είναι πλέον ενταγμένος στην κοινότητα της συναγωγής, αυτό όμως δεν συνέβη από την αρχή. Την πρώτη φορά που εμφανίστηκε σε λειτουργία πολλοί σηκώθηκαν και έφυγαν.
«Δεν πίστευαν ότι είχα αλλάξει πραγματικά» λέει ο Σεγκέντι. «Πολλοί δυσκολεύτηκαν να συγχωρήσουν το παρελθόν μου. Τους καταλαβαίνω». Αλλωστε ούτε ο ίδιος το πίστευε στην αρχή.
Το καλοκαίρι του 2012 ο Σεγκέντι αποχώρησε από το κόμμα Γιόμπικ, βρήκε έναν ραβίνο και άρχισε να μελετάει την Τορά. Επισκέφθηκε το Ισραήλ.
Εκανε ό,τι μπορούσε για να γίνει Εβραίος. Αλλά συνέχισε να ξυπνάει λουσμένος στον κρύο ιδρώτα το βράδυ αισθανόμενος βαθιά ντροπή. Ανοιγε τον υπολογιστή του και παρακολουθούσε ομιλίες από το αντισημιτικό παρελθόν του στο YouTube. «Σήμερα θέλω να επανορθώσω για το παρελθόν μου κάνοντας καλές πράξεις» λέει.
Ο Σεγκέντι γεννήθηκε το 1982 στην Ανατολική Ουγγαρία. Οι δάσκαλοί του στην Ιστορία ήταν ένθερμοι εθνικιστές που αναφέρονταν συνεχώς στη Συνθήκη του Τριανόν (1920) με την οποία το βασίλειο της Ουγγαρίας έχασε τα δύο τρίτα της επικράτειάς του. Για τους ούγγρους εθνικιστές πρόκειται για ένα ιστορικό τραύμα που συνεχίζει ως σήμερα να καθορίζει την κοσμοθεωρία τους.
Ο Σεγκέντι σπούδασε Ιστορία στη Βουδαπέστη, όπου ήρθε σε επαφή με άλλους ακροδεξιούς φοιτητές οι οποίοι μαίνονταν εναντίον των κομμουνιστών που είχαν επιστρέψει στην εξουσία μία δεκαετία μετά το 1989. Ηταν ένα διαφορετικό κομμουνιστικό κόμμα, αλλά ο Σεγκέντι δεν πίστευε ότι είχαν αλλάξει πραγματικά.
Σύντομα το μίσος έγινε η πολιτική ιδεολογία του. Ολα ξεκίνησαν με τους Ρομά, λέει.«Αρχικά ήταν μόνο οι εγκληματίες Ρομά, ύστερα όλοι τους. Αργότερα άρχισα να μισώ τους Σλοβάκους και τους Ρουμάνους. Πάντα θες περισσότερο, είναι σαν εθισμός».
Το 2003 υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Γιόμπικ. Ηταν το μέλος με αριθμό 63. Θεωρούσαν τους εαυτούς τους πρωτοποριακούς που είχαν το θάρρος να πουν δυνατά όσα σκέφτονταν μυστικά οι υπόλοιποι Ούγγροι: οι Ρομά πρέπει να φύγουν, οι αριστεροί πρέπει να κλειστούν στη φυλακή και οι Βρυξέλλες θέλουν να υποδουλώσουν την Ουγγαρία.
Ο αντισημιτισμός ήταν διαδεδομένος στο Γιόμπικ. Πολλά μέλη του πιστεύουν ότι το Ολοκαύτωμα και το Αουσβιτς αποτελούν εφευρήματα των Εβραίων. Ολα άλλαξαν όμως όταν προέκυψαν έγγραφα από το αρχείο της μυστικής αστυνομίας της κομμουνιστικής Ουγγαρίας που έδειχναν ότι ο Σεγκέντι έχει εβραϊκή καταγωγή.
ΒΗΜΑ
Ο Τσανάντ Σεγκέντι ήταν από τους κορυφαίους ακροδεξιούς της Ουγγαρίας ώσπου το 2012 ανακάλυψε ότι έχει εβραϊκές ρίζες. Εκτοτε επανεφηύρε τον εαυτό του και σήμερα ζει ως Εβραίος.
Η δεύτερη ζωή του ξεκίνησε στο διαμέρισμα του ραβίνου Μπαρούχ Ομπερλάντερ στη Βουδαπέστη. Εκεί βρισκόταν ένας ειδικός στις περιτομές που είχε φθάσει ειδικά από το Ισραήλ και με ένα απλό κόψιμο ο αντισημίτης Τσανάντ μεταμορφώθηκε στον Εβραίο Ντοβίντ.Ο 31χρονος Τσανάντ ήταν υπαρχηγός του ακροδεξιού κόμματος Γιόμπικ, με το οποίο έχει εκλεγεί ευρωβουλευτής. Είχε βασίσει την πολιτική του καριέρα στον ισχυρισμό ότι οι Εβραίοι προσπαθούσαν να λεηλατήσουν την Ουγγαρία και ότι είχαν συμμαχήσει με τους Ρομά για να μετατρέψουν τους «καθαρούς Ούγγρους» σε μειονότητα στην ίδια τους τη χώρα. Συχνά εμφανιζόταν δημοσίως με την περιβολή της ακροδεξιάς εξτρεμιστικής οργάνωσης Ουγγρική Φρουρά, που έχει τεθεί εκτός νόμου.
Οταν όμως πληροφορήθηκε την εβραϊκή καταγωγή του, όλα άλλαξαν. Σήμερα ονομάζεται Ντοβίντ Σεγκέντι, τρώει φαγητά κόσερ, μαθαίνει εβραϊκά και πάει στη συναγωγή κάθε Παρασκευή. «Αυτή είναι η πραγματική μου ταυτότητα» λέει σε συνέντευξή του στο «Spiegel» φορώντας κοστούμι και μαύρη κιπά (το εβραϊκό καπελάκι).
Το γερμανικό περιοδικό αποδίδει την περίπτωση του Σεγκέντι στην απελπισμένη αναζήτηση για μια αξιόπιστη ταυτότητα την οποία δεν έχουν αποκτήσει ακόμη οι Ανατολικοευρωπαίοι, 25 χρόνια μετά την πτώση του κομμουνισμού. Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για την Ουγγαρία που συντάχθηκε με τον Χίτλερ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και παρέδωσε περισσότερους από μισό εκατομμύριο ούγγρους Εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το 1989 ήταν η πρώτη χώρα του ανατολικού μπλοκ που άνοιξε τα σύνορά της στη Δύση και επί χρόνια τη θεωρούσαν υπόδειγμα καπιταλιστικής προσαρμογής. Ωσπου σχεδόν χρεοκόπησε πριν από πέντε χρόνια.
Λίγο προτού δύσει ο ήλιος μια πρόσφατη Παρασκευή ο Σεγκέντι πήγε στη συναγωγή με τη μητέρα του, τη σύζυγό του και τους δύο γιους τους. Στο τέλος οι πιστοί ευχήθηκαν ο ένας στον άλλον «Σαμπάτ σαλόμ» και ανέβηκαν στον πρώτο όροφο για το παραδοσιακό δείπνο του Σαββάτου. Στους Εβραίους δεν επιτρέπεται να εργάζονται το Σάμπαθ, γι' αυτό το γεύμα ετοιμάστηκε από χριστιανούς, αν και κόσερ: χούμους, σαλάτα με αγγούρι και κοτόπουλο συν ένα μικρό ποτήρι κόκκινο κρασί.
Ο Σεγκέντι είναι πλέον ενταγμένος στην κοινότητα της συναγωγής, αυτό όμως δεν συνέβη από την αρχή. Την πρώτη φορά που εμφανίστηκε σε λειτουργία πολλοί σηκώθηκαν και έφυγαν.
«Δεν πίστευαν ότι είχα αλλάξει πραγματικά» λέει ο Σεγκέντι. «Πολλοί δυσκολεύτηκαν να συγχωρήσουν το παρελθόν μου. Τους καταλαβαίνω». Αλλωστε ούτε ο ίδιος το πίστευε στην αρχή.
Το καλοκαίρι του 2012 ο Σεγκέντι αποχώρησε από το κόμμα Γιόμπικ, βρήκε έναν ραβίνο και άρχισε να μελετάει την Τορά. Επισκέφθηκε το Ισραήλ.
Εκανε ό,τι μπορούσε για να γίνει Εβραίος. Αλλά συνέχισε να ξυπνάει λουσμένος στον κρύο ιδρώτα το βράδυ αισθανόμενος βαθιά ντροπή. Ανοιγε τον υπολογιστή του και παρακολουθούσε ομιλίες από το αντισημιτικό παρελθόν του στο YouTube. «Σήμερα θέλω να επανορθώσω για το παρελθόν μου κάνοντας καλές πράξεις» λέει.
Ο Σεγκέντι γεννήθηκε το 1982 στην Ανατολική Ουγγαρία. Οι δάσκαλοί του στην Ιστορία ήταν ένθερμοι εθνικιστές που αναφέρονταν συνεχώς στη Συνθήκη του Τριανόν (1920) με την οποία το βασίλειο της Ουγγαρίας έχασε τα δύο τρίτα της επικράτειάς του. Για τους ούγγρους εθνικιστές πρόκειται για ένα ιστορικό τραύμα που συνεχίζει ως σήμερα να καθορίζει την κοσμοθεωρία τους.
Ο Σεγκέντι σπούδασε Ιστορία στη Βουδαπέστη, όπου ήρθε σε επαφή με άλλους ακροδεξιούς φοιτητές οι οποίοι μαίνονταν εναντίον των κομμουνιστών που είχαν επιστρέψει στην εξουσία μία δεκαετία μετά το 1989. Ηταν ένα διαφορετικό κομμουνιστικό κόμμα, αλλά ο Σεγκέντι δεν πίστευε ότι είχαν αλλάξει πραγματικά.
Σύντομα το μίσος έγινε η πολιτική ιδεολογία του. Ολα ξεκίνησαν με τους Ρομά, λέει.«Αρχικά ήταν μόνο οι εγκληματίες Ρομά, ύστερα όλοι τους. Αργότερα άρχισα να μισώ τους Σλοβάκους και τους Ρουμάνους. Πάντα θες περισσότερο, είναι σαν εθισμός».
Το 2003 υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Γιόμπικ. Ηταν το μέλος με αριθμό 63. Θεωρούσαν τους εαυτούς τους πρωτοποριακούς που είχαν το θάρρος να πουν δυνατά όσα σκέφτονταν μυστικά οι υπόλοιποι Ούγγροι: οι Ρομά πρέπει να φύγουν, οι αριστεροί πρέπει να κλειστούν στη φυλακή και οι Βρυξέλλες θέλουν να υποδουλώσουν την Ουγγαρία.
Ο αντισημιτισμός ήταν διαδεδομένος στο Γιόμπικ. Πολλά μέλη του πιστεύουν ότι το Ολοκαύτωμα και το Αουσβιτς αποτελούν εφευρήματα των Εβραίων. Ολα άλλαξαν όμως όταν προέκυψαν έγγραφα από το αρχείο της μυστικής αστυνομίας της κομμουνιστικής Ουγγαρίας που έδειχναν ότι ο Σεγκέντι έχει εβραϊκή καταγωγή.
ΒΗΜΑ