Μιχαήλ ο Λαχανοδράκων: πούλησε όλα τα μοναστήρια.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ε'

Τρεις είναι οι ανώτατοι άρχο­ντες των επαρχιών που θεωρούνται ότι ξεπέρασαν όλους τους άλλους στον διωγμό των εικονολατρών:
ο Μιχαήλ ο Λαχανοδράκων, ξακουστός για τα πολεμικά του προτερήματα, ο οποίος προβιβάστηκε τότε σε στρατηγό, δηλαδή σε γενικό διοικητή του θέματος των Θρακησίων, που περιλάμβανε την αρχαία Λυδία και την Ιωνία*  ο Μάνης, στρατηγός του θέμα­τος των Βουκελλαρίων, δηλαδή της Γαλατίας της Μικράς Ασίας, και .......
ο Μιχαήλ Μελισσηνός, αδελφός της τρίτης συζύγου του βασιλιά Ευδοκίας, ο οποίος έγινε στρατηγός του θέματος των Ανατολικών, δηλαδή της Φρυγίας και των γύρω επαρχιών. «Ποιος θα ήταν ικανός να διηγηθεί τα ανοσιουργήματά τους», φωνάζει ο Θεοφάνης, προσθέτοντας ότι αν προσπαθούσε κάποιος να περιγράψει με λεπτομέρειες όσα έκαναν για να υπηρετήσουν το βασιλιά, δε θα αρκούσε όλη η γη να χωρέσει τα βιβλία που θα γράφονταν.
Έτσι, ιστορεί μόνο ό,τι έκανε ο Λαχανοδράκων: 

«Τον ίδιο χρόνο ο Λαχανοδράκων μιμήθηκε τον δάσκαλο του και αφού συγκέντρωσε κάθε μοναχό και μοναχή που υπήρχαν στο θέ­μα της Θράκης τους μάζεψε στην Έφεσο σε μια πεδιάδα ονομαζόμενη Τζουκανιστήριον και τους είπε: "Όποιος θέλει να υπακούσει το βασιλιά και μένα, να φορέσει λευκά και αυτήν την ώρα να πάρει γυναίκα όσοι δεν το κάνουν, θα τυφλώνονται και θα εξορίζονται στην Κύπρο". Το είπε και το έκανε. Κι εκείνη τη μέρα πολλοί αναδείχτηκαν μάρτυρες· πολλοί που λιποτάκτησαν θανατώθηκαν, αυτοί που τους είχε και φίλους ο Δράκων (δηλαδή ο Λαχανοδράκων)».

Και πάλι παρακάτω ο Θεοφάνης ιστορεί: 

«Τον ίδιο χρόνο ο στρατηγός των Θρακησίων Μιχαήλ ο Λαχανοδράκων, α­φού έστειλε τον νόθο γιο του Λέοντα τον λεγόμενο Κουλούκη και τον Λέοντα από τους Αββάδες τον Κουτσοδάκτυλο, πούλησε όλα τα μοναστήρια, ανδρικά και γυναικεία, και όλα τα ιερά σκεύη, βιβλία και ζώα και όση περιουσία είχαν και το αντίτιμο τους το έδωσε στο βασιλιά. Όσα βιβλία βρήκε γραμμένα από μοναχούς και πατέρες τα έκαψε. Κι αν κάπου φαινόταν κάποιος να έχει κρυμμένο λείψανο αγίου, το έκαιγε κι αυτό και τιμωρούσε τον κάτοχο του ως ασεβή. Πολλούς μοναχούς σκότωσε με το μαστίγωμα, άλλους με ξίφος και αναρίθμητους τύφλωσε. Σε άλλους, αλείφοντας με λάδι κε­ριού τα γένια, τους έβαζε φωτιά κι έτσι τους έκαιγε τα πρό­σωπα και τα κεφάλια κι άλλους τους εξόριζε αφού τους βασάνιζε πολύ.Τελικά δεν άφησε σε όλη την επαρχία του ούτε έναν άνθρωπο με ράσο. Όταν το έμαθε αυτό ο βασιλιάς που μισεί το αγαθό, του έγραψε τις ευχαριστίες του λέγοντας ότι "σε σένα βρήκα τον άνθρωπο της καρδιάς μου γιατί εκτελείς όλες μου τις επιθυμίες».

αναρτήθηκε από endymion