Οι Ρώσοι είχαν ένα ενεργό πρόγραμμα ανάπτυξης όπλων λέιζερ, όπως έκαναν και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό που εξέπληξε τους αναλυτές ήταν ότι δεν γνώριζαν για τυχόν αμερικανικά «κατασκοπευτικά μπαλόνια» που οι Σοβιετικοί ήθελαν να καταρρίψουν. Οι ΗΠΑ είχε σίγουρα πετάξει μπαλόνια αναγνώρισης πάνω από τη Σοβιετική Ένωση τη δεκαετία του 1950 και του 1960 και προφανώς είχαν ένα πρόγραμμα για να συγκαλύψουν τα σήματα από τους δέκτες πληροφοριών, όσο και του εξοπλισμού για αυτά τα μετεωρολογικά μπαλόνια, αλλά η ιστορία της ανάπτυξης ενός αεροσκάφους για να καταρρίπτει μπαλόνια δεν είχε νόημα.
Λίγα χρόνια αργότερα στην CIA ελέγχοντας φωτογραφίες του αεροδρομίου όπου βρισκόταν το αεροσκάφος, είδαν ότι αυτό είχε καεί. Οι Αμερικανοί αναλυτές, μετά την θεώρηση και άλλω αποδεικτικών στοιχείων, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα υπήρξε ένα ατύχημα με τα αντιδραστικά χημικά που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή του λέιζερ. Χρόνια αργότερα θα μάθαιναν ολόκληρη την ιστορία.
Ένα δεύτερο αεροσκάφος Il-76 μετατράπηκε επίσης για να μεταφέρει εξοπλισμό λέιζερ, αλλά δεν είχε ολοκληρωθεί μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και αποθηκεύτηκε χωρίς να ξεκινήσει τις δοκιμαστικές πτήσεις. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα αεροσκάφος στη Ρωσία που γίνεται πτητικές δοκιμές με λέιζερ επί του σκάφους. Στο πλάι του αεροσκάφους είναι γραμμένες οι λέξεις «SOKOL-Eshelon» και μια εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble τον οποίο χτυπά ένας κεραυνός.
Το αεροσκάφος, το οποίο χαρακτηρίζεται ως Beriev Α-60, το χαρακτηρίζει μια βολβώδης μύτη και αρκετές άλλες μεγάλες διογκώσεις στην άτρακτο. Παρά το γεγονός ότι σε ορισμένες εκθέσεις αναφέρεται ότι το ρύγχος στεγάζει έναν πυργίσκο λέιζερ, όπως το Boeing 747 Airborne Laser των Αμερικανών, οι φωτογραφίες της μύτης τους Α-60 δεν αποκαλύπτουν ανοίγματα ή ενδείξεις ότι περιστρέφεται για να εκθέσει στην ατμόσφαιρα μια δέσμη λέιζερ.
Τον Δεκέμβριο του 2010 ένα ρωσικό άρθρο είχε αναφέρει για πρώτη φορά ότι πρόκειται για ένα ραντάρ που καλείται Ladoga-3, για την ανίχνευση εναέριων στόχων. Δύο εξογκώματα εκατέρωθεν της κάτω ατράκτου φέρεται να στεγάζουν τη βοηθητική μονάδα ισχύος (γεννήτριες) για το λέιζερ. Ένα μεγάλο εξόγκωμα στο επάνω πίσω μέρος του αεροσκάφους, το οποία δεν είναι εύκολα ορατό στις φωτογραφίες από το έδαφος, είναι προφανώς μια συρόμενη θύρα για έναν πυργίσκο λέιζερ ισχύος 1 MW. Το λέιζερ είναι προφανές ότι προορίζεται να εκπέμπει σε κάτι που βρίσκεται προς τα πάνω, και όχι προς τα πλάγια ή προς τα κάτω, σε στόχους εδάφους ή έναντι ενός άλλου αεροσκάφους. Αναφέρεται ότι έχει αποτελεσματικό εύρος 300-600 χιλιομέτρων.
Παρά το γεγονός ότι μάλλον ένας Ρώσος καλλιτέχνης επέλεξε να ζωγραφίσει το τηλεσκόπιο Hubble στο αεροπλάνο, είναι προφανές ότι αυτό ι στην πραγματικότητα συμβολίζει τον στόχο – τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους της Αμερικής. Η διαδρομή του δορυφόρου δείχνει μια πολική τροχιά, πάνω από τη ρωσική επικράτεια, την προφανή περίπτωση ότι το λέιζερ προορίζεται να τυφλώσει ή να απενεργοποιήσει με άλλο τρόπο τους αμερικανικούς δορυφόρους παρακολούθησης. Είναι πιθανό, ωστόσο, ότι αυτός ο σκοπός είναι κάπως ευφάνταστος και ότι αυτό είναι ένα πρόγραμμα δοκιμών και όχι ένα λειτουργικό σύστημα λέιζερ.
Οι Ρώσοι έχουν αναφέρει ανοιχτά ότι αυτά όλα είναι στο πλαίσιο ενός προγράμματος ASAT (κατάρριψης δορυφόρων), αλλά τουλάχιστον μια πηγή αναφέρει ότι το αεροσκάφος υποτίθεται ότι λειτουργεί με ένα AWACS (ιπτάμενο ραντάρ) Α-50U για την ανίχνευση αερομεταφερόμενων στόχων, όπως πυραύλους κρουζ.
Σύμφωνα με τα ρωσικά άρθρα στο διαδίκτυο, αυτό το αεροσκάφος είχε ληφθεί από το καθεστώς αποθήκευσης στα μέσα της τελευταίας δεκαετίας και εκσυγχρονίστηκε. Το αεροπλάνο αυτό έχει κάνει την εμφάνισή του και σε εικόνες του Google Earth, αλλά Ρώσοι σπότερς το έχουν προσεγγίσει και πολύ εγγύτερα, για να τραβήξουν φωτογραφίες. Η ασφάλεια σε πολλές ρωσικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις «φημολογείται» ότι είναι χαλαρή (μπορείτε να βρείτε πολλές ιστοσελίδες γεμάτες με φτογραφίες που ελήφθησαν από υποτιθέμενους σπότερς που έχουν διέρθει μέσα μέσα από αφύλακτες και ανοικτές πύλες στις εγκαταστάσεις και στη συνέχεια περιπλανούνται μέχρι να προσεγγίσουν ευαίσθητα αντικείμενα, όπως πυραύλοι επιφάνειας-αέρος κ.ο.κ), αν και δεν είναι σαφές ότι αυτές οι φωτογραφίες δεν έχουν ληφθεί από εξειδικευμένα άτομα και όχι από ενθουσιώδεις φωτογράφους.
Τον Δεκέμβριο του 2010 ένα ρωσικό άρθρο είχε αναφέρει για πρώτη φορά ότι πρόκειται για ένα ραντάρ που καλείται Ladoga-3, για την ανίχνευση εναέριων στόχων. Δύο εξογκώματα εκατέρωθεν της κάτω ατράκτου φέρεται να στεγάζουν τη βοηθητική μονάδα ισχύος (γεννήτριες) για το λέιζερ. Ένα μεγάλο εξόγκωμα στο επάνω πίσω μέρος του αεροσκάφους, το οποία δεν είναι εύκολα ορατό στις φωτογραφίες από το έδαφος, είναι προφανώς μια συρόμενη θύρα για έναν πυργίσκο λέιζερ ισχύος 1 MW. Το λέιζερ είναι προφανές ότι προορίζεται να εκπέμπει σε κάτι που βρίσκεται προς τα πάνω, και όχι προς τα πλάγια ή προς τα κάτω, σε στόχους εδάφους ή έναντι ενός άλλου αεροσκάφους. Αναφέρεται ότι έχει αποτελεσματικό εύρος 300-600 χιλιομέτρων.
Παρά το γεγονός ότι μάλλον ένας Ρώσος καλλιτέχνης επέλεξε να ζωγραφίσει το τηλεσκόπιο Hubble στο αεροπλάνο, είναι προφανές ότι αυτό ι στην πραγματικότητα συμβολίζει τον στόχο – τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους της Αμερικής. Η διαδρομή του δορυφόρου δείχνει μια πολική τροχιά, πάνω από τη ρωσική επικράτεια, την προφανή περίπτωση ότι το λέιζερ προορίζεται να τυφλώσει ή να απενεργοποιήσει με άλλο τρόπο τους αμερικανικούς δορυφόρους παρακολούθησης. Είναι πιθανό, ωστόσο, ότι αυτός ο σκοπός είναι κάπως ευφάνταστος και ότι αυτό είναι ένα πρόγραμμα δοκιμών και όχι ένα λειτουργικό σύστημα λέιζερ.
Οι Ρώσοι έχουν αναφέρει ανοιχτά ότι αυτά όλα είναι στο πλαίσιο ενός προγράμματος ASAT (κατάρριψης δορυφόρων), αλλά τουλάχιστον μια πηγή αναφέρει ότι το αεροσκάφος υποτίθεται ότι λειτουργεί με ένα AWACS (ιπτάμενο ραντάρ) Α-50U για την ανίχνευση αερομεταφερόμενων στόχων, όπως πυραύλους κρουζ.
Σύμφωνα με τα ρωσικά άρθρα στο διαδίκτυο, αυτό το αεροσκάφος είχε ληφθεί από το καθεστώς αποθήκευσης στα μέσα της τελευταίας δεκαετίας και εκσυγχρονίστηκε. Το αεροπλάνο αυτό έχει κάνει την εμφάνισή του και σε εικόνες του Google Earth, αλλά Ρώσοι σπότερς το έχουν προσεγγίσει και πολύ εγγύτερα, για να τραβήξουν φωτογραφίες. Η ασφάλεια σε πολλές ρωσικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις «φημολογείται» ότι είναι χαλαρή (μπορείτε να βρείτε πολλές ιστοσελίδες γεμάτες με φτογραφίες που ελήφθησαν από υποτιθέμενους σπότερς που έχουν διέρθει μέσα μέσα από αφύλακτες και ανοικτές πύλες στις εγκαταστάσεις και στη συνέχεια περιπλανούνται μέχρι να προσεγγίσουν ευαίσθητα αντικείμενα, όπως πυραύλοι επιφάνειας-αέρος κ.ο.κ), αν και δεν είναι σαφές ότι αυτές οι φωτογραφίες δεν έχουν ληφθεί από εξειδικευμένα άτομα και όχι από ενθουσιώδεις φωτογράφους.
Με βάση τις ρωσικές πηγές, το πρόγραμμα ξεκίνησε το 1977 και χρησιμοποιήθηκε ένα τροποποιημένο αεροσκάφος IL-76 (MD) που μετονομάστηκε σε Beriev A-60, ίσως επειδή η εταιρεία αεροσκαφών Beriev τροποποίησε την άτρακτο. Το πρώτο αεροσκάφος ορίστηκε 1Α και η πρώτη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 19 Αυγούστου 1981. Η πρώτη εκμπομπή αερομεταφερόμενου λέιζερ κατά ενάεριου στόχου έλαβε χώρα στις 27 Απριλίου 1984. Το δεύτερο αεροσκάφος ορίστηκε 1Α2, και δεν πέταξε μέχρι τις 29 Αυγούστου 1991. Ένα τρίτο αεροσκάφος που καλείται 1A3, προφανώς υπάρχει στο αεροδρόμιο της Beriev στο Ταγκανρόγκ. Σύμφωνα με τον Pavel Podvig, ένας Ρώσος ερευνητής, ανέφερε ότι το σχέδιο αρχικά ονομάστηκε «Dreif». Το λέιζερ κατά τον χρόνο προορίζονταν να εγκατασταθεί σε έναν δορυφόρο.
Το πρώτο αεροσκάφος ξεκίνησε με τις δοκιμές λέιζερ εναντίον αερομεταφερόμενων στόχων στα τέλη του 1983-1984 και πυροβόλησε εναντίον μπαλονιών σε υψόμετρο 30-40 χιλιομέτρων. Το αεροπλάνο στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε για να επιτεθεί σε ένα τηλεχειριζόμενο αεροσκάφος La-17.
Το διαδίκτυο δίνει επίσης μια ιστορία για το τι συνέβη στον πρώτο ρωσικό αερομεταφερόμενο λέιζερ, το οποίο καταστράφηκε από μια πυρκαγιά το 1980. Η ιστορία αποδεικνύει ότι αυτό δεν έγινε από σαμποτάζ του Τζέιμς Μπόντ - αντ 'αυτού, ήταν μια πάρα πολύ ρωσική ιστορία.
Σύμφωνα με μια μαρτυρία, το αεροσκάφος είχε προετοιμαστεί για την πτήση. Νωρίς το πρωί δύο τεχνικοί μέσα στο αεροσκάφος αποσυναρμολόγησαν ένα σιφόνι από το σύστημά αποπάγωσης του αεροσκάφους, έτσι ώστε να φέρουν στην κατοχή τους το αλκοόλ. Μια διαδομένη πρακτική, όπως είναι γνωστό ότι πολλά πληρώματα των αεροσκαφών MiG έχουν υποφέροει από δηλητηρίαση, πίνοντας το ρόφημα με τα τοξικά που χρησιμοποιούνται στα συστήματα αποπάγωσης του αεροσκάφους.
Κατά τη αποσυναρμολόγηση του σιφονιού ξέσπασε μια φωτιά. Οι δύο άνδρες πήδηξαν έξω, έκλεισαν την πόρτα και έτρεξαν μακριά. Όταν τελικά ένα συνεργείο κατάσβεσης φωτιά έκανε την εμφάνισή του, υπήρξε ένα άλλο κωμικό επεισόδιο, καθώς οι πυροσβέστες δεν είχαν την άδεια να ανοίξουν τις θύρες αυτού του τόσο μυστικού αεροσκάφους, και έτσι δεν μπορούσαν να εισέλθουν μέσα με τις μάνικες. Εν τέλει το αεροσκάφος εξερράγη στο έδαφος, σκοτώνοντας ένα άτομο. Η καμμένη άτρακτος φωτογραφήθηκε αργότερα από αμερικανικούς αναγνωριστικούς δορυφόρους.
Το ρωσικό αεροσκάφος έχει τύχει μεγάλης δημοσιότητα στις ρωσικές ιστοσελίδες. Τα ρωσικής προέλευσης άρθρα στην αναζήτηση του Google επιβεβαιώνουν ότι το «SOKOL-Eshelon» είναι ένα πρόγραμμα της αεροδιαστημικής εταιρίας Almaz-Antey, μια εταιρική οργάνωση της σοβιετικής εποχής για την ανάπτυξη και παραγωγή μεγάλων συγκροτημάτων πυραύλων επιφανείας-αέρος. Το έργο περιγράφεται ως «πειραματικές εργασίες σχεδιασμού», το οποίο υποδεικνύει ότι πρόκειται για ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, το ενδιάμεσο μεταξύ της βασικής έρευνας και την παραγωγή ενός λειτουργικού συστήματος λέιζερ.
Αν και το Beriev A-60 έχει φωτογραφηθεί κατά την πτήση, και τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης έχουν αναφερθεί σε πολλές επιτυχίες της δοκιμής, το ίδιο το αεροσκάφος έχει φωτογραφηθεί να φαίνεται ανεμοδαρμένο και σταθμευμένο σε μια αφύλακτη θέση. Ίσως οι Ρώσοι έχουν ολοκληρώσει το πρόγραμμα δοκιμών τους, ή πρόκειται για ένα διάλειμμά έως την επανεκκίνηση αυτών.
Στη δεκαετία του 1970 και του 1980 η Σοβιετική Ένωση είχε σε εξέλιξη ένα εκτενές ερευνητικό πρόγραμμα υψηλής ενέργειας λέιζερ, που σε ορισμένες πτυχές ξεπέρασε το αντίστοιχο αμερικανικό ερευνητικό πρόγραμμα (δοκιμές διεξήχθησαν τόσο με αεροσκάφη, όσο και με πλοία επιφανείας), αλλά αυτό ήταν πριν από πολύ καιρό και σύμφωνα με Αμερικανούς αναλυτές η ρωσική επιστημονική και τεχνική βασική έρευνα έχει ατονήσει, υποχρηματοδοτούμενη για δεκαετίες.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μια πιθανή εξήγηση για την αναβίωση του ρωσικού προγράμματος αερομεταφερόμενου λέιζερ είναι ότι οι Ρώσοι μπορεί να έχουν βγάλει το αεροσκάφος έξω από την αποθήκη σε απάντηση των ευρέως διαδομένων αμερικανικών προσπαθειών για την ανάπτυξη του Airborne Laser - ένα αμερικανικό πρόγραμμα για την κατάρριψη βαλλιστικών πυραύλων.
Σήμερα όμως είναι γνωστό ότι οι Ρώσοι διεξήγαγαν κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του 2000 έναν ολόκληρο κύκλο δοκιμών. Στη δεκαετία του 2000, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν την απόσυρσή τους από τη Συνθήκη ΑΒΜ, με την ανάπτυξη στοιχείων αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη. Η Ρωσία αποφάσισε να δημιουργήσει ένα νέο στρατιωτικό δόγμα για την αεροδιαστημική άμυνα.
Στις 28 Αυγούστου 2009, σε συνεργασία με την Almaz-Antey έλαβε χώρα ένα ολοκληρωμένο πείραμα στο οποίο ένα ιπτάμενο εργαστήριο λέιζερ τοποθετήθηκε πάνω σε ένα διαστημόπλοιο και διεξήγαγε δοκιμές σε τροχιακό υψόμετρο 1.500 χιλιομέτρων. Για την προετοιμασία και την υλοποίηση αυτού του πειράματος πραγματοποιήθηκε γωνιακή ανίχνευση και εντοπισμός δεκάδων άλλων δορυφόρων, καθώς και κατάδειξης γωνιών ως προς τον οπτικό άξονα του μέσου μεταφοράς της ακτινοβολίας.
Το πρώτο αεροσκάφος ξεκίνησε με τις δοκιμές λέιζερ εναντίον αερομεταφερόμενων στόχων στα τέλη του 1983-1984 και πυροβόλησε εναντίον μπαλονιών σε υψόμετρο 30-40 χιλιομέτρων. Το αεροπλάνο στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε για να επιτεθεί σε ένα τηλεχειριζόμενο αεροσκάφος La-17.
Το διαδίκτυο δίνει επίσης μια ιστορία για το τι συνέβη στον πρώτο ρωσικό αερομεταφερόμενο λέιζερ, το οποίο καταστράφηκε από μια πυρκαγιά το 1980. Η ιστορία αποδεικνύει ότι αυτό δεν έγινε από σαμποτάζ του Τζέιμς Μπόντ - αντ 'αυτού, ήταν μια πάρα πολύ ρωσική ιστορία.
Σύμφωνα με μια μαρτυρία, το αεροσκάφος είχε προετοιμαστεί για την πτήση. Νωρίς το πρωί δύο τεχνικοί μέσα στο αεροσκάφος αποσυναρμολόγησαν ένα σιφόνι από το σύστημά αποπάγωσης του αεροσκάφους, έτσι ώστε να φέρουν στην κατοχή τους το αλκοόλ. Μια διαδομένη πρακτική, όπως είναι γνωστό ότι πολλά πληρώματα των αεροσκαφών MiG έχουν υποφέροει από δηλητηρίαση, πίνοντας το ρόφημα με τα τοξικά που χρησιμοποιούνται στα συστήματα αποπάγωσης του αεροσκάφους.
Κατά τη αποσυναρμολόγηση του σιφονιού ξέσπασε μια φωτιά. Οι δύο άνδρες πήδηξαν έξω, έκλεισαν την πόρτα και έτρεξαν μακριά. Όταν τελικά ένα συνεργείο κατάσβεσης φωτιά έκανε την εμφάνισή του, υπήρξε ένα άλλο κωμικό επεισόδιο, καθώς οι πυροσβέστες δεν είχαν την άδεια να ανοίξουν τις θύρες αυτού του τόσο μυστικού αεροσκάφους, και έτσι δεν μπορούσαν να εισέλθουν μέσα με τις μάνικες. Εν τέλει το αεροσκάφος εξερράγη στο έδαφος, σκοτώνοντας ένα άτομο. Η καμμένη άτρακτος φωτογραφήθηκε αργότερα από αμερικανικούς αναγνωριστικούς δορυφόρους.
Το ρωσικό αεροσκάφος έχει τύχει μεγάλης δημοσιότητα στις ρωσικές ιστοσελίδες. Τα ρωσικής προέλευσης άρθρα στην αναζήτηση του Google επιβεβαιώνουν ότι το «SOKOL-Eshelon» είναι ένα πρόγραμμα της αεροδιαστημικής εταιρίας Almaz-Antey, μια εταιρική οργάνωση της σοβιετικής εποχής για την ανάπτυξη και παραγωγή μεγάλων συγκροτημάτων πυραύλων επιφανείας-αέρος. Το έργο περιγράφεται ως «πειραματικές εργασίες σχεδιασμού», το οποίο υποδεικνύει ότι πρόκειται για ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, το ενδιάμεσο μεταξύ της βασικής έρευνας και την παραγωγή ενός λειτουργικού συστήματος λέιζερ.
Αν και το Beriev A-60 έχει φωτογραφηθεί κατά την πτήση, και τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης έχουν αναφερθεί σε πολλές επιτυχίες της δοκιμής, το ίδιο το αεροσκάφος έχει φωτογραφηθεί να φαίνεται ανεμοδαρμένο και σταθμευμένο σε μια αφύλακτη θέση. Ίσως οι Ρώσοι έχουν ολοκληρώσει το πρόγραμμα δοκιμών τους, ή πρόκειται για ένα διάλειμμά έως την επανεκκίνηση αυτών.
Στη δεκαετία του 1970 και του 1980 η Σοβιετική Ένωση είχε σε εξέλιξη ένα εκτενές ερευνητικό πρόγραμμα υψηλής ενέργειας λέιζερ, που σε ορισμένες πτυχές ξεπέρασε το αντίστοιχο αμερικανικό ερευνητικό πρόγραμμα (δοκιμές διεξήχθησαν τόσο με αεροσκάφη, όσο και με πλοία επιφανείας), αλλά αυτό ήταν πριν από πολύ καιρό και σύμφωνα με Αμερικανούς αναλυτές η ρωσική επιστημονική και τεχνική βασική έρευνα έχει ατονήσει, υποχρηματοδοτούμενη για δεκαετίες.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μια πιθανή εξήγηση για την αναβίωση του ρωσικού προγράμματος αερομεταφερόμενου λέιζερ είναι ότι οι Ρώσοι μπορεί να έχουν βγάλει το αεροσκάφος έξω από την αποθήκη σε απάντηση των ευρέως διαδομένων αμερικανικών προσπαθειών για την ανάπτυξη του Airborne Laser - ένα αμερικανικό πρόγραμμα για την κατάρριψη βαλλιστικών πυραύλων.
Σήμερα όμως είναι γνωστό ότι οι Ρώσοι διεξήγαγαν κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του 2000 έναν ολόκληρο κύκλο δοκιμών. Στη δεκαετία του 2000, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν την απόσυρσή τους από τη Συνθήκη ΑΒΜ, με την ανάπτυξη στοιχείων αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη. Η Ρωσία αποφάσισε να δημιουργήσει ένα νέο στρατιωτικό δόγμα για την αεροδιαστημική άμυνα.
Στις 28 Αυγούστου 2009, σε συνεργασία με την Almaz-Antey έλαβε χώρα ένα ολοκληρωμένο πείραμα στο οποίο ένα ιπτάμενο εργαστήριο λέιζερ τοποθετήθηκε πάνω σε ένα διαστημόπλοιο και διεξήγαγε δοκιμές σε τροχιακό υψόμετρο 1.500 χιλιομέτρων. Για την προετοιμασία και την υλοποίηση αυτού του πειράματος πραγματοποιήθηκε γωνιακή ανίχνευση και εντοπισμός δεκάδων άλλων δορυφόρων, καθώς και κατάδειξης γωνιών ως προς τον οπτικό άξονα του μέσου μεταφοράς της ακτινοβολίας.
