Το απάνθρωπο εμπόριο με ανθρώπινα όργανα Σύριων προσφύγων

Tον περασμένο χρόνο έγιναν περίπου 5.000 με 10.000 παράνομες αφαιρέσεις νεφρών σε όλο τον κόσμο. Ανάμεσα στα θύματα συγκαταλέγονται και οι Σύριοι πρόσφυγες στον Λίβανο. Ποιοί είναι πίσω απ' όλα αυτά; Διαβάστε το κείμενο...

του Εμμανουήλ Σαρίδη
Φωτό: Εμμανουήλ Σαρίδης (καλοκαίρι του 2013 στη Χαϊντού)

Σε ένα από τα πρόσφατα άρθρα μου ασχολήθηκα με το εμπόριο κοριτσιών στην Ιορδανία, εκεί όπου καταφεύγουν οικογένειές από την Συρία για να γλυτώσουν από τους βομβαρδισμούς, τις σφαγές και τους βιασμούς των μισθοφόρων που προωθεί η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία ή το Κατάρ, αυτούς που η λεγόμενη κοινωνία των εθνών ονομάζει "Αντιπολίτευση" ή στρατιώτες του "Ελεύθερου Συριακού Στρατού". 

Είναι αυτοί οι εγκληματίες, τα μίσθαρνα αυτά οργανα του ιμπεριαλιστικού Σιωνισμού οι απελευθερωτές της Συρίας και η συριακή αντιπολίτευση, όπως γράφουν σχεδόν όλα τα πουλημένα ΜΜΕ; Όχι, δεν είναι και εμείς είναι ανάγκη να δούμε κάποτε, ότι η ειδησεογραφία και για το θέμα αυτό είναι στρεβλή, γιατί το παρουσιάζει με τα ίδια κλισέ που επαναλαμβάνονται συνέχεια, μιλώντας για σφάχτες στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, την Λιβύη κλπ., για δικτάτορες που καταπιέζουν τους υπηκόους του και τους στερούν την Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και για άλλα τέτοια παραπτώματα. 

Για να δεί κανείς την πραγματικότητα, πρέπει όμως όλα αυτά να τα δεί ανάποδα. Να καταλάβει, ότι στην Συρία δεν υπάρχουν μαχόμενοι μιας κάποιας αντιπολίτευσης που θέλουν να την απελευθερώσουν απο τον δικτάτορα Ασσάντ, αλλά μόνο αδίστακτοι εγκληματίες, που βομβαρδίζουν, σφάζουν και βιάζουν για τα τριάκοντα αργύρια των πλούσιων Σεϊχηδων συμμάχων του Ηγεμόνα - και πολλοί ηλίθιοι σιίτες μουσουλμάνοι, που μάχονται για τα ουρί του παραδείσου που θα απολαύσουν αν σκοτωθούν. Και ότι η επιχείρηση για την διάλυση της Συρίας συντονίζεται όχι απο την Τουρκία και τους Εμίρηδες, αλλά από τους πιο ψηλά ισταμένους εγκληματίες από τις ΗΠΑ, την Γερμανία, την Αγγλία και την Γαλλία. Και το πιό σπουδαίο. Ότι πάνω απο όλους αυτούς, στην κορυφή της ιεραρχικής πυραμίδας, βρίσκεται ο Διεθνής Σιωνισμός και το Ισραήλ.
 
Το άρθρο εκείνο εξιστορούσε την τύχη νέων κοριτσιών από την Συρία - κορίτσια ακόμη και εφτά χρονών - που ζουν σε άθλια στρατόπεδα προσφύγων στην Ιορδανία, όπου πέφτουν στα χέρια αδίσταχτων μαφιόζων από το Ισραήλ, την Τουρκία και ορισμένες αραβικές χώρες, οι οποίοι με το πρόσχημα του γάμου τα "παντρεύουν" με ηλικιωμένους Σαουδάραβες που στην πραγματικότητα επισκέπτονται την Ιορδανία για πορνογραφικό τουρισμό. Και ύστερα από έναν "μήνα του μέλιτος" τα παρατούν σαν στυμμένες λεμονόκουπες, για να συνάψουν έναν νέο γάμο (βλέπε "Κορίτσια και παιδιά στο εμπόριο").
 
Σήμερα θα γράψω για ένα άλλο έγκλημα που γίνεται εις βάρος των εκατοντάδων χιλιάδων Συρίων προσφύγων που έχουν καταφύγει στην Ιορδανία και τον Λίβανο, το εμπόριο με ανθρώπινα όργανα.

Όπως γράφει η Ulrike Putz σε μια ανταπόκρισή της για το περιοδικό "Der Spiegel" από την Βηρυτό, όλο και περισσότεροι Σύριοι πρόσφυγες στον Λίβανο αναγκάζονται να πουλήσουν ένα νεφρό ή άλλα όργανα του σώματός τους σε εμπόρους ανθρωπίνων οργάνων. Όπως ομολόγησε ένας Λιβανέζος που συνεργάζεται με ένα τέτοιο κύκλωμα διακίνησης οργάνων, ένας δότης νεφρού παίρνει 7.000 δολάρια (περίπου € 5.237 ). Και η φτώχεια των προσφύγων είναι τόσο μεγάλη, που υπάρχει ένας πραγματικός συνωστισμός Συρίων, που είναι πρόθυμοι να πουλήσουν τα νεφρά τους. Οι πελάτες πληρώνουν στην μαύρη αγορά νεφρών 12.000-15.000 δολάρια για ένα νεφρό και προέρχονται από τις χώρες του Κόλπου, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ο Λίβανος προσφέρει ιδανικές συνθήκες για το διεθνές εμπόριο οργάνων, γιατί εκεί έχουν καταφύγει σήμερα περισσότεροι από 800.000 πρόσφυγες από τη Συρία που δεν έχουν που την κεφαλήν κλείναι. Η φτώχεια τους είναι απερίγραπτη και τους αναγκάζει να πουλάνε τα κορίτσια ή τα νεφρά τους. Και οι έμποροι οργάνων δεν έχουν να φοβηθούν τυχόν ελέγχους από την κυβέρνηση λόγω διαφθοράς των αρμοδίων. "Ακριβώς γι’ αυτό τον συνδυασμό το εμπόριο οργάνων ανθεί", αναφέρει, κατά το "Der Spiegel", ο Luc Noël , εμπειρογνώμονας του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (WHO) στη Γενεύη.

Κατά τον πληροφοριοδότη της Ulrike Putz η αφαίρεση των οργάνων γίνεται σε μυστικές κλινικές. Η οργάνωσή του, λέει, πούλησε το περασμένο έτος περίπου 150 νεφρά σε πλούσιους πελάτες ενώ κατά τις εκτιμήσεις των εμπόρων οργάνων το περασμένο έτος πρέπει να έγιναν περίπου 5.000 με 10.000 παράνομες αφαιρέσεις νεφρών σε όλο τον κόσμο (βλέπε „Organhandel: Syrische Flüchtlinge im Libanon verkaufen ihre Nieren“ και http://www.abendzeitung-muenchen.de/inhalt.libanon-spiegel-handel-mit-organen-syrischer-fluechtlinge-floriert.8ffe6b74-244d-4888-b2e9-5e90206f43b6.html).

Ποιοι όμως βρίσκονται πίσω από αυτές τις εγκληματικές σπείρες, που είναι μεν μαφιόζικα οργανωμένες, δεν δρουν όμως στα κουτουρού, γιατί χρειάζονται την κάλυψη ντόπιων και ξένων πολιτικών, της Αστυνομίας, των αρμοδίων διοικητικών υπαλλήλων και βέβαια των μυστικών υπηρεσιών, χωρίς τις οποίες τίποτε δεν μπορεί να λειτουργήσει;

Θα ξεκινήσω με την περίπτωση Medicus Case στο Κόσοβο. Τον περασμένο Απρίλιο ένα δικαστήριο στην Πριστίνα καταδίκασε πέντε άτομα σε συνολικά 20 χρόνια φυλάκιση. Τα άτομα αυτά κατηγορούνταν για παράνομες αφαιρέσεις ανθρωπίνων οργάνων σε τουλάχιστον 23 περιπτώσεις. Την σπείρα διήθυναν ο ισραηλινός Moshe Harel και ο ουρολόγος Lutfi Dervishi, διευθυντής της κλινικής Medicus όπου γινόντουσαν οι αφαιρέσεις των οργάνων, με την βοήθεια του τούρκου χειρουργού Yusuf Sonmez, του λεγόμενου “Doctor Vampire” (φωτογραφία αριστερά). Ο Lutfi Dervishi καταδικάσθηκε σε οκτώ χρόνια φυλάκιση, ο γιός του Arban σε εφτά χρόνια, ο αναισθησιολόγος Sokol Hajdini σε τρία χρόνια. Οι «δωρητές» ήταν άτομα που χρειάζονταν χρήματα και τους είχαν υποσχεθεί ότι θα έπαιρναν 10.000 με 12.000 Ευρώ για ένα νεφρό (που πολλοί τελικά δεν πήραν!), ενώ οι αποδέκτες των οργάνων πλήρωσαν μεταξύ 80.000 και 100.000 Ευρώ (βλέπε "Kosovo Lawmaker Testifies in Medicus Organ Trafficking Case" και "Geschäfte mit menschlichen Ersatzteilen").

 
Για την ίδια περίπτωση έγραφε ο Paul Lewis σ’ ένα άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην αγγλική εφημερίδα Guardian τον Δεκέμβριο του 2010: «Είναι σωστό, ότι ο άνθρωπος που περιγράφεται ως ο "fixer" (ο συντονιστής/συγκολλητής ή ο εξαρτημένος από ναρκωτικά, Ε.Σ.) στην υποτιθέμενη συμμορία οργάνων στο Κόσοβο, ήταν ένας Ισραηλινός τουρκικής καταγωγής, ο Moshe Harel (φωτογραφία αριστερά), που καταζητείται από την Ιντερπόλ για την υπόθεση, κατηγορούμενος, ότι συντόνιζε δυνητικούς δωρητές οργάνων από την Τουρκία με αποδέκτες, που πολλοί, αν όχι όλοι, είχαν δεσμούς με το Ισραήλ. Πλούσιοι Ισραηλινοί ασθενείς καταφεύγουν σε διεθνή κυκλώματα εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων, καθότι η δωρεά οργάνων στο Ισραήλ είναι χαμηλή λόγω ενδοιασμών των ορθοδόξων ραββίνων και μόνο το 10% των Ισραηλινών ενηλίκων έχει κάρτες δωρητών, σε σύγκριση με πάνω από 30 % στις περισσότερες δυτικές χώρες. Τους τελευταίους μήνες οι περισσότεροι λήπτες οργάνων που γίνονται με παράνομη μεταμόσχευση σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Νότιας Αφρικής περιγράφονται ως Ισραηλινοί. Στους χορηγούς των οργάνων αυτών λέγεται ότι περιλαμβάνονται και παιδιά από την Βραζιλία και την Ρουμανία, στα οποία καταβάλλονται 6.000 δολλάρια για ένα νεφρό. Το Netcare της Νότιας Αφρικής, το οποίο διατηρεί νοσοκομεία και στη Βρετανία, παραδέχθηκε στο δικαστήριο ότι δέχθηκε 3.8 εκατομμύρια Rand m ( £ 342.000 ) από ένα παράνομο συνδικάτο εμπορίου οργάνων (βλέπε "Kosovo organ donor ring: the Israeli connection. Most international trafficking rings have involved wealthy Israeli patients on 'transplant tours').

Τον ίδιο χρόνο στην Αϊτή και υπό το πρόσχημα της βοήθειας για τα θύματα του καταστροφικού σεισμού που ισοπέδωσε την χώρα, ανάμεσα σ’ αυτούς που πήγαν να βοηθήσουν ήταν και το Ισραήλ (και που δεν είναι!). Το οποίο όμως επιδίωκε ιδίους σκοπούς, διότι, όπως δήλωσε ο Elvio Arancio, ακτιβιστής και διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Avicenna στην Ευρώπη, οι Ισραηλινοί που πήγαν για βοήθεια στην Αϊτή, αφαιρούσαν, δηλαδή έκλεβαν τα όργανα των τραυματισμένων Αϊτινών. Η παρουσία ισραηλινού στρατού στην Αϊτή εγείρει λοιπόν πολλά ερωτήματα, διότι υπάρχουν αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία κάποιοι Εβραίοι διαπραγματεύονταν ανθρώπινα όργανα στην Τουρκία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, που προέρχονταν μάλλον από την Αϊτή. Και οι αρχές του Ισραήλ γνώριζαν αυτές τις μηχανορραφίες (βλέπε "Verdeckte Ziele Israels in Haiti").

Ένας άλλος ισραηλινός, ο καταζητούμενος 77ετής Gedalia Tauber (φωτογραφία αριστερά), ένας που λέει παντού ότι είναι ένας από τους λεγόμενους “επιζήσαντες του ολοκαυτώματος”, συνελήφθη πέρυσι στη Ρώμη ως καταζητούμενος από την Ιντερπόλ, διότι πριν 3 χρόνια είχε αποδράσει από μια φυλακή της Βραζιλίας όπου εξέτιε μια ποινή φυλάκισης 11 ετών για εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων. Σύμφωνα με πληροφορίες των μέσων ενημέρωσης της Βραζιλίας, ο Tauber, εκμεταλλευόμενος την φτώχεια πολλών Βραζιλιάνων, τους αφαιρούσε όργανα του σώματός τους για σχετικά μικρά ποσά και στη συνέχεια τα πουλούσε μαζί με έναν συνεργάτη του στο Ισραήλ ως "όργανα προερχόμενα από οργανισμούς αγνώστου προελεύσεως", όπως έγραφε μια ισραηλινή εφημερίδα (!), στο εικοσαπλάσιο της τιμής που είχε καταβάλλει η σπείρα στους "χορηγούς" (βλέπε "Italien: Der israelische “Holocaust-Überlebende “, ein Organhändler, ist in Rom am Flughafen verhaftet").

Διαφωτιστική για τον ρόλο του Ισραήλ στο θέμα της εμπορίας οργάνων είναι και η διαμάχη που ξέσπασε μεταξύ Σουηδίας και Ισραήλ για το εμπόριο οργάνων με θύματα Παλαιστινίους. Επρόκειτο για ένα άρθρο του δημοσιογράφου Boström Donald, ο οποίος δημοσίευσε στη σουηδική "Aftonbladet" δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ, στο οποίο ανέφερε, ότι ισραηλινοί στρατιώτες πουλούσαν τα όργανα νεκρών Παλαιστινίων. «Έχω μιλήσει με περίπου 20 οικογένειες», είπε ο συγγραφέας. «Από 133 νεκρούς Παλαιστίνιους ο ισραηλινός στρατός πήρε 52 για αυτοψία, όμως όταν ύστερα από πέντε ημέρες τους επέστρεψαν, οι οικείοι τους διαπίστωσαν ότι τα σώματά τους παρουσίαζαν εμφανή σημάδια αφαίρεσης οργάνων, γιατί στο επάνω μέρος τους ήταν ραμμένα ενώ δεν είχαν την δυνατότητα να διαπιστώσουν εάν τα όργανα τους ήταν ακόμη στη θέση τους και φοβόντουσαν, ότι τα μέλη της οικογένειάς τους είχαν «βεβηλωθεί». Άλλους δε ο στρατός τους είχε δήθεν θάψει χωρίς να καλέσει τους οικείους τους. Ο Νετανιάχου, συνεπικουρούμενος από ολόκληρο τον ισραηλινό τύπο, αποκάλεσε το άρθρο αντισημιτικό, «ξανθό ρατσισμό» και "συκοφαντία του αίματος» και κάλεσε τον σουηδό υπουργό εξωτερικών, Carl Bildt, στο Ισραήλ για «απολογία». Αυτός όμως δεν πήγε (βλέπε "Diplomatische Krise: Organhandel-Vorwurf provoziert Eklat zwischen Israel und Schweden").

Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα γεγονότα, στα οποία το Ισραήλ, ισραηλινοί ακόμη και ραββίνοι παίζουν στο θέμα της εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων παγκόσμια έναν πρωταρχικό ρόλο. Θα κλείσω όμως με την σύλληψη του ραββίνου Levy Izhak Rosenbaum από το FBI στις ΗΠΑ το 2009 με την κατηγορία της εμπορίας οργάνων.

 
"Μπορείς να με πείς έναν πλέι μέικερ, έναν Matchmaker» είπε ο Levy Izhak Rosenbaum από το Μπρούκλιν/ΗΠΑ σε μια τηλεφωνική συνομιλία του με έναν πράκτορα του FBI που πίστευε ότι ήταν πελάτης. Δέκα ημέρες αργότερα, στα τέλη Ιουλίου, 2009, ο Rosenbaum συνελήφθη και αποκαλύφθηκε η γιγαντιαία συμμετοχή του στο ξέπλυμα χρήματος και στο παράνομο εμπόριο οργάνων: Για ένα συκώτι έπαιρνε 160.000 δολλάρια. Και ο πράκτορας που τον κάρφωσε ήταν ο Shlomo Dwek, ένας εβραίος, αναμεμειγμένος σε διεθνείς υποθέσεις ξεπλύματος χρήματος και παράνομου πλουτισμού με μίζες δισεκατομμυρίων, που δούλευε για το FBI και το IRS (Εφορία) ως «μυστικός πράκτορας». Η σύλληψη του Levy Izhak Rosenbaum έγινε το 1999 στα πλαίσια μιας καμπάνιας με την κωδική ονομασία Operation Bid Rig που κάλυπτε και τις πέντε ηπείρους: από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, μέχρι την Ουγκάντα, την Ελβετία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Τουρκία και κυρίως - για το ξέπλυμα και την νομιμοποίηση του παράνομου χρήματος - το Ισραήλ και τη Νότια Αφρική (βλέπε "Rabbiner in Handschellen abgeführt – Die Hintergründe").

Στο τέλος

Το 1897 το σιωνιστικό κογκρέσο (Zionist Congress) υπο τον Theodor Herz, που συνήλθε το 1897 στην Βασιλεία της Ελβετίας, αποφάσισε την ίδρυσε ενός κράτος, που θα ήταν η πατρίδα των απανταχού της γης Εβραίων. Γινόταν σκέψεις, το κράτος αυτό να ιδρυθεί στην Μακεδονία με έδρα την Θεσσαλονίκη και αργότερα στην Ουγκάντα της Αφρικής. Τελικά αποφασίστηκε να ιδρυθεί στην Παλαιστίνη, παρά το ότι η Σοβιετική Ένωση είχε ανακηρύξει το 1934 την περιοχή του Μπιρομπισάν στην Ασία σαν μια αυτόνομη εβραϊκή περιοχή, που υφίσταται μέχρι σήμερα! Όμως τα πολιτικά δεδομένα είχαν μετά τον 

(2o Π.Π.). Πόλεμο αλλάξει.

Το Ισραήλ δημιουργήθηκε στην Παλαιστίνη πρώτα με την βοήθεια της Γερμανίας του Χίτλερ, με την οποία οι εβραίοι Σιωνιστές διατηρούσαν στενότατες σχέσεις - κι’ ας τις αρνούνται σήμερα μετά βδελυγμίας. Μετά την κατάρρευση του 3. Reich η ίδρυση του Ισραήλ στην Παλαιστίνη έγινε με την βοήθεια της Αγγλίας, στην οποία οι εβραίοι μεγαλοτραπεζίτες υποσχέθηκαν την συμπαράσταση των ΗΠΑ, όταν η Αγγλία ζορίζονταν στον 2. Πόλεμο.

Το Ισραήλ αυτό φαίνεται σήμερα προς τα έξω σαν μια παγκόσμια δύναμη: Διαθέτει, λέει, περι τις 200 ατομικές βόμβες, η Mossad, η μυστική του υπηρεσία, συνεργάζεται και στην ουσία ελέγχει τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, της Γερμανίας κ.λπ., ο στρατός του κάνει "βόλτες" όπου γουστάρει στην περιοχή, δεν δίνει καμμία σημασία στις αποφάσεις του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη, ο πρωθυπουργός του Νετανιάχου κάνει ακόμη και στους Μεγάλους τον ζόρικο και μπελαλή κ.λπ. κ.λπ. Στην πραγματικότητα όμως, το Ισραήλ αυτό, χωρίς την στήριξη του Διεθνούς Σιωνισμού και των δύο χρηματοπιστωτικών κέντρων του, της City of London και της Wall Street καθώς και των Κεντρικών Ισραηλιτικών Συμβουλίως που καθορίζουν την πολιτική ΗΠΑ,. Γερμανίας, Γαλλίας κ.λπ., θα ήταν κάτι σαν την Ελλάδα, ένα μικρό, περιθωριακό κράτος χωρίς σημασία.

Στο κράτος αυτό λοιπόν έχει συρεύσει τις τελευταίες δεκαετίες το κάθε καρυδιάς καρύδι της εβραϊκής διασποράς. Απο ανθρώπους με λεφτα μέχρι και λογής-λογής απατεώνες, που εκμεταλλευόμενοι την δύναμη που έχει αποκτήσει ο διεθνής Σιωνισμός αλωνίζουν τον κόσμο, άλλοτε σαν καλλιτέχνες, διανοούμενοι και άλλοτε σαν κλέφτες και λωποδύτες. Όποια πέτρα να σηκώσεις, Εβραίο θα βρείς απο κάτω. Που με πρόσχημα το Ολοκαύτωμα κατορθώνει να κάνει δουλειές που αποφέρουν χρήμα, πολύ χρήμα: Εμπορία όπλων, διακίνηση ναρκωτικών, πορνογραφία, Trafficking, κλοπές απο μουσεία (π.χ. Ιράκ) και, όπως είδαμε, εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων. Όπου, για το τελευταίο, έχουν και την κάλυψη απο κάποια σχολή ραββίνων, που εξηγούν το Ταλμούδ κατά το δοκούν.

Να τι γράφει επι του θέματος ο ραββίνος Yitzhak Ginsburgh (της σχολής των ορθοδόξων Chabad Lubawitsch) στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε πρόσφατα και έκανε πάταγο εντός και εκτός Ισραήλ απαντώντας στην ερώτηση που έκανε ο ίδιος για τις θανατώσεις μη Εβραίων: "Εάν ένας Εβραίος χρειάζεται ένα συκώτι, μπορούμε να πάρουμε το συκώτι ενός αθώου μη Εβραίου για να τον σώσουμε; Η Τορά πιθανότατα να το επέτρεπε, μια εβραϊκή ζωή έχει μια άπειρη αξία. Είναι κάτι το απείρως ιερό και μοναδικό για την ζωή των Εβραίων παρά για την ζωή των μη-Εβραίων" (βλέπε Yitzhak Ginsburgh, 26. Απριλίου 1996, στο Jewish Week).

Το Ταλμούδ είναι μια συλλογή εβραϊκών κειμένων, που αποτελεί τη συνέχεια της ιουδαϊκής Βίβλου και περιλαμβάνει όχι μόνο κείμενα που αφορούν την ερμηνεία του μωσαϊκού Νόμου αλλά και ποικίλο άλλο υλικό, νομικό, θεολογικό, ηθικό, επιστημονικό, ιστορικό, λαογραφικό κ.λπ. έχοντας έτσι και εγκυκλοπαιδικό χαρακτήρα. Μεταξύ άλλων αναφέρεται στο Ταλμούδ: "Εβραίοι μπορούν να χρησιμοποιούν προσχήματα για να ξεγελούν μη Εβραίους" (Baba Kamma 113a) και "Όλα τα παιδιά του goyim (του μη Εβραίου) είναι ζώα" (Yebamoth 98Α).

Rubrik: Geopolitik/Γεωπολιτικη

20.11.13 von Εμμανουήλ Σαρίδης