......και «χωρίς τη παραμικρή εμπλοκή των διπλωματικών αρχών σε Ουάσινγκτον και Νέα Υόρκη» συνάντηση ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών με το κ. Σαμαρά κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αμερική.
Με άλλα λόγια, ο κ. Μηταράκης ασκεί προσωπική οικονομική διπλωματία στο εξωτερικό εν αγνοία του ΥΠΕΞ. Τέτοιες πρωτοβουλίες στο παρελθόν της έχει πληρώσει ακριβά η χώρα – τόσο σε σπατάλη δυνάμεων όσο και σε απώλεια θεσμικής μνήμης. Κυρίως όμως κύρους, όπως ανέδειξε μέσα στον Αύγουστο άρθρα τόσο του Αλέξη Παπαχελά στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (επί του οποίου και παρέμβαση του Αλ. Μητρογώγου την οποία αναδημοσιεύσαμε), όσο και του Μιχάλη Ιγνατίου στο ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Ο τελευταίος επεσήμανε και τη γραφικότητα πολλών από τις εν λόγω κινήσεις Μηταράκη. Φυσικά οξεία ήταν η απάντηση «κύκλων» γύρω από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης, αλλά και το ιδίου στο Twitter, που έφθασε όμως στα όρια του φαιδρού, με κατηγορίες κατά «θεσμικών δημοσιογράφων» και οδυρμούς ότι κυνηγιέται από το κατεστημένο (!!!).
Η ουσία είναι βέβαια γνωστή σε όλα τα στελέχη της Εξωτερικής Υπηρεσίας: Πάντα όταν γίνονται τέτοιας μορφής προσωπικές πολιτικές στο τέλος η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό αμαυρώνεται. Κρίμα δε που ο κ. Σαμαράς ανέχεται τέτοιες καταστάσεις. Ως τέως ΥΠΕΞ θα έπρεπε να γνώριζε καλύτερα. Αλλά ας μην κρυβόμαστε: είναι η αποχή του ΥΠΕΞ τόσα χρόνια και η ολιγωρία του να λύσει τα θεσμικά της οικονομικής διπλωματίας που επιτρέπουν τέτοιου είδους προσωπικά παιχνίδια.
ΠΗΓΗ
Με άλλα λόγια, ο κ. Μηταράκης ασκεί προσωπική οικονομική διπλωματία στο εξωτερικό εν αγνοία του ΥΠΕΞ. Τέτοιες πρωτοβουλίες στο παρελθόν της έχει πληρώσει ακριβά η χώρα – τόσο σε σπατάλη δυνάμεων όσο και σε απώλεια θεσμικής μνήμης. Κυρίως όμως κύρους, όπως ανέδειξε μέσα στον Αύγουστο άρθρα τόσο του Αλέξη Παπαχελά στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (επί του οποίου και παρέμβαση του Αλ. Μητρογώγου την οποία αναδημοσιεύσαμε), όσο και του Μιχάλη Ιγνατίου στο ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Ο τελευταίος επεσήμανε και τη γραφικότητα πολλών από τις εν λόγω κινήσεις Μηταράκη. Φυσικά οξεία ήταν η απάντηση «κύκλων» γύρω από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης, αλλά και το ιδίου στο Twitter, που έφθασε όμως στα όρια του φαιδρού, με κατηγορίες κατά «θεσμικών δημοσιογράφων» και οδυρμούς ότι κυνηγιέται από το κατεστημένο (!!!).
Η ουσία είναι βέβαια γνωστή σε όλα τα στελέχη της Εξωτερικής Υπηρεσίας: Πάντα όταν γίνονται τέτοιας μορφής προσωπικές πολιτικές στο τέλος η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό αμαυρώνεται. Κρίμα δε που ο κ. Σαμαράς ανέχεται τέτοιες καταστάσεις. Ως τέως ΥΠΕΞ θα έπρεπε να γνώριζε καλύτερα. Αλλά ας μην κρυβόμαστε: είναι η αποχή του ΥΠΕΞ τόσα χρόνια και η ολιγωρία του να λύσει τα θεσμικά της οικονομικής διπλωματίας που επιτρέπουν τέτοιου είδους προσωπικά παιχνίδια.
ΠΗΓΗ