κι ο κόσμος ήτανε μπαξές και μέσα ρόδα οι δυο μας
Πολλές φορές μελαγχολώ σαν φέρω στο μυαλό μου
ώρες γλυκές που ζήσαμε στα νιάτα μας μωρό μου
εγώ και συ μωρό μου
Αχ πως φεύγουν οι καιροί και καταλιούνται οι χρόνοι
δίχως να αλλάζει τίποτα βραδιάζει ξημερώνει
Που `ναι ο καιρός πουλάκι μου μου, που `ναι ο καιρός πουλί μου
που σ’ έκανα βασιλικό και σ’ έβανα στ’ αυτί μου
Που `ναι ο καιρός που έλεγα του ήλιου να βραδιάσει
να ‘ρθω μικρή μου να σε βρω ο πόνος να περάσει
