(term: http://en.wikipedia.org/wiki/Plausible_deniability )
Μα είναι απλό. Πάνω σε αυτό το στοιχείο πλέον βασίζονται όχι μόνο οι επιχειρήσεις πλέον των μυστικών υπηρεσιών και των πολιτικών, αλλά κάθε τι που σχετίζεται με πολιτική εντός και εκτός συνόρων. Ώς πρώτοι διδάξαντες οι διπλωμάτες των ΗΠΑ, κάνουν χρήση της διπλής έννοιας στην διπλωματική για να ακούσει ο καθένας αυτό που θέλει και αυτό που θα ήθελε να ακούσει ενώ στην πραγματικότητα , ο ομιλητής έχει προβάλει ήδη το τι θα κάνει.
Ένα πρόσφατο παράδειγμα ήταν η προ ωρών ομιλία Ομπάμα σχετικά με την στάση πληρωμών στις ΗΠΑ. Η δήλωση του πως η οικονομία είναι δέσμια των Ρεμπουμπλικανών , έγινε με διπλή έννοια.. ο απλός κόσμος ακούει στο γεγονός πως οι μεν είναι εκείνοι που σταματούν τα πάντα με τις πράξεις του, ενώ ο ίδιος αφαιρεί τις ευθύνες του απο το πράγμα καθώς προσπάθησε με ζόρι να περάσει ενα νομοσχέδιο σε μορφή πακέτου. Αυτό σημαίνει φυσικά δύο πράγματα... οτι εκείνος δεν θα κάνει πίσω, άρα είναι ευθύνη των άλλων. Αν κατηγορηθεί οτι οδήγησε σε κατάρρευση της οικονομίας, τότε η δυνατότητα της άρνησης που του δίνεται είναι οτι "εκείνος το είπε" αλλά οι άλλοι "δεν τον άκουσαν".
Στην Ελλάδα που ζούμε ενα κακό σήριαλ σε δικαστικό και πολιτικό επίπεδο, η θεωρία των δύο άκρων είναι στο ίδιο μήκος κύμματος. Δηλώνουν πως θα κυνηγήσουν τα άκρα , άρα μην τους κατηγορήσουν μετά πως είναι εκείνοι που έφταιγαν για την όποια εξέλιξη των πραγμάτων απέναντι σε ιδεολογίες και ανθρώπους.
Ο συγκεκριμένος όρος της "δυνατότητα εύλογης αποδοχής" όπως μεταφράζεται απο τα λεξικά, είναι ενα πολύ ισχυρό όπλο και θέλει ιδιαίτερες ικανότητες και αναλυτική σκέψη για να μπορεί κάποιος να το αποφύγει και να σκεφτεί πως και τι πρέπει να κάνει για να το αντιμετωπίσει. Αυτό φυσικά, διότι, η κατά μέτωπο αντιμετώπιση μπορεί να σε φέρει απο θέση θύτη , σε θέση θύματος.
Κάτι που περιγράφεται και πιο πάνω στο link του wikipedia , ειδικά όσον αφορά τον νομικο τομέα και πιάνει και τις σημερινές καταστασεις στην Ελλάδα και στο σήριαλ που παίζεται αυτό το διάστημα. Η ύπαρξη πράξης χωρίς όμως πειστήρια που δίνει την δυνατότητα της συγκεκριμένης άρνησης απο τους κατηγορούμενους ακόμα και αν όλοι γνωρίζουν (αλλά δε μπορουν να αποδείξουν) ότι ουσιαστικά είναι ένοχοι.
Ο παραπάνω όρος τώρα αντιμετωπίζεται με πολλούς λανθασμένους τρόπους οπως είπα, αλλά ο πιο σωστός είναι η τεχνική του Σωκράτη. "Η τέχνη της αλογόμυγας" οπως λέγεται. Το να ερεθίζεις το άτομο , με συνεχείς νύξεις ενοχλητικές χωρίς όμως να περνάνε πολύ τα όρια, έτσι ώστε το ίδιο να μπεί στην διαδικασία της οργισμένης επίθεσης και να του διαφύγουν αυτά που πρέπει για να εκτεθεί μόνο του.
Η τέχνη των διαλόγων αυτών όπως και το πως θα προκαλέσεις και πότε θα το κάνεις αυτό , είναι κάτι που διδάσκεται σε ειδικές σχολές στις υπηρεσίες και στα πανεπιστήμια στους κλάδους της νομικής και των διεθνών σχέσεων/δικαίου. Ο όρος που αρχίσα παραπάνω το άρθρο ΄, είναι το βασικό θεμέλιο σε αυτό.
Γιατί όμως το κάνουμε θέμα άρθρου;
Γιατί πολύ απλά , πολλές φορές βλέπω ανθρώπους απλούς να μπερδεύονται σε δύο τρείς κουβέντες κάποιων δικολάβων και στρεπτόδικων , όπου καταφέρνουν να περάσουν την θέση τους, ώς ισχυρή, αφήνοντας έκπληκτους και αποσβολωμένους τους ακροατές/θεατές με αυτή την τεχνική. Η αλήθεια είναι όμως , πως είναι τόσο κενό επιχείρημα όσο ενα μπαλόνι γεμάτο φουσκωμένο άερα, καθώς δεν είναι άλλο παρά λεκτικός ελιγμός με προπέτασμα καπνού. Αρκεί μια ψύχραιμη κρίση, υπομονή, και γνώση κάποιων πραγμάτων για να τους τσιμπήσεις ώς αλογόμυγα και να βγούν μόνοι τους απο τον καπνό προσπαθώντας να απαλλαγούν απο εσάς.. ενίοτε και με το κλασσικό κόλπο της λάσπης και των ταμπελών. .. που φυσικα θα τους εκθέσει ακόμα περισσότερο.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!