Έλα κι εσύ στο Μέγαρο...Μπορείς; Όχι! Γιατί εσύ πληρώνεις!.....Και περνάν αυτοί καλά!...

Ο επίτροπος του Στουρνάρα έχει άποψη για την Τραβιάτα; Η πλάνη της "διαγραφής": χάρισμα είναι που θα το πληρώσει ο φορολογούμενος...

Σεραφείμ Κοτρώτσος

Πέρα από τα πασίγνωστα περί διαπλοκής και ελέγχου της κεντρικής εξουσίας από τους ιδιοκτήτες των μίντια πριν και μετά την Μεταπολίτευση, οφείλω εξ' αρχής να επισημάνω πως ο αείμνηστος Χρήστος Λαμπράκης και κοσμοπολίτης υπήρξε και όραμα είχε για τον Πολιτισμό. Όχι, φυσικά, υπέρ κάποιου λαϊκού πολιτισμού, αλλά, οπωσδήποτε, κατόρθωσε να βάλει την Αθήνα στον πολιτιστικό χάρτη της Ευρώπης, κοντά στο Λονδίνο, το Μιλάνο, το Βερολίνο και το Παρίσι. Ως προς αυτό αξιομνημόνευτος...

Αυτά εισαγωγικά για να μπούμε στο θέμα περί της διαγραφής των χρεών του Μεγάρου Μουσικής.

Όπως θα δείτε και στην εικόνα, οι κ.κ Στουρνάρας και Παναγιωτόπουλος αποφάσισαν, ως νέοι Χάρι Πότερ, να "εξαφανίσουν" τα χρέη του ΟΜΜΑ [Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών} σε συνάντηση που είχαν με τον πρώην τραπεζίτη κ. Ιωάννη Μάνο.

Επισημαίνω λοιπόν:
-Πρώτον, δεν πρόκειται περί διαγραφής χρέους, όπως εντέχνως καλλιεργείται. Διαγραφή χρέους γίνεται όταν πιστωτής και οφειλέτης συμφωνούν να παύσει να υφίσταται ένα χρέος. Όταν πρόκειται, δηλαδή, για συμφωνία κυρίων. Στην περίπτωση του Μεγάρου Μουσικής, ούτε η Εθνική Τράπεζα [που διέπεται από τους αυστηρούς κανόνες της ΕΚΤ και την εποπτεία της BlackRock], ούτε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων χάνουν τα χρήματά τους. Θα εισπράξουν εις το ακέραιο 229 εκατ. ευρώ. Μόνο που δεν θα λάβουν από τη διοίκηση του ΟΜΜΑ και τον κ. Μάνο. 

Θα τα πάρουν από τον εγγυητή, ήτοι το Ελληνικό Δημόσιο. Δηλαδή τους Έλληνες φορολογούμενους!

Το ποσό αυτό, για να καταλαβαίνουμε τι λέμε, είναι το 1/4 του πρωτογενούς πλεονάσματος που παρουσίασε αρχικώς ή κυβέρνηση ή το όφελος που θα απέφερε στον κ. Άδωνι Γεωργιάδη το εισιτήριο των 25 ευρώ στα νοσοκομεία για περίπου 8 χρόνια.

Κρατήστε το, λοιπόν: δεν πρόκειται περί διαγραφής. Το ποσό θα καταβληθεί από τη φτώχεια του ελληνικού λαού.

- Δεύτερον, προκαλεί απορία πως η αυστηρή τρόϊκα που απορρίπτει ακόμα και το πασιφανώς δίκαιο αίτημα περί μείωσης του ΕΦΚ στα καύσιμα ώστε να φθηνύνει το πετρέλαιο, την ίδια ώρα κάνει τα στραβά μάτια στην καταβολή ενός τόσο μεγάλου ποσού από έναν προϋπολογισμό την αξιοπιστία του οποίου αμφισβητεί ακόμα και η Eurostat [δηλώσεις Ραϊνεμάχερ περί πλεονάσματος]. Υπάρχει πιο τρανή απόδειξη για το πόσο ευγνώμων είναι η τρόϊκα στα εγχώρια συστήματα εξουσίας που την βοήθησαν και την στήριξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια;

- Τρίτον, σκέφτηκαν οι κ.κ Στουρνάρας και Παναγιωτόπουλος πριν χαρίσουν τα δάνεια να προβούν σε έναν διαχειριστικό έλεγχο για το πως αξιοποιήθηκαν τα δάνεια. Μετά όσα συνέβησαν σε ένα τμήμα του τραπεζικού συστήματος, πόθεν προκύπτει η βεβαιότητα ότι ο δανεισμός αξιοποιήθηκε για τον πραγματικό σκοπό του και δεν υπήρξαν κενά;

- Τέταρτον, το γεγονός ότι το Δημόσιο αποκτά έλεγχο [6 στους 10] στο δ.σ του ΟΜΜΑ σημαίνει κάτι επί της ουσίας; Θα αποφασίζει ο επίτροπος του Στουρνάρα για το εάν θα ανέβει η Τραβιάτα ή θα τραγουδήσει η Ούντε Λέμπερ; Πρόκειται περί αστειότητας να αμφισβητήσει κανείς την γνώση και την εμπειρία των ανθρώπων του Μεγάρου στα θέματα αυτά. Τι νόημα έχει ο έλεγχος; Εκτός εάν στόχος και σκοπός είναι η έμμεση και σταδιακή ιδιωτικοποίηση του Μεγάρου με την είσοδο επενδυτών μέσω ΤΑΙΠΕΔ.

Τέλος, ο δημόσιος έλεγχος θα μεταβάλλει σε κάτι τη σχέση του λαού -των φορολογούμενων που θα πληρώσουν τα δάνεια δηλαδή- με το Μέγαρο Μουσικής; Θα ωφεληθεί σε κάτι από την λάμψη των πραγματικά άξιων μεγαρικών παραστάσεων; Θα μπορέσει να συμμετάσχει σε αυτές;

Υ.Γ Δεν χρειάζεται να επισημάνει κανείς ότι η νομοθεσία προβλέπει κυρώσεις για τον εγγυητή που παρεμβαίνει για να δωθεί δάνειο σε κάποιον που γνωρίζει ότι δεν θα μπορέσει ή δεν θα θελήσει να το αποπληρώσει. Και καλά αν ο εγγυητής βγάζει τα λεφτά από την τσέπη του. Αν τα παίρνει από τρίτους, ανυποψίαστους;

Πηγή