Από το βιβλίο «Χημικά και Βιολογικά Όπλα» του γεωστρατηγικού αναλυτή Βασίλη Γιαννακόπουλου και του καρδιολόγου του 251 ΓΝΑ Γεώργιου Καρυστινού, που αναμένεται να εκδοθεί στις αρχές Οκτωβρίου 2013
Προκειμένου να αντιμετωπίσει την απειλή του ισραηλινού πυρηνικού οπλοστασίου και της σημαντικής στρατιωτικής ισχύος τόσο του Ισραήλ (νότια σύνορα) όσο και της Τουρκίας (βόρεια σύνορα),...... η Συρία επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην απόκτηση μη συμβατικών όπλων. Φέρεται δε ότι για την απόκτηση των εν λόγω όπλων μαζικής καταστροφής, έλαβε βοήθεια από χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Βόρεια Κορέα και το Ιράν. Επιπρόσθετα, μετά την αμερικανο-βρετανική εισβολή στο Ιράκ (Μάρτιος 2003), η Πολυεθνική Δύναμη του Ιράκ (Multi-National Force – Iraq, MNF–I) δεν κατόρθωσε να ανακαλύψει τα όπλα μαζικής καταστροφής, που όπως ισχυρίζονταν η Ουάσιγκτον, κατείχε το καθεστώς του Saddam Hussein. Έτσι, προέκυψε η ανεπιβεβαίωτη εκτίμηση ότι αυτά τα όπλα μεταφέρθηκαν στη Συρία.
Χημ ικό οπλοστάσιο
Η ∆αμ ασκός δεν έχει υπογράψει ούτε προσχώρησε στη Σύ βαση για τα Χημ ικά Όπλα (Chemical Weapons Convention 8 CWC). Μάλιστα, έχει δηλώσει επίση μα ότι «υποστηρίζει ια περιοχή ελεύθερη από όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά δεν μπορεί να παραιτηθεί μονο μερώς από τα χημ ικά όπλα, για όσο διάστημ α το Ισραήλ θα συνεχίζει να συνιστά απειλή για την ασφάλεια της».
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, η Συρία επιδιώκει να αποκτήσει ένα οπλοστάσιο χημ ικών όπλων. Η αυξη μένη συγκρουσιακή κατάσταση σε περιφερειακό επίπεδο και κυρίως η ισραηλινή απειλή συνιστούν το κίνητρο για την ανάπτυξη ενός προγρά μματος χημ ικών όπλων, από την πλευρά της Συρίας. Συγκεκρι μένα, μια σειρά από στρατιωτικές ήττες από το Ισραήλ (1967, 1973 και 1982), η αποδυνάμ ωση της αραβικής ενότητας κατά του εβραϊκού κράτους μετά τη συνθήκη ειρήνης Αιγύπτου Ισραήλ (1979), καθώς και η απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ισραήλ, ώθησαν τη Συρία να επιλέξει μια αποτρεπτική στρατηγική (χημ ικό και βαλλιστικό οπλοστάσιο) ενάντια στη συμβατική και πυρηνική ισραηλινή απειλή.
Σή μερα, εκτι μάται ότι η Συρία διαθέτει ένα από τα πλέον σύγχρονα και ση μαντικά χη μικά οπλοστάσια στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια μ ιας συνέντευξης τον Ιούνιο του 2012, ο υπαρχηγός του ισραηλινού ΓΕΕΘΑ, υποστράτηγος Ya'ir Nave,περιέγραψε το συριακό χη μικό οπλοστάσιο ως «το μεγαλύτερο στον κόσ μο».
Επιπρόσθετα, η έκθεση για το 2011 του διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ (National Intelligence) προς το Κογκρέσο αναφέρει ότι «τα συριακά χη μικά όπλα μ πορούν να ριφθούνε βό βες από αεροσκάφη, με βαλλιστικά βλή ματα εδάφους εδάφους, με ρουκέτες και μ ε βλή ματα πυροβολικού»
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΔΩ
ΠΗΓΗ http://www.geostrategy.gr/
Προκειμένου να αντιμετωπίσει την απειλή του ισραηλινού πυρηνικού οπλοστασίου και της σημαντικής στρατιωτικής ισχύος τόσο του Ισραήλ (νότια σύνορα) όσο και της Τουρκίας (βόρεια σύνορα),...... η Συρία επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην απόκτηση μη συμβατικών όπλων. Φέρεται δε ότι για την απόκτηση των εν λόγω όπλων μαζικής καταστροφής, έλαβε βοήθεια από χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Βόρεια Κορέα και το Ιράν. Επιπρόσθετα, μετά την αμερικανο-βρετανική εισβολή στο Ιράκ (Μάρτιος 2003), η Πολυεθνική Δύναμη του Ιράκ (Multi-National Force – Iraq, MNF–I) δεν κατόρθωσε να ανακαλύψει τα όπλα μαζικής καταστροφής, που όπως ισχυρίζονταν η Ουάσιγκτον, κατείχε το καθεστώς του Saddam Hussein. Έτσι, προέκυψε η ανεπιβεβαίωτη εκτίμηση ότι αυτά τα όπλα μεταφέρθηκαν στη Συρία.
Χημ ικό οπλοστάσιο
Η ∆αμ ασκός δεν έχει υπογράψει ούτε προσχώρησε στη Σύ βαση για τα Χημ ικά Όπλα (Chemical Weapons Convention 8 CWC). Μάλιστα, έχει δηλώσει επίση μα ότι «υποστηρίζει ια περιοχή ελεύθερη από όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά δεν μπορεί να παραιτηθεί μονο μερώς από τα χημ ικά όπλα, για όσο διάστημ α το Ισραήλ θα συνεχίζει να συνιστά απειλή για την ασφάλεια της».
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, η Συρία επιδιώκει να αποκτήσει ένα οπλοστάσιο χημ ικών όπλων. Η αυξη μένη συγκρουσιακή κατάσταση σε περιφερειακό επίπεδο και κυρίως η ισραηλινή απειλή συνιστούν το κίνητρο για την ανάπτυξη ενός προγρά μματος χημ ικών όπλων, από την πλευρά της Συρίας. Συγκεκρι μένα, μια σειρά από στρατιωτικές ήττες από το Ισραήλ (1967, 1973 και 1982), η αποδυνάμ ωση της αραβικής ενότητας κατά του εβραϊκού κράτους μετά τη συνθήκη ειρήνης Αιγύπτου Ισραήλ (1979), καθώς και η απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ισραήλ, ώθησαν τη Συρία να επιλέξει μια αποτρεπτική στρατηγική (χημ ικό και βαλλιστικό οπλοστάσιο) ενάντια στη συμβατική και πυρηνική ισραηλινή απειλή.
Σή μερα, εκτι μάται ότι η Συρία διαθέτει ένα από τα πλέον σύγχρονα και ση μαντικά χη μικά οπλοστάσια στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια μ ιας συνέντευξης τον Ιούνιο του 2012, ο υπαρχηγός του ισραηλινού ΓΕΕΘΑ, υποστράτηγος Ya'ir Nave,περιέγραψε το συριακό χη μικό οπλοστάσιο ως «το μεγαλύτερο στον κόσ μο».
Επιπρόσθετα, η έκθεση για το 2011 του διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ (National Intelligence) προς το Κογκρέσο αναφέρει ότι «τα συριακά χη μικά όπλα μ πορούν να ριφθούνε βό βες από αεροσκάφη, με βαλλιστικά βλή ματα εδάφους εδάφους, με ρουκέτες και μ ε βλή ματα πυροβολικού»
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΔΩ