Η απελπισία είναι η μόνη γνήσια αθεΐα.
Της ΒΙΒΙΑΝ ΜΟΡΡΙΣ
Δεν είναι φαινόμενο που παρατηρείται στην ομογένεια μόνο και γι’ αυτό μην το παίρνετε προσωπικά, ιδιαίτερα όταν δεν σας αφορά.
Πρόκειται για μία τάση η οποία παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια, όπως πληροφορούμαστε και έχει ως αποτέλεσμα χιλιάδες συνταξιούχοι να βρίσκονται, χωρίς αποταμιεύσεις και σε πολλές περιπτώσεις, κυριολεχτικά στο δρόμο, εξαιτίας της «αφαίμαξης» που έχουν υποστεί από τα παιδιά τους.
Ως κύρια αίτια παρουσιάζονται οι υψηλές τιμές των σπιτιών και η συνεχώς αυξανόμενη τάση των παιδιών να ‘απλώνουν χέρι’ στην περιουσία των γονιών τους.
Το ανησυχητικό αυτό φαινόμενο έχει δώσει το έναυσμα στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Commission) να εκδώσει επίσημο οδηγό αναφορικά με ποιον τρόπο μπορούν οι συνταξιούχοι να προφυλαχθούν από το ίδιο το αίμα τους.
ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
H Επίτροπος του Συμβουλίου Κατά των Διακρίσεων Ηλικιωμένων, Susan Ryan, θα πει αναφορικά ότι «υπάρχουν τραγικές ιστορίες οικογενειών που απογυμνώνουν τους ίδιους τους γονείς τους από τις οικονομίες τους. Όπως δε αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που συνταξιοδοτούνται σήμερα και παίρνουν το εφάπαξ, οι καρχαρίες παραμονεύουν για να το αρπάξουν. Το βρίσκω απαίσιο και τραγικό συγχρόνως.
Η ίδια θα προσθέσει ότι πρόκειται για φαινόμενο των καιρών και οι προηγούμενες οι γενιές ηλικιωμένων δεν αντιμετώπιζαν παρόμοιο πρόβλημα για το λόγο ότι οι γονείς τους δεν είχαν τα χρήματα που έχουν οι ηλικιωμένοι σήμερα.
Ενδιαφέρον ότι το πρόβλημα έχει πάρει και επισήμως την επωνυμία «οικονομικός βιασμός» (financial abuse).
Σύμφωνα με στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, ένα ζευγάρι άνω των 65 χρόνων, έχει στην κατοχή του, κατά μέσο όρο $1.1 εκατ.
Η κ. Ryan θα πει ότι «πρόκειται για ένα γενικό κλίμα που επικρατεί στην εποχή μας και οι άνθρωποι αισθάνονται ότι χρειάζονται περισσότερα υλικά αγαθά για να είναι ευτυχισμένοι. Το ότι υπάρχει και το στεγαστικό πρόβλημα σήμερα με τις τιμές των σπιτιών να έχουν πάει στα ύψη, σίγουρα δε βοηθάει την κατάσταση», θα πει.
Την τελευταία δεκαετία οι τιμές των σπιτιών έχουν αυξηθεί κατά 150%, ενώ τα έσοδα των οικογενειών, κατά μέσο όρο, 50%.
ΒΟΗΘΕΙΑ!
Η Υπηρεσία Δικαιωμάτων Ηλικιωμένων, λαμβάνει χιλιάδες τηλεφωνήματα από ηλικιωμένους κάθε χρόνο που ζητάνε απεγνωσμένα βοήθεια.
Όπως θα πει όμως ο γενικός διευθυντής του οργανισμού, Russell Westacott, το πρόβλημα μένει καλυμμένο για το λόγο ότι τα θύματα δεν θέλουν να το γνωστοποιήσουν, διευκρινίζοντας ότι 75% των περιπτώσεων οικονομικού βιασμού έχει ως δράστες μέλη της οικογένειας.
«Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει κάποιος στην οικογένεια που ασκεί ψυχολογική πίεση στους γονείς, χωρίς να αποκλείεται η άσκηση πίεσης και σε άλλα συγγενικά πρόσωπα, όπως αδέλφια, ώστε να μην μπορούν να επέμβουν.
Ο οδηγός που έχει εκδώσει το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προκειμένου να προστατεύσει τους ηλικιωμένους, μεταξύ άλλων συστήνει:
Ζητείστε νομική συμβουλή από ανεξάρτητο νομικό πρόσωπο.. Ποτέ μην υπογράφετε νομικά χαρτιά, χωρίς να γνωρίζετε το περιεχόμενό τους και να έχετε συμβουλευτεί το δικηγόρο σας. Πριν αναλάβετε να γίνετε εγγυητής, εξετάστε πρώτα αν το συγγενικό σας πρόσωπο θα μπορέσει να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του.
Να παίρνετε πάντοτε γραπτή εγγύηση ότι το ποσό που δίνετε σε συγγενικό σας πρόσωπο είναι δάνειο και όχι δώρο.
ΓΕΝΙΑ ΑΠΛΗΣΤΙΑΣ
Ένα θέμα με το οποίο έρχεται καθημερινά σ’ επαφή, ο διακεκριμένος οικονομολόγος, Χάρης Πετρόπουλος, είναι «οι συνέπειες της απληστίας»: «Είναι γεγονός ότι έχουμε καταντήσει η γενιά της απληστίας. Θέλουμε καινούρια αυτοκίνητα κάθε πέντε χρόνια, επιδιώκουμε να ζούμε σε σπίτια που στην ουσία δεν είμαστε σε θέση να έχουμε, με αποτέλεσμα να ζούμε στην αγωνία και να δίνουμε το χειρότερο παράδειγμα στα παιδιά μας. Είμαι από τους ελάχιστους που βλέπουν την οικονομική κρίση ως μία κατάσταση η οποία θα μας αναγκάσει βαθμιαία να αλλάξουμε και να διδάξουμε τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς να ζουν και να διαχειρίζονται την οικονομία με σύνεση. Να μη δαπανούν περισσότερα από όσα κερδίζουν.
Είναι στ’ αλήθεια περίεργο, πώς γίνεται τόσος λόγος σε παγκόσμια κλίμακα, με ανταλλαγή απόψεων και ιδεών, αναφορικά με το τι προκάλεσε την παγκόσμια οικονομική κρίση. ΚΙ’ όμως είναι πολύ απλό. Ξόδεψαν περισσότερα από όσα εισέπραξαν»!
ΑΥΤΟΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ
Απόγεμα στο γραφείο του, στη ‘νέα μικρή Ελλάδα’, το Oakleigh.
Είναι το μεγαλύτερο ελληνικό κέντρο, αυτό που διαδέχτηκε, τα τελευταία χρόνια τη Lonsdale Street. Εδώ συναντιούνται και οι τρεις γενιές των Ελλήνων. Η κεντρική πλατεία σφύζει από ζωή.
Ο τόνος του Χάρη, ακούγεται αποφασιστικός: «Αυτό το οποίο θα ήθελα να προσφέρω στη γενιά μου -των 50+- είναι η αυτοσυγκράτηση. Η επαφή με την πραγματικότητα και η συνειδητοποίηση τι σημαίνει ζωή. Να καταλάβουν ότι το να οδηγείς Μερσεντές και να μένεις στο Brighton δεν είναι ευτυχία. Όχι όταν τα οικονομικά σου δεν το επιτρέπουν και ζεις με την αγωνία ότι η τράπεζα μπορεί, από στιγμή σε στιγμή, να πάρει το σπίτι σου.
Μετά, το άλλο τραγικό φαινόμενο, με τη δεύτερη γενιά των Ελλήνων, είναι ότι στηρίζονται στην περιουσία των γονιών τους. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ζητούν από τους γονείς να βάλουν υποθήκη το σπίτι που μένουν για να ‘ξελασπώσουν’ ή να κρατήσουν το επίπεδο. Τώρα αυτό μπορεί να σημαίνει από χρηματοδότηση κάποιας αμφίβολης επιτυχίας επιχείρησης, μέχρι στεγαστικό δάνειο ή και ακόμη πολυτελείας αυτοκίνητο. Δυστυχώς βλέπω εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις, το χρόνο, και αυτό που λέω στους γονείς, όταν έρχονται να με συμβουλευτούν είναι «μη δεχθείτε». Δυστυχώς όμως, στην πλειονότητά τους, το βρίσκουν δύσκολο να πούνε ‘όχι’ στα παιδιά τους και οι συνέπειες δυστυχώς είναι, στην πλειονότητά τους, από δυσάρεστες μέχρι τραγικές. Δεν είναι λίγοι οι συμπάροικοι πρώτης γενιάς που μ’ αυτόν τον τρόπο, έχασαν τα σπίτια τους και μένουν στο ενοίκιο.
Πολλοί, επίσης βασίζονται στην κληρονομιά και κάνουν σχέδια ακόμη και όταν οι γονείς είναι στα εβδομήντα τους και σε καλή υγεία!
Κάτι θετικό που συμβαίνει τελευταία είναι ότι αρκετοί συμπάροικοι της πρώτης γενιάς αρχίζουν και γράφουν την ακίνητη περιουσία τους στα εγγόνια. Κάτι, όχι ιδιαίτερα αρεστό στα παιδιά τους, συνήθως, είναι όμως και αυτό μια λύση»!
«Καυτηριάστε το απόστημα. Απαλλαγείτε από το μικρόβιο του καταναλωτισμού», είναι το μήνυμα του οικονομικού συμβούλου, Χάρη Πετρόπουλου, προς κάθε κατεύθυνση. Αυτός είναι και ο πυρήνας του νέου βιβλίου του «Stand on your own two feet». ΠΗΓΗ
