μνήμες φωτιές πάλι ξυπνούν
Καις στα μάτια, καις
παλιές σκιές μας κυβερνούν
Άπονοι καιροί
σα ναυαγός από παιδί
Άπονοι καιροί
αυτή η γη έχει φωνή
Μπες, στη ζάλη μπες
σείρε χορό φέρε στροφή
Δες και μένα, δες
ξέρω να κρύβω την πληγή
Άπονοι καιροί
σα ναυαγός από παιδί
Άπονοι καιροί
αυτή η γη έχει φωνή
Μια πατρίδα φως
σα κεραυνός, σαν αστραπή
ήλιος κι ουρανός
ένας θεός και μια κραυγή
Άπονοι καιροί
Κρήτη και Πόντος δυο καημοί
Άπονοι καιροί
αυτή η γη έχει φωνή
Κλαις, πάψε να κλαις
βλέμμα θαμπό λάμψη κρυφή
πιες, φαρμάκι πιες
πάλι να αρχίσει η γιορτή
Λες σβήσε το χθες
όλα εδώ τέλος κι αρχή
πες στα χείλη πες
για μας τους δυο μια προσευχή
