Απήλαυσα πραγματικά το σχόλιό σας στις 14/8/2013 με τίτλο «Mαυρογιαλούροι και επενδύσεις». Iδιαίτερα αληθινό διαχρονικά και επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε μού έφερε στη μνήμη ανάλογες εμπειρίες στη Νέα Υόρκη, όπου υπηρέτησα στην περίοδο 1991-94 ως οικονομικός και εμπορικός σύμβουλος της Ελλάδος. Εγινε τότε, μια πολύ σοβαρή δουλειά, τόσο για την προώθηση των εξαγωγών μας όσο και για την ενημέρωση ομογενών και Αμερικανών επιχειρηματιών για τις ευκαιρίες στην Ελλάδα, παρά τα γραφειοκρατικά και άλλα εμπόδια που υπήρχαν. Το 1992, ο συνοδεύων τού τότε πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, σε επίσκεψή του στις ΗΠΑ, υπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Ευθ. Χριστοδούλου βρέθηκε μαζί μου στο αυτοκίνητο για μία και πλέον ώρα, σε μποτιλιάρισμα στη διαδρομή LaGuardia – Μανχάταν. Μοναδική η ευκαιρία να ενημερώσω τον υπουργό μου και να του ζητήσω να στηρίξει την προσπάθειά μας που γινόταν με πενιχρά μέσα αλλά με ενθουσιασμό. Εύστροφος και πρακτικός ο υπουργός ανταποκρίθηκε στην πρότασή μας για ένα προγραμματισμό δράσεων και υποσχέθηκε να τον στηρίξει με κονδύλια εφόσον, όπως μου τόνισε, επιτυγχάνονταν σταδιακά οι στόχοι. Στη συνέχεια, ανταποκρίθηκε στην πρότασή μου και επισκέφθηκε το γραφείο μας και απηύθυνε ερωτήσεις στους συναδέλφους. Προφανώς, ήθελε να έχει μια εικόνα της δουλειάς που γινόταν! Η πολιτική όμως είχε άλλα σχέδια. Σε διάστημα μηνός, ο κ. Χριστοδούλου αναλαμβάνει διοικητής της ΤτΕ και η ευκαιρία για καθιέρωση ενός στοχευμένου προγραμματισμού στην αμερικανική αγορά τελείωσε άδοξα.
Η δεύτερη ευκαιρία, τον Απρίλιο ’94 με αφορμή την επίσημη επίσκεψη τού τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου στις ΗΠΑ. Μου είχε ανατεθεί η προετοιμασία της οργάνωσης εκδήλωσης στο Waldorf Astoria κατά την οποία, στη διάρκεια γεύματος, ο Ελλην πρωθυπουργός θα εκφωνούσε σημαντική ομιλία προς 700 και πλέον οικονομικούς παράγοντες και επιχειρηματίες. Τελικά παρεκάθησαν 768 άτομα, ό,τι εκλεκτό είχε να επιδείξει η αμερικανική επιχειρηματικότητα ως επίσης και η δυναμική μας Ομογένεια. Η ομιλία, περιεκτική σε μηνύματα, έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και η εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία. Απόλυτα ικανοποιημένος ο ΥΠΕΘΟ κ. Γιάννος Παπαντωνίου μου εζήτησε να ακολουθήσει άμεσα ένα FOLLOW UP για να μη χαθεί το momentum της πρωθυπουργικής ομιλίας. Εφήρμοσα δίχως καθυστέρηση την εντολή του και μέσα σε διάστημα 40 ημερών άρχισαν να έρχονται οι πρώτες απαντήσεις κολοσσών της αμερικανικής βιομηχανίας που διατύπωναν εκτιμήσεις και ζητούσαν πρόσθετες πληροφορίες και στοιχεία για να τα επεξεργασθούν. Είχαμε μπει επιτέλους στον σωστό δρόμο. Είχαμε κάνει σωστή διαχείριση της ομιλίας ενός Ελληνα πρωθυπουργού!
Το FOLLOW UP όμως, σε λίγο, σταμάτησε λόγω μετάθεσης του γράφοντος και έτσι μια ακόμη ευκαιρία χάθηκε για να δείξει η Ελλάδα ότι αντιμετωπίζει με ευθύνη τον μελλοντικό επενδυτή.
Ευκαιρίες επομένως υπήρχαν και πριν από είκοσι χρόνια και όχι μόνο στις ΗΠΑ. Ανθρωποι κατάλληλοι δεν υπήρχαν στις κρατικές υπηρεσίες, δεν υπήρχε συντονισμός, αλλά υπήρχε άφθονη καχυποψία, ιδιαίτερα όταν ένας κρατικός λειτουργός εργάζονταν με ζήλο και ευσυνειδησία. Τα τελευταία χρόνια, οι πολιτικοί αναμασούν συχνά τον όρο «oικονομική διπλωματία» όταν αυτή δεν υφίσταται καν. Ακόμη και τον μοναδικό κλάδο, αυτόν των διπλωματικών υπαλλήλων Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων τον έχουν αποτελματώσει και επί χρόνια περιφέρεται σαν προίκα υπουργών, από υπουργείο σε υπουργείο, ενώ έπρεπε να είναι το εργαλείο άσκησης εξωστρεφούς οικονομικής πολιτικής. Ο πρωθυπουργός προσπαθεί πραγματικά, αλλά δεν φαίνεται να έχει κατάλληλους στον τομέα. Κάποτε, ο ίδιος, είχε μιλήσει για Γενική Γραμματεία Εξωστρέφειας. Ηταν μια σωστή σκέψη. Γιατί δεν προχώρησε; Φαίνεται δεν άρεσε σε κάποιους, Μαυρογιαλούρους για να δανειστώ και κάτι δικό σας κ. Παπαχελά.
Αλεξανδρος Μητρογωγος
ΣΧΟΛΙΟ: Ωραία τα λέει ο κ. Γενικός. Αποσιωπά όμως ποια πολιτικός κατάργησε τον κλάδο ΟΕΥ το 2007, προφανώς λόγω της στενής-φιλικής σχέσης που έχει μαζί της…
