Η Γαλλική Επανάσταση - Η γενοκτονία των λαών, σχέδιο των επαναστάσεων.

Η Γαλλική Επανάσταση - Η βασιλεία του τρόμου

Nesta Webster. ... Nesta Webster «Η Γαλλική Επανάσταση: Μια μελέτη σε δημοκρατία». (1919)

Σύμφωνα με τον Larevelliere Lepeaux, ήταν ο Jean Bon St. Andre που για πρώτη φορά ανοιχτά αποδέχθηκε την ύπαρξη του σχεδίου, και τη στιγμή που το Επαναστατικό Δικαστήριο θεσμοθετήθηκε - δηλαδή, την άνοιξη του 1793 Χαρακτηρίσθηκε - στο φόρουμ της η εν λόγω συμφωνία , "προκειμένου να εγκαθιδρυθεί η Δημοκρατία με ασφάλεια στη Γαλλία, ο πληθυσμός πρέπει να μειωθεί κατά περισσότερο από το μισό." 

Έτσι η εκτίμηση στην πρόταση D' Antonelle - να μειώσει κατά το ένα τρίτο φαίνεται σχετικά μέτριοπαθής. Άλλοι κορυφαίοι επαναστάτες θεωρούν, ωστόσο, ότι ήταν απαραίτητα πολύ πιο δραστικά μέτρα. 

Έτσι ο Collot d'Herbois έκρινε ότι 12.000.000 με 15.000.000 γάλλων πρέπει να εξοντωθούν. 

Ο Carrier δήλωσε ότι το έθνος πρέπει να μειωθεί στα έξι εκατομμύρια (6.000.000). 

Ο Guffroy στην εφημερίδα του εξέφρασε την άποψη μόνο πέντε εκατομμύρια (5.000.000) άνθρωποι θα έπρεπε να επιτραπούν να επιβιώσουν, ενώ ο Ροβεσπιέρος αναφέρθηκε πως είχε πει πως ένας πληθυσμός από δύο εκατ. θα ήταν αρκετός.
 
 Ο Pages και ο Fantin Desodoards υποστηρίζουν ωστόσο, ότι οκτώ εκατομμύρια ήταν ο αριθμός ο γενικά αποδεκτός για τους ηγέτες.7
 
Το σχέδιο των τρομοκρατών δεν ήταν, ως εκ τούτου, όπως ευρέως υποστηρίζεται , να θυσιάσει μια μικρή μειοψηφία για την ευτυχία της μεγάλης πλειοψηφίας, αλλά στόχευε να εξολεθρεύει ένα τεράστιο ποσοστό του έθνους, προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα ικανοποιητικό υπόλειμμα.
 
Τέτοιο, λοιπόν, ήταν το σύστημα της Τρομοκρατίας, και όσο και αποτρόπαιο, μπορεί να φαίνεται πρέπει να παραδεχτούμε ότι ιδρύθηκε πάνω σε απολύτως λογική παραδοχή - την πεποίθηση ότι όσο μικρότερος είναι ο πληθυσμός τόσο το καλύτερο για τη δημοκρατία.


Nesta Webster. ... In 1919 Webster published The French Revolution: a Study in Democracy

428 THE FRENCH REVOLUTION - THE REIGN OF TERROR
According to Larevelliere Lepeaux, it was Jean Bon St. Andre who first openly admitted the existence of the scheme, and at the time that the Revolutionary Tribunal was instituted—that is to say, in the spring of 1793—declared in the tribune of the Convention that " in order to establish the Republic securely in France, the population must be reduced by more than half." 2 -Beside this estimate D' Antonelle's proposal to reduce by one-third only seems comparatively moderate. Other leading revolutionaries considered, however, that far more drastic measures were necessary; thus Collot d'Herbois held that twelve to fifteen millions of the French must be destroyed,3 Carrier declared that the nation must be reduced to six millions,4 Guffroy in his journal expressed the opinion that only five million people should be allowed, to survive,5 whilst Robespierre was reported to have said that a population of two millions would be more than enough.6 Pages and Fantin Desodoards assert, however, that eight millions was the figure generally agreed on by the leaders.7
The plan of the Terrorists was not, therefore, as is popularly supposed, to sacrifice a small minority for the happiness of the great majority, but to annihilate an immense proportion of the nation in order to ensure a contented residuum.
Such, then, was the system of the Terror, and however atrocious it may appear we must admit that it was founded on a perfectly logical premise—the conviction that the smaller the population the better for democracy.
It is not, therefore, the theory of the Terrorists that must be regarded as monstrous, but its application. For to admit that a certain end may be desirable of attainment is one thing; to believe that any means are justifiable in order to attain it is quite another matter. The great criminals of history were not the people inspired by the worst motives, but the people for whom this distinction did not exist.


1 Prudhomme, Crimes de la Revolution, v. ill.
2 MSmoires de Larevelliere Lipeaux, i. 150.
3 Resume du Prods de Fouquier Tinville, by Cambon de Gard, Substitut de l'Accusateur Public, in Le Tribunal rivolutionnaire, by E. Campardon, ii. 297.
* Mercier, Le Nouveau Paris, ii. 9.
5 Le Rougyff, No. 8. (" Rougyff " is an anagram of Guffroy.)
6 Letter to Robespierre from one who had been his friend : " What ? reduce France to two million men, and ' that is still too many,' you said ! " {Papiers trouves chez Robespierre, ii. 153).
1 Pages, ii. 89; Fantin Desodoards, iv. 131.

ΑΦΑΙΑ