Το ρήμα αυτό αποτέλεσε την καταισχύνη των Ελλήνων και απεικόνιζε το ξεπούλημα ενός Έλληνα σε βάρβαρο πολιτισμό και χρήμα.
Η διαταγή τότε των Περσών απογόνων της καταστροφικής εκστρατείας της Ελλάδος ήταν να προσελκύσουν αντι όπλων με χρυσό και χλιδή των αισθήσεων τους Έλληνες και ειδικά τους Αθηναίους. Εκείνους που ήταν σε υψηλά αξιώματα και είχαν μάθει σε ενα τρόπο ζωής παρόμοιο με τον δικό τους.
Γιατί το αναφέρω τώρα;
Ενα ακόμα ιστορικό παράδειγμα της Ελλάδος που υπέπεσε σε "Μηδισμό" εκ δύσης σήμερα είναι αυτό που λειτούργησε ώς απαρχή της αλλοίωσης του εθνικού στοιχείου.
Δυτικά πρότυπα διαβίωσης με έμφαση στην βία και στην αντιπροσώπευση της αξίας του με υλικά αγαθά και με κοινωνική θέση. Ούτε λόγος για παιδεία, ανάπτυξη σκέψης και κρίσης. Η επιβράβευση όλων αυτών έγινε με χρήμα.. με εύκολο χρήμα.
Απο εκεί και πέρα όταν ενας άνθρωπος μαθαίνει επί γενιές στα παραπάνω , είναι φύσιν αδύνατον να αντιδράσει. Θέλει να φυλάξει τα κεκτημένα.. ακόμα και τα λίγα που θα του έχουν μείνει. Δεν θα αντιδράσει. Δεν έχει ικανή μνήμη πολίτη για αυτό. Έχει γίνει ιδιώτης.. οχι πολίτης πλέον.
Ώς ιδιώτης ο σκοπός του είναι να επιβιώσει ατομικά και χωρίς ιδανικά και αρχές.. με κάθε υποχώρηση και συμβιβασμό (έτσι δεν μας λένε;.. πάση θυσία; )..
Στην απέναντι Τουρκία, ο κόσμος που αντιδρά είναι εκείνος που δεν έπεσε θύμα της δυτικής πολιτιστικής επίθεσης.. ούτε της οικονομικής. Κάτι σαν την εικόνα της Ελλάδος της δεκαετίας 1970-1980.. λίγο πριν την αλλοίωση μας. Αυτοί οι πολίτες αντιδρούν γιατί εκείνο που τους βασανίζει δεν είναι τα κεκτημένα , αλλά αυτά που θέλουν να κερδίσουν. Και οχι υλικά και χρήματα.
Δυστυχώς για εμάς, έχει χαθεί ο συνεκτικός κρίκος πολιτισμού και παιδείας με το παρελθόν. Και το ακόμα πιο άσχημο είναι πως είμαστε στην ψευδαίσθηση οτι η Ελλάδα είναι ο ομφαλός του κόσμου.
Αν έχουμε μέλλον;.. όπως λέει και ο κ. Σαράντος Καργάκος.. ενας λαός για να έχει μέλλον πρέπει να γνωρίζει το παρελθόν του, να έχει θεμέλια εκεί και να πηγάζει ο πολιτισμός του απο εκεί.
Νομίζω οτι δεν χρειάζεται να πω απο που προέρχεται ο δικός μας.
Πηγή
