Προσφάτως διάβασα μία είδηση στο διαδίκτυο ότι δύο σχολικοί φύλακες κέρδισαν δικαστική απόφαση από το κράτος ενάντια στην διαθεσιμότητα που τους είχε επιβληθεί λόγω ...ανεπανόρθωτης βλάβης.
Επικαλέστηκαν ανεπανόρθωτη βλάβη από την διαθεσιμότητα.
Εκεί κατάντησε ο Ανδρέας Παπανδρέου τον μέσο Έλληνα. Να προσπαθεί να αρπάξει κανένα ψίχουλο που θα του πετάξουν οι κατακτητές και οι δωσίλογοι από το τραπέζι τους.
Μεγάλωσα με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ήταν ο μεγαλύτερος εκμαυλιστής της Ελληνικής κοινωνίας. Εξ αιτίας του, ο μέσος Έλλην έχασε την αξιοπρέπειά του. Ατομική και συλλογική.
Δεν ξέρει πώς να αγωνιστεί για το ατομικό και συλλογικό δίκαιο.
Οι απολυμένοι ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι καταφεύγουν στα δικαστήρια, για να πετύχουν τί; Την αναγνώριση ποιού δικαίου;
Αν όλοι αυτοί οι προσφεύγοντες στα δικαστήρια για τον μισθό τους, είχαν στοιχειώδη αξιοπρέπεια και πολιτική κατάρτιση θα ζητούσαν να αυξηθεί ο συλλογικός πλούτος αντί να περιμένουν με δικαστικές αποφάσεις διανομή κρατικών φιλοδωρημάτων.
Αντί να κάνουν πολιτικούς, δικαστικούς, και κοινωνικούς αγώνες για να μεγεθύνουν την πίτα (δημιουργία πλούτου) κοιτάζουν πώς να σκοτωθούν μεταξύ τους για τα ψίχουλα, για μία θέση σχολικού φύλακος, και με γελοίες δικαιολογίες(ανεπανόρθωτη βλάβη...).
Ο πλούτος της Ελλάδος θα αυξηθεί, άρα και το εισοδηματικό μερίδιο των εργαζομένων, αν όλοι οι εργαζόμενοι και απολυμένοι αγωνιστούν για την επαναφορά του εθνικού νομίσματος, για την εκβιομηχάνιση της χώρας, για την κατάργηση των φόρων, για την απέλαση των λαθροεποίκων, για την προτίμηση Ελληνικών προϊόντων και τον δασμολογικό προστατευτισμό, για την πρόσληψη αποκλειστικώς Ελλήνων εργαζομένων από τις επιχειρήσεις, για την τεχνική επιμόρφωση των Ελλήνων εργαζομένων και ανέργων ώστε να αποκτούν δεξιότητες, για την αξιοποίηση των Ελληνικών εφευρέσεων που τώρα λυμαίνονται ξένες εταιρείες.
Δεν έχω ακούσει ποτέ να γίνει μία απεργία, ή μία διαδήλωση, ή μία μήνυση, ή μία διαμαρτυρία, προκειμένου να εκβιομηχανιστεί η χώρα μας.Δεν έχω ακούσει ποτέ ένα συνδικαλιστικό όργανο να απειλεί με απεργίες και δυναμικές διαδηλώσεις προκειμένου να επανέλθει το εθνικό μας νόμισμα.
Δεν έχω ακούσει ποτέ δημοσίους υπαλλήλους να κάνουν ασφαλιστικά μέτρα προκειμένου να προτιμώνται τα Ελληνικά προϊόντα έναντι των ξένων, λόγω ανεπανόρθωτης βλάβης της Ελληνικής οικονομίας.
Δεν έχω ακούσει ποτέ μία συνδικαλιστική οργάνωση να απειλεί με γενική απεργία προκειμένου να καταργηθούν οι φόροι που εξοντώνουν τον Λαό μας. Αντιθέτως υπάρχουν πολλοί ηλίθιοι συνδικαλιστές που ζητούν περισσότερη φορολαίλαπα, τάχα για να ορθοποδήσει το δημόσιο.
Γι’ αυτή την άθλια επίδειξη ραγιαδισμού που επιδεικνύει σήμερα ένα σημαντικό μέρος της Ελληνικής κοινωνίας κύριος υπεύθυνος είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου. Δίδαξε το πώς να σκύβουμε το κεφάλι για ένα ξεροκόμματο.
Αν ήμουν πρωθυπουργός της Ελλάδος και είχα να αντιμετωπίσω αιτήματα συνδικαλιστών για επαναπρόσληψη στο δημόσιο, η απάντησή μου θα ήταν αρνητική, όχι επειδή έχω κάτι εναντίον τους. Αλλά επειδή πρέπει να μάθουν πώς να αυξάνουν με εθνικώς υγιή τρόπο το εισόδημά τους. Ανοησίες του τύπου «ασφαλιστικά μέτρα κατά της διαθεσιμότητος λόγω ανεπανόρθωτης βλάβης» θα θεωρούνται επίδειξη ραγιαδισμού και μισελληνισμού.
Αν συζητούσα με εκπροσώπους συνδικαλιστικών οργάνων θα τους έλεγα το εξής:
«Θέλετε αύξηση αποδοχών και προσλήψεις; Ωραία. Από σήμερα κεντρικό σας σύνθημα θα είναι η εκβιομηχάνιση της χώρας. Θα απαιτείτε επιμόρφωση σε θέματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και διαδικτύου. Θέλετε προσλήψεις αντί για απολύσεις; Ωραία. Από σήμερα θα προπαγανδίζετε την υποχρεωτική αντικατάσταση των ξένων προϊόντων με Ελληνικά προϊόντα. Θέλετε αυξήσεις μισθών; Ωραία. Θα απαιτείτε την πρόσληψη Ελλήνων εργαζομένων και την απέλαση των λαθροεποίκων. Θα απαιτείτε κατάργηση ή σημαντική μείωση φόρων, που ισοδυναμεί με πραγματική αύξηση εισοδήματος. Θα απαιτείτε μονομερή διαγραφή του παράνομου αποικιοκρατικού χρέους, και την επαναφορά εθνικού νομίσματος προς όφελος του Λαού και της πραγματικής οικονομίας». Άν τους αρέσει. Αλλιώς τίθενται σε διαθεσιμότητα.Στον ραγιά αξίζει ο βούρδουλας. Στον ελεύθερο Έλληνα αξίζει το μεγαλείο και η εθνική αξιοπρέπεια.
Ιφικράτης Αμυράς
28-8-2013
