Δεν υπάρχει ο όρος Β. Ήπειρος όπως δεν υπάρχει και ο όρος «πρώην αλκοολικός». Έτσι δεν είναι αλκοολικέ δήμαρχε Θεσσαλονίκης; Έτσι δεν είναι Ντόρα;

Διαβάζω στην εγκυκλοπαίδεια τα εξής:

Όταν κάποιος γίνεται αλκοολικός, ελαττώνονται οι πνευματικές του ικανότητες, χάνεται η πνευματική του διαύγεια, παύει να είναι ηθικός και αξιοπρεπής, γίνεται επικίνδυνος για την οικογένειά του και το κοινωνικό σύνολο. Μετά από αίτηση των συγγενών του τίθεται «υπό δικαστικήν αντίληψιν».....
 
Στο λήμμα «αλκοολισμός» διαβάζω: «....Τέλος στον αλκοολικό έρχεται η ακρισία, η αμνησία, η αβουλία, ο κυνισμός και η αδιαφορία. Μέσα στον αλκοολικό σκοτώνεται κάθε τι ευγενικό και ανθρώπινο και παίρνουν μεγάλες διαστάσεις οι κακές πλευρές του χαρακτήρα.Οι αλκοολικές φρενοπάθειες είναι συνηθισμένες ενώ το «τρομώδες παραλήρημα» είναι η χειρότερη μορφή φρενίτιδας που γνωρίζει η ψυχιατρική. Οι περισσότεροι από τους αδικαιολόγητους αλλά και από τους πιο αποτρόπαιους εγκληματίες είναι αλκοολικοί. Οι απόγονοι των αλκοολικών έχουν τάση προς το οινόπνευμα και γενικά έχουν προδιάθεση στην βλακεία και στην επιληψία».
 
Είδα προ εβδομάδων σε τ/ο εκπομπή μια αξιοπρεπέστατη κυρία, γόνο πλούσιας οικογένειας των Αθηνών, που πέρασε αυτόν τον Γολγοθά να εξομολογείται το πάθος της, την προσπάθεια απεξάρτησής της και τον τρόπο που βρήκε να βοηθήσει τους συνανθρώπους της μέσα από τα κέντρα απεξάρτησης αλκοολικών. Από αυτή την ευγενέστατη και πάμπλουτη κυρία λοιπόν νομίζω ότι άκουσα και την φράση «μια φορά αλκοολικός, πάντα αλκοολικός» και το «θέμα είναι το πώς θα αντιμετωπίσει ο καθένας το... πρόβλημά του».
 
Είναι φυσικό λοιπόν ένας άνθρωπος που έτυχε να ζήσει ατομικά την «περιπέτεια» του αλκοολισμού να νιώθει μειονεκτικά απέναντι και στην οικογένειά του, τον περίγυρό του αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία. Αν δεν είναι κανείς ισχυρός χαρακτήρας και δεν τύχει σωστής ψυχιατρικής υποστήριξης να πιστεύει ενδόμυχα ότι πρέπει να προσπαθήσει να αντιρροπήσει την μειονεκτικότητά του υιοθετώντας τακτική υποκρισίας, επιθετικότητας, πρόκλησης, εχθρότητας προς το άμεσο και το ευρύτερο περιβάλλον του (λήμματα μειονεκτικότητα και μειονεξίας συναίσθημα)
 
Παρακολουθώντας από μακρυά την όλη συμπεριφορά σου σαν δημάρχου Θεσσαλονίκης και ιδιαίτερα την στάση σου απέναντι στους Ποντίους, τα λεγόμενά σου για τον Κεμάλ ή τους Εβραίους αλλά, και κυρίως, αυτά που είπες πρόσφατα για την Β. Ήπειρο σε κατατάσσω στους αποτρόπαιους εγκληματίες και θέλησα να βρω την αιτία της προκλητικής και επικίνδυνης για τα πιστεύω μου συμπεριφοράς σου.
 
Δίνοντάς σου ελαφρυντικά σκέφτηκα ότι, αν και πρωτότοκος, δεν είσαι διευθύνων σύμβουλος στην οικογενειακή σου επιχείρηση λόγω αλκοολισμού, και ίσως να τέθηκες «εκτός» δηλαδή υπό «δικαστικήν αντίληψιν». Κάποιοι όμως έχουν μεγάλη ευθύνη που κρίθηκες κατάλληλος για δήμαρχος της Θεσσαλονίκης ώστε να ταλαιπωρείς ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων με τις βλακείες σου. Τελικά δεν ήταν σωστός ο συλλογισμός μου μόνον όσον αφορά την οικογενειακή σου επιχείρηση μια και ο δευτερότοκος αδελφός ου Κωνσταντίνος εξηγεί σε συνέντευξή του ότι δεν έγινες ΔΣ λόγω «κατεύθυνσης σπουδών». Κατά τα λοιπά μπορώ να βρω στην συμπεριφορά σου τα περισσότερα από τα στοιχεία που συνθέτουν την ψυχοσύνθεση του αλκοολικού.

Δεν έχω δικαίωμα να κρίνω και να κατακρίνω, ποιος είμαι εγώ άλλωστε, κανέναν. Όταν όμως αυτός ο κάποιος θίγει τα πιστεύω μου, αμφισβητεί την ελληνικότητα της Β. Ηπείρου και από την άλλη δεν καταδικάζει τον μεγαλοϊδεατισμό της Αλβανίας σε βάρος της πατρίδας μου τότε έχω το δικαίωμα να αμυνθώ και αμυνόμενος να εξετάσω το μέγεθος της απειλής.
Θεωρώ βέβαια γελοίες τις απόψεις σου, απόψεις ενός αλκοολικού, μια και ο όρος «πρώην αλκοολικός» δεν υπάρχει, που δεν έχει αυτογνωσία αλλά ήθελα να σου απαντήσω γιατί έτσι νιώθω και θέλω να βγάλω το βάρος από μέσα μου.
 
Ταυτόχρονα να δώσω την ευκαιρία σ' αυτούς που σε στήριξαν στις τελευταίες δημοτικές εκλογές για να έχεις το δικαίωμα ελλειματικέ (μειονεκτικέ) άνθρωπε να βγάζεις τα κόμπλεξ σου και βασικά την ολιγόμυαλη κόρη, ολιγόμυαλου πατρός, την Ντόρα του Μητσοτάκη να σκεφτούν ότι τέτοιες επιπόλαιες επιλογές για πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, όπως ήταν η στήριξή σου (με τις τριακόσιες ψήφους της Ντόρας έγινες δήμαρχος), πάντοτε πληρώνονται και η πληρωμή αυτή είναι που την έφεραν στην αφάνεια της πολιτικής σκηνής όπως ακριβώς και τον πατέρα της τότε το 1993 και να είστε σίγουροι ότι η βάση ξεχνάει.....

Ήπειρος, η πατρίδα μας