Μήπως οι επικοινωνιακοί σύμβουλοι της Όλγας που την έχουν φέρει πρώτη σε δημοφιλία υπουργό πρέπει να πάρουν το βραβείο της χρονιάς στην κατηγορία “Πες πες στο τέλος κάτι θα μείνει”;
Κι αυτό γιατί η Αθήνα για παράδειγμα ως τα μέσα Ιουλίου ήταν άδεια από τουρίστες-αν εξαιρέσεις τον Ταμήλο στην περίπτωση του οποίου μιλάμε για εσωτερικό τουρισμό- όπως επίσης και δημοφιλείς ιστορικοί προορισμοί όπως η Επίδαυρος.
Με εξαίρεση κάποια νησιά που έχουν μεγάλα αεροδρόμια και δέχονται πτήσεις τσάρτερς ή αποτελούν προορισμούς για μεγάλα κρουαζιερόπλοια όλα τα υπόλοιπα είναι πεθαμένα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πάρος για την οποία ένα ζευγάρι με αυτοκίνητο πρέπει να πληρώσει ακριβώς 300 ευρώ για εισιτήρια πήγαινε έλα. Αν έχει και παιδιά καλύτερα να τα πετάξει στη θάλασσα.
Παρόλα αυτά πολλοί από τους επιχειρηματίες του νησιού δεν χαμπαριάζουν και ακόμη και αυτή την περίφημη μείωση του ΦΠΑ την γράφουν εκεί που δεν παίρνει φως.
Έτσι οι ξαπλώστες στην Σάντα Μαρία της Πάρου (που στο μεταξύ φυσάει συνεχώς και παράλληλα με το ψέκασμα του Δένδια γίνεσαι κουδούνα και βλέπεις την Τζάκρη Κιμ Μπάσινγκερ στο 91/2 Εβδομάδες) έχουν 8 ευρώ και στη Χρυσή Ακτή 7 ευρώ. Το μικρό μπουκαλάκι νερό (μάρκα μ΄ έκαψες) το πουλάνε οι μπαγάσηδες 1 ευρώ κι ακόμη δεν τους έχει συλλάβει αυτό το σκληροτράχηλο αγόρι ο Χάρης Θεοχάρης.
“Πέρυσι έκανα κατά μέσο όρο 300 ευρώ τη μέρα μόνο από τους καφέδες στην παραλία…Φέτος πολύ λιγότερα” μας λέει η Αγγελική που δουλεύει σε ξενοδοχείο στη Νέα Χρυσή Ακτή.
-Έχει σαφώς λιγότερο κόσμο από πέρυσι…”, θα μας πει και ο Γιάννης που κάνει την ίδια δουλειά σε ξενοδοχείο της Χρυσής Ακτής.
Για λιγότερο κόσμο στο νησί κάνει λόγο και η Μαρία που δουλεύει στον (διάσημο) Ξυλόφουρνο.
Όλοι σχεδόν στην Πάρο αναρωτιούνται που είναι τα 17 εκατ. Τουρίστες ενώ ο δήμαρχος, μπασμένος στα κόλπα της μικροπολιτικής, κάνει λόγο για τσουνάμι Κινέζων τουριστών που τους βλέπει μόνο ο ίδιος. Αυτό το παραμύθι εξιστορούσε στην κάμερα του ΑΝΤ1 (Σκορδά-Λιάγκας) καθώς γυρνούσε τα σοκάκια καμαρωτός καμαρωτός...ΠΗΓΗ
