Κανένας Έλληνας πολίτης --επαΐων ή όχι-- δεν πρόκειται ν’ ανεχθεί άλλο τις κάθε είδους ασχημονίες σε βάρος της Ελλάδας, της εδαφικής ακεραιότητάς της και της Ελληνικής Μακεδονίας.
Οι αδέκαστοι ιστορικοί λένε: Άλλοτε στα “φανερά” κι άλλοτε στα “μουλωχτά” τα σημερινά Σκόπια “έπαιζαν” με ποικίλες ονομασίες που είχαν και τη λέξη “Μακεδονία”. Για παράδειγμα το 1918 ονομάζονταν “Μακεδονία του Βαρδάρη”, που είχε γίνει μάλιστα και τμήμα του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων.
Ότι δεν διεκδικούμε τίποτα κι από κανένα και δεν παραχωρούμε ΤΙΠΟΤΑ! Ας το πάρουν χαμπάρι μια για πάντα…
Η Μακεδονία των ποιητών «ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΒΡΑΔΥΝΗ» 2004
Δημήτρης Χαλιβελάκης
Η πρόσφατη επίσημη αναγνώριση από τις ΗΠΑ των Σκοπίων (FYROM) ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας”, σίγουρα είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής των όπου Γης Ελλήνων.
Κι όχι μόνον της οργής, αλλά και της διακαούς επιθυμίας για πανελληνική συστράτευση με φλάμπουρο τα λόγια του Ομήρου: «Είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης» (“Ιλιάς”). Ενωμένοι, όμως, όλοι οι Έλληνες σα μια σιδερένια γροθιά απέναντι σε κάθε επιβουλέα της Πατρίδας μας και της Γλώσσας μας, της Αρχαιολογίας και της Ιστορίας μας, αλλά και της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Ναι, όταν είναι ενωμένοι οι Έλληνες ποτέ δεν ηττώνται…
Δεν θα πρέπει να λησμονούν οι “εχθροί” και οι “φίλοι” της Ελλάδος ότι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, όποτε οι Έλληνες είμασταν ενωμένοι, τα στεφάνια της δόξας και της νίκης μας περίμεναν πάντοτε: Θερμοπύλες, Μαραθώνας, Σαλαμίνα, εκστρατείες Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αλαμάνα, Μανιάκι, Μεσολόγγι, Πίνδος με το “Όχι”, Εθνική Αντίσταση, Πολυτεχνείο… Αλλά και σήμερα και αύριο… Ο Βρετανός πολιτικός Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε πει για τους Έλληνες: «Απ’ εδώ και πέρα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»… Μία τέτοια αρραγής ενότητα εκκολάπτεται --είναι αλήθεια ή όχι;-- αυτές τις ώρες στην πολιτική ηγεσία του τόπου, αφού η ενότητα στους απλούς Έλληνες πολίτες έχει ήδη επιτευχθεί. Οι πολιτικοί μας ηγέτες φαίνεται ότι συναισθάνονται ότι το “σήμερα” δεν μπορεί να είναι σαν το “χθες” με την υπόθεση των Σκοπίων και τα άθλια μαγειρεύματα κατά της Ελλάδος και της Ελληνικής Μακεδονίας. Κι έχουν δίκιο όταν λένε πως τούτες τις ώρες χρειάζεται ψυχραιμία, σύνεση και προπαντός καθαρά πατριωτικός προσανατολισμός. Και να μην ξεχνάμε τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό: «Κλείσε μέσα στην ψυχή σου την Ελλάδα, για να νιώσεις κάθε είδους μεγαλείο».
Είναι καιρός και οι πολιτικοί μας να στείλουν τα δικά τους μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση, που από χρόνια στέλνουν οι Έλληνες πολίτες για: Εθνική ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη, ελευθερία και δημοκρατία. Και προπαντός: Σεβασμού της εδαφικής κυριαρχίας κάθε κράτους, όπως και και λαού. Κάτι που δεν κάνουν οι ιθύνοντες των Σκοπίων από το 1947 – 1948 μέχρι και σήμερα με τις αλυτρωτικές βλέψεις τους σε βάρος της Ελληνικής Μακεδονίας, την εμμονή τους την πατρίδα τους που το 1939 ονομαζόταν “Vardarska” (υπάρχει γραμματόσημο) και τώρα θέλουν να μας την επιβάλλουν και ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Φαίνεται ότι οι ηγήτορες των Σκοπιανών δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι πυξίδα των Ελλήνων είναι και τούτα τα λόγια του Πλάτωνα:
Δεν θα πρέπει να λησμονούν οι “εχθροί” και οι “φίλοι” της Ελλάδος ότι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, όποτε οι Έλληνες είμασταν ενωμένοι, τα στεφάνια της δόξας και της νίκης μας περίμεναν πάντοτε: Θερμοπύλες, Μαραθώνας, Σαλαμίνα, εκστρατείες Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αλαμάνα, Μανιάκι, Μεσολόγγι, Πίνδος με το “Όχι”, Εθνική Αντίσταση, Πολυτεχνείο… Αλλά και σήμερα και αύριο… Ο Βρετανός πολιτικός Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε πει για τους Έλληνες: «Απ’ εδώ και πέρα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»… Μία τέτοια αρραγής ενότητα εκκολάπτεται --είναι αλήθεια ή όχι;-- αυτές τις ώρες στην πολιτική ηγεσία του τόπου, αφού η ενότητα στους απλούς Έλληνες πολίτες έχει ήδη επιτευχθεί. Οι πολιτικοί μας ηγέτες φαίνεται ότι συναισθάνονται ότι το “σήμερα” δεν μπορεί να είναι σαν το “χθες” με την υπόθεση των Σκοπίων και τα άθλια μαγειρεύματα κατά της Ελλάδος και της Ελληνικής Μακεδονίας. Κι έχουν δίκιο όταν λένε πως τούτες τις ώρες χρειάζεται ψυχραιμία, σύνεση και προπαντός καθαρά πατριωτικός προσανατολισμός. Και να μην ξεχνάμε τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό: «Κλείσε μέσα στην ψυχή σου την Ελλάδα, για να νιώσεις κάθε είδους μεγαλείο».
Είναι καιρός και οι πολιτικοί μας να στείλουν τα δικά τους μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση, που από χρόνια στέλνουν οι Έλληνες πολίτες για: Εθνική ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη, ελευθερία και δημοκρατία. Και προπαντός: Σεβασμού της εδαφικής κυριαρχίας κάθε κράτους, όπως και και λαού. Κάτι που δεν κάνουν οι ιθύνοντες των Σκοπίων από το 1947 – 1948 μέχρι και σήμερα με τις αλυτρωτικές βλέψεις τους σε βάρος της Ελληνικής Μακεδονίας, την εμμονή τους την πατρίδα τους που το 1939 ονομαζόταν “Vardarska” (υπάρχει γραμματόσημο) και τώρα θέλουν να μας την επιβάλλουν και ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Φαίνεται ότι οι ηγήτορες των Σκοπιανών δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι πυξίδα των Ελλήνων είναι και τούτα τα λόγια του Πλάτωνα:
«Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουν...».Οι σημερινοί Έλληνες, που δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτε από τους προγόνους μας, είμαστε έτοιμοι να επωμιστούμε τις ιερές μας ευθύνες για ό,τι σημαίνει Ελλάδα. Αρκεί να επιτύχουμε ως Έλληνες την αρραγή ενότητά μας, χωρίς αγκυλώσεις και μικροκομματισμούς, χωρίς στείρες αντιπαλότητες και εθελότυφλη “υποταγή” στα κελεύσματα των ξένων. Τώρα αφουγκραζόμαστε τη φωνή της Ελλάδας από τη μακραίωνα αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Και λέμε σε κάθε κατεύθυνση: Εδώ είναι Ελλάδα: Σεβαστείτε την. Εδώ είναι Ελληνική Μακεδονία: Δεχτείτε την όπως είναι, εδώ και δυόμισι χιελιετίες, και προπαντός, σεβαστείτε την. Ο Οδυσσέας Ελύτης είναι εδώ: «Κι ορθός πάλι απόμεινα…/ πολεμώ το Δεν και το Αδύνατον του κόσμου ετούτου». Απόκοντα κι ο Γιάννης Ρίτσος: «Αυτό το χαμόγελο/ κι αυτόν τον ουρανό δεν μπορούν να μας τα πάρουν»… Ναι, προχωράμε ενωμένοι στην ατραπό του πεπρωμένου μας…
Οι αδέκαστοι ιστορικοί λένε: Άλλοτε στα “φανερά” κι άλλοτε στα “μουλωχτά” τα σημερινά Σκόπια “έπαιζαν” με ποικίλες ονομασίες που είχαν και τη λέξη “Μακεδονία”. Για παράδειγμα το 1918 ονομάζονταν “Μακεδονία του Βαρδάρη”, που είχε γίνει μάλιστα και τμήμα του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων.
Αλλά: Το 1939 η λέξη “Μακεδονία” είχε “σβηστεί” από το ονοματολόγιο της χώρας αυτής. Τότε, σύμφωνα με γραμματόσημο του 1939, τα Σκόπια λέγονταν “Vadarska”. Ο στρατάρχης Ιωσήφ Μπροζ Τίτο (1892 – 1980) εισηγήθηκε στις 2 Αυγούστου 1944, στην Αντιφασιστική Συνέλευση (βέτσε) Λαϊκής Απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας ότι τη “Νέα Γιουγκοσλαβία” θ’ αποτελούσαν ισότιμες λαϊκές δημοκρατίες μαζί και της “Μακεδονίας”. Τον Νοέμβριο του 1945 ανακηρύχθηκε η “Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας” και έτσι κατοχυρώθηκε συνταγματικά τον Δεκέμβριο του 1946. Το 1971 ονομάστηκε “Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας”.
Οι ποιητές ξεκαθαρίζουν: Οι Σκοπιανοί “έχτιζαν” κυριολεκτικά “ανενόχλητοι” τη δική τους πλαστή, ψευδεπίγραφη “Μακεδονία”. Έτσι, το “Λαϊκό Θέατρο των Σκοπίων” το 1945 μετονομάστηκε σε “Μακεδονικό Λαϊκό Θέατρο”. Ακόμα: Το 1946 ιδρύθηκε η “Ένωση Μακεδόνων Λογοτεχνών”, ενώ το 1954 “φτιάχτηκε” η “Εταιρία Μακεδονικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας”. Την 20ετία 1950 – 1970 διαμορφώθηκαν τα νέα είδη της “Μακεδονικής Λογοτεχνίας”. Τη δεκαετία του 1970, διαμορφώθηκαν στα Σκόπια «οι κανόνες της μακεδονικής φιλολογικής γλώσσας». Επακολούθησε η έκδοση «μακεδονικών φιλολογικών περιοδικών».
Κάθε πνευματικός άνθρωπος βλέπει και καταλαβαίνει ότι: Σε όλες αυτές τις σοβαρότατες εξελίξεις στα γειτονικά Σκόπια, που πάντοτε υπέκρυπταν και, δυστυχώς, υποκρύπτουν και σήμερα «αλυτρωτικού και εδαφολογικού χαρακτήρα βλέψεις» υπήρξαν αντιδράσεις από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις, όπως λέγεται, αλλά μόνον «εντός του συμμαχικού πλαισίου». Τότε --το 1947 – 1948-- που ο στρατάρχης Τίτο τα “τσούγκρισε” με τον ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Ιωσήφ Τζουγκασβίλι Στάλιν (1924 - 1953) και έφυγε από τη «ζώνη επιρροής των Σοβιετικών», οι δικοί μας “σύμμαχοι” τον είχαν «περί πολλού» και με κάθε τρόπο «φρόντιζαν να τον διευκολύνουν σε κάθε του εκδήλωση». Στις ελληνικές αντιδράσεις για τα όσα “μαγειρεύονταν” με τις “μακεδονικές ονομασίες” σε κάθε στοιχείο της σκοπιανής καθημερινής ζωής, εισπράτταμε καθησυχαστικές παραινέσεις: «Μη φοβάστε, τοπικής σημασίας είναι όλ’ αυτά»…
Οι Έλληνες διανοούμενοι έγκαιρα διέγνωσαν την άσχημη πορεία: Η φιλοτιτοϊκή στάση των “συμμάχων” μας, που αυτόχρημα ήταν και “αντισοβιετική” ή “αντισταλινική”, αποθράσυνε τους ιθύνοντες των Σκοπίων. Και τότε στήθηκε ένας απίθανος προπαγανδιστικός μηχανισμός στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Τα “πλυντήρια εγκεφάλων” τέθηκαν αμέσως “επί το έργον”…
Στο εσωτερικό άρχισε η “πλύση” εγκεφάλων ότι τάχα οι Σκοπιανοί είναι “διάδοχοι” και “απευθείας απόγονοι” των Μακεδόνων βασιλέων Φιλίππου Β’ (358 – 336 π.Χ.) και του γιου του Μεγάλου Αλεξάνδρου (336 – 323 π.Χ.) ή ότι η Θεσσαλονίκη και οι άλλες ελληνικές μακεδονικές πόλεις είναι… “σκοπιανές”!
Η σκοπιανή, όμως, προπαγάνδα «περί αλυτρωτικών και εδαφολογικών διεκδικήσεων» σε βάρος της Ελληνικής Μακεδονίας, συνοδευόμενη από πακτωλούς χρημάτων, επεκτάθηκε ταχύτατα και σε ΗΠΑ, Καναδά και Αυστραλία.
Οι ποιητές ξεκαθαρίζουν: Οι Σκοπιανοί “έχτιζαν” κυριολεκτικά “ανενόχλητοι” τη δική τους πλαστή, ψευδεπίγραφη “Μακεδονία”. Έτσι, το “Λαϊκό Θέατρο των Σκοπίων” το 1945 μετονομάστηκε σε “Μακεδονικό Λαϊκό Θέατρο”. Ακόμα: Το 1946 ιδρύθηκε η “Ένωση Μακεδόνων Λογοτεχνών”, ενώ το 1954 “φτιάχτηκε” η “Εταιρία Μακεδονικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας”. Την 20ετία 1950 – 1970 διαμορφώθηκαν τα νέα είδη της “Μακεδονικής Λογοτεχνίας”. Τη δεκαετία του 1970, διαμορφώθηκαν στα Σκόπια «οι κανόνες της μακεδονικής φιλολογικής γλώσσας». Επακολούθησε η έκδοση «μακεδονικών φιλολογικών περιοδικών».
Κάθε πνευματικός άνθρωπος βλέπει και καταλαβαίνει ότι: Σε όλες αυτές τις σοβαρότατες εξελίξεις στα γειτονικά Σκόπια, που πάντοτε υπέκρυπταν και, δυστυχώς, υποκρύπτουν και σήμερα «αλυτρωτικού και εδαφολογικού χαρακτήρα βλέψεις» υπήρξαν αντιδράσεις από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις, όπως λέγεται, αλλά μόνον «εντός του συμμαχικού πλαισίου». Τότε --το 1947 – 1948-- που ο στρατάρχης Τίτο τα “τσούγκρισε” με τον ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Ιωσήφ Τζουγκασβίλι Στάλιν (1924 - 1953) και έφυγε από τη «ζώνη επιρροής των Σοβιετικών», οι δικοί μας “σύμμαχοι” τον είχαν «περί πολλού» και με κάθε τρόπο «φρόντιζαν να τον διευκολύνουν σε κάθε του εκδήλωση». Στις ελληνικές αντιδράσεις για τα όσα “μαγειρεύονταν” με τις “μακεδονικές ονομασίες” σε κάθε στοιχείο της σκοπιανής καθημερινής ζωής, εισπράτταμε καθησυχαστικές παραινέσεις: «Μη φοβάστε, τοπικής σημασίας είναι όλ’ αυτά»…
Οι Έλληνες διανοούμενοι έγκαιρα διέγνωσαν την άσχημη πορεία: Η φιλοτιτοϊκή στάση των “συμμάχων” μας, που αυτόχρημα ήταν και “αντισοβιετική” ή “αντισταλινική”, αποθράσυνε τους ιθύνοντες των Σκοπίων. Και τότε στήθηκε ένας απίθανος προπαγανδιστικός μηχανισμός στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Τα “πλυντήρια εγκεφάλων” τέθηκαν αμέσως “επί το έργον”…
Στο εσωτερικό άρχισε η “πλύση” εγκεφάλων ότι τάχα οι Σκοπιανοί είναι “διάδοχοι” και “απευθείας απόγονοι” των Μακεδόνων βασιλέων Φιλίππου Β’ (358 – 336 π.Χ.) και του γιου του Μεγάλου Αλεξάνδρου (336 – 323 π.Χ.) ή ότι η Θεσσαλονίκη και οι άλλες ελληνικές μακεδονικές πόλεις είναι… “σκοπιανές”!
Η σκοπιανή, όμως, προπαγάνδα «περί αλυτρωτικών και εδαφολογικών διεκδικήσεων» σε βάρος της Ελληνικής Μακεδονίας, συνοδευόμενη από πακτωλούς χρημάτων, επεκτάθηκε ταχύτατα και σε ΗΠΑ, Καναδά και Αυστραλία.
Ο λόγος; Διότι εκεί υπήρχαν και υπάρχουν εκατομμύρια Έλληνες ομογενείς. Η σκοπιανή προπαγάνδα στους Έλληνες Ομογενείς των ΗΠΑ, του Καναδά και της Αυστραλίας επικεντρώθηκε στα εξής:
Είναι ξεκάθαρο: Οι Έλληνες διανοούμενοι, διερμηνεύοντες τα πατριωτικά αισθήματα του ανυπότακτου Ελληνικού Λαού, δεν ανέχθηκαν ποτέ κι ούτε ανέχονται και τώρα τις κοροϊδίες και τις πισώπλατες μαχαιριές “γειτόνων”, “συμμάχων” και “εχθρών”. Είναι γνωστόν ότι πάντοτε τους αντιμετώπιζαν και τους αντιμετωπίζουν όπως τους αξίζει: Στιγματίζοντας κάθε ανθελληνική τους πράξη και δολιότητα, επιβουλή της εθνικής του ανεξαρτησίας και της πολιτισμικής του κληρονομιάς. Γιατί οι πνευματικοί μας άνθρωποι, ως ένα γνήσιο κομμάτι του λαού μας, μένουν πιστοί κι αταλάντευτοι στους δασκάλους μας ποιητές: «Μα οι δικοί μας πεθαίνουν πρώτα πρώτα/ για ό,τ’ υπάρχει τιμιότερο στον κόσμο:/ για την πατρίδα!» (Ευριπίδης). Ούτε λησμονούν τον Αριστοφάνη: «Δόστε του (ποιητή) γνώμες γερές, την πατρίδα να σώσει/ κ’ έτσι από βάσανα πλήθος κ’ εμείς να γλιτώσουμε/ κι απ’ τους πολέμους».
Ηγέτης της γειτονικής μας Αλβανίας εκδήλωσε προ ημερών την πρόθεσή του ν’ αναγνωρίσει η χώρα του τα Σκόπια με την ψευδεπίγραφη ονομασία “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Σύσσωμοι οι Έλληνες --πολιτικοί, ποιητές κι απλοί πολίτες—αντέδρασαν έντονα, ώστε να πάρουν το μήνυμα που στέλνει η Ελλάδα στα πέρατα της Οικουμένης: Ο ποιητής μας Άγγελος Σικελιανός στον επικήδειο για τον εθνικό μας ποιητή Κωστή Παλαμά, στις 27 Φεβρουαρίου 1943, μπροστά στα χιτλερικά πολυβόλα, σάλπισε το υπέροχο εκείνο μήνυμα της αντίστασης του Ελληνικού Λαού κατά των Γερμανών Ναζί κατακτητών.
Οι “γείτονές” μας Σκοπιανοί, που ευεργετούνται από τη γαλαντομία του λαού μας, με τη δήθεν “αθώα” επίκληση “συνταγματικών προβλέψεων” στην ουσία προβάλλουν “αλυτρωτικές” και “εδαφολογικές” διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας. Αυτό, άλλωστε, το ομολογούν διπλωματικά: Πρώτον, ο Πρόεδρος των Σκοπίων κ. Μπράνκο Τσερβένκοφσκι συγχαίροντας στις 5/11/2004 τον Αμερικανό Πρόεδρο κ. Τζορτζ Μπους, που αμέσως μετά την εκλογική του νίκη, έσπευσε ν’ αναγνωρίσει τα Σκόπια με την απατηλή ονομασία “Δημοκρατία της Μακεδονίας”, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του «στους απανταχού Μακεδόνες πολίτες»! Δεύτερον, ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Νικόλα Γκρούφεσκι, συγχαίροντας με τη σειρά του τον κ. Μπους, καταλήγει (5/11/2004): «Πρόκειται για αποτέλεσμα μακροχρόνιων προσπαθειών των Μακεδόνων πολιτών…».
(1) Σε χάρτες που εμφάνιζαν τη Θεσσαλονίκη και τις άλλες ελληνικές μακεδονικές πόλεις ως…σκοπιανές!
(2) Σε χαρτονομίσματα και μεταλλικά νομίσματα με πορτρέτα των Μακεδόνων βασιλέων Φιλίππου Β’ και Μεγάλου Αλεξάνδρου, ότι δηλαδή ήταν…Σκοπιανοί!
(3) Μέσω σχολικών βιβλίων, ιστορικών αναγνωσμάτων, περιοδικών, εφημερίδων, φυλλαδίων κλπ. κυριολεκτικά “σβήνουν” την αρχαιολογική, ιστορική και πολιτισμική μας κληρονομιά σε ό,τι έχει άμεση σχέση με την Ελληνική Μακεδονία και στη θέση της “φυτεύουν” την… σκοπιανή!
(4) Στην αποστολή Σκοπιανών ιστορικών και διεθνολόγων, φιλολόγων και λογοτεχνών σε ΗΠΑ, Καναδά και Αυστραλία για “πλύση” εγκεφάλων. Η συντριπτικότατη πλειοψηφία των Ελλήνων Ομογενών περιφρόνησε και χλεύασε τους προπαγανδιστές των Σκοπίων.
Υπήρξαν και υπάρχουν, όμως, κι ορισμένοι --ελαχιστότατοι-- Έλληνες Ομογενείς που παρασύρθηκαν κι έγιναν, δυστυχώς, “φορείς” της σκοπιανής ανερμάτιστης κι ανιστόρητης προπαγάνδας…Καταδικασμένα σε οικτρή αποτυχία είναι τα όποια σχέδια, σχετικά με το “Μακεδονικό”, που προωθούν οι Σκοπιανοί με το απαράδεκτο “αβαντάρισμα” από “γείτονές” μας, “συμμάχους” μας και “φιλο - εχθρούς” μας. Να το ξέρουν, όμως, ότι ο δρόμος αυτός είναι κατηφορικός κι ολισθηρός κι οδηγεί στον πυθμένα της ανευθυνότητας, αλλά και της γελοιότητας. Είναι σίγουρο ότι όλοι τους υπολογίζουν χωρίς τον “ξενοδόχο” Ελληνικό Λαό και τους πνευματικούς του ταγούς. Και γι’ αυτό θα σπάσουν κι αυτοί τα μούτρα τους, όπως συνέβη με πολλούς άλλους από την αρχαιότητα και δώθε με τους ποικιλώνυμους εχθρούς της Ελλάδας. Έτσι, ως προϊδεασμό για το τι τους μέλλεται αρκούν ό,τι είχε πει ο Λατίνος ποιητής Οράτιος (65 – 8 π.Χ.): «Η Ελλάδα ηττηθείσα (από τους Ρωμαίους) κατανίκησε τον τραχύ κατακτητή και τις τέχνες (τον πολιτισμό) εισήγαγε στον αγροίκο Λάτιο».
Είναι ξεκάθαρο: Οι Έλληνες διανοούμενοι, διερμηνεύοντες τα πατριωτικά αισθήματα του ανυπότακτου Ελληνικού Λαού, δεν ανέχθηκαν ποτέ κι ούτε ανέχονται και τώρα τις κοροϊδίες και τις πισώπλατες μαχαιριές “γειτόνων”, “συμμάχων” και “εχθρών”. Είναι γνωστόν ότι πάντοτε τους αντιμετώπιζαν και τους αντιμετωπίζουν όπως τους αξίζει: Στιγματίζοντας κάθε ανθελληνική τους πράξη και δολιότητα, επιβουλή της εθνικής του ανεξαρτησίας και της πολιτισμικής του κληρονομιάς. Γιατί οι πνευματικοί μας άνθρωποι, ως ένα γνήσιο κομμάτι του λαού μας, μένουν πιστοί κι αταλάντευτοι στους δασκάλους μας ποιητές: «Μα οι δικοί μας πεθαίνουν πρώτα πρώτα/ για ό,τ’ υπάρχει τιμιότερο στον κόσμο:/ για την πατρίδα!» (Ευριπίδης). Ούτε λησμονούν τον Αριστοφάνη: «Δόστε του (ποιητή) γνώμες γερές, την πατρίδα να σώσει/ κ’ έτσι από βάσανα πλήθος κ’ εμείς να γλιτώσουμε/ κι απ’ τους πολέμους».
Ηγέτης της γειτονικής μας Αλβανίας εκδήλωσε προ ημερών την πρόθεσή του ν’ αναγνωρίσει η χώρα του τα Σκόπια με την ψευδεπίγραφη ονομασία “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Σύσσωμοι οι Έλληνες --πολιτικοί, ποιητές κι απλοί πολίτες—αντέδρασαν έντονα, ώστε να πάρουν το μήνυμα που στέλνει η Ελλάδα στα πέρατα της Οικουμένης: Ο ποιητής μας Άγγελος Σικελιανός στον επικήδειο για τον εθνικό μας ποιητή Κωστή Παλαμά, στις 27 Φεβρουαρίου 1943, μπροστά στα χιτλερικά πολυβόλα, σάλπισε το υπέροχο εκείνο μήνυμα της αντίστασης του Ελληνικού Λαού κατά των Γερμανών Ναζί κατακτητών.
Οι “γείτονές” μας Σκοπιανοί, που ευεργετούνται από τη γαλαντομία του λαού μας, με τη δήθεν “αθώα” επίκληση “συνταγματικών προβλέψεων” στην ουσία προβάλλουν “αλυτρωτικές” και “εδαφολογικές” διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας. Αυτό, άλλωστε, το ομολογούν διπλωματικά: Πρώτον, ο Πρόεδρος των Σκοπίων κ. Μπράνκο Τσερβένκοφσκι συγχαίροντας στις 5/11/2004 τον Αμερικανό Πρόεδρο κ. Τζορτζ Μπους, που αμέσως μετά την εκλογική του νίκη, έσπευσε ν’ αναγνωρίσει τα Σκόπια με την απατηλή ονομασία “Δημοκρατία της Μακεδονίας”, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του «στους απανταχού Μακεδόνες πολίτες»! Δεύτερον, ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Νικόλα Γκρούφεσκι, συγχαίροντας με τη σειρά του τον κ. Μπους, καταλήγει (5/11/2004): «Πρόκειται για αποτέλεσμα μακροχρόνιων προσπαθειών των Μακεδόνων πολιτών…».
Ο Ηράκλειτος έλεγε για τους αγνώμονες: «Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από ευεργετηθέντα αχάριστον».
Ορισμένοι από τους “συμμάχους” μας (ΗΠΑ κ.ά.) μας πίκραναν με την αναγνώριση των Σκοπίων ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Κι ακόμα: Αμερικανικό πανεπιστήμιο σε εγκυκλοπαίδειά του (1992) έχει ανυπόγραφο λήμμα με τίτλο “Μακεδονία”, “σκοπιανοποιώντας” ακόμα και την Ελληνική Μακεδονία! Σε ανάλογες περιπτώσεις ο θυμόσοφος λαός μας λέει: «Αν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς;».
Ο Αριστοφάνης νουθετούσε:
Ορισμένοι από τους “συμμάχους” μας (ΗΠΑ κ.ά.) μας πίκραναν με την αναγνώριση των Σκοπίων ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Κι ακόμα: Αμερικανικό πανεπιστήμιο σε εγκυκλοπαίδειά του (1992) έχει ανυπόγραφο λήμμα με τίτλο “Μακεδονία”, “σκοπιανοποιώντας” ακόμα και την Ελληνική Μακεδονία! Σε ανάλογες περιπτώσεις ο θυμόσοφος λαός μας λέει: «Αν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς;».
Ο Αριστοφάνης νουθετούσε:
«Στο καλό τράβα, Αισχύλε. Προχώρα/ την πατρίδα να σώσεις με ορμήνειες/ καρπερές, να γνωστέψουν οι βλάκες/ που’ ναι αμέτρητοι».
Οι Έλληνες ποιητές κάνουν έκκληση για αρραγή ενότητα και εθνική ομοψυχία στη βάση, φυσικά, της εθνικής ανεξαρτησίας, της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας. Καλόν είναι να ξέρουν “γείτονες”, “σύμμαχοι” κι “εχθροί”:
Ότι δεν διεκδικούμε τίποτα κι από κανένα και δεν παραχωρούμε ΤΙΠΟΤΑ! Ας το πάρουν χαμπάρι μια για πάντα…
Η Μακεδονία των ποιητών «ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΒΡΑΔΥΝΗ» 2004
Δημήτρης Χαλιβελάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!