Το Δικαστήριο της Χάγης αθώωσε τον τρομοκράτη του Κοσόβου, ο οποίος στο βιβλίο του δεν είχε ντραπεί να γράψει ότι ο ίδιος και οι υφιστάμενοί του «καθημερινά σκοτώναμε Σέρβους αστυνομικούς».
Απελευθερώθηκε ο πρώην πρωθυπουργός του Κοσόβου Ραμούς Χαραντινάι, ακριβώς δύο εβδομάδες μετά τους Κροάτες στρατηγούς Άντε Γκοτόβινα και Μλάντεν Μάρκατς, οι οποίοι δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα εγκλήματα πολέμου εναντίον του σερβικού πληθυσμού στην Κροατία το 1995. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Νοέμβριος του 2012 θα μπει στην ιστορία ως «μαύρος μήνας» για την παγκόσμια δικαιοσύνη.
Στην επαναληπτική δίκη η Εισαγγελία του Διεθνούς Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ΔΔΠΓ) απαίτησε για τον πρώην υψηλόβαθμο μαχητή του τρομοκρατικού Στρατού Απελευθέρωσης του Κοσόβου Ραμούς Χαραντινάι και τους συνεργούς του από 20 χρόνια φυλάκισης για δολοφονίες, βασανιστήρια και βάναυση συμπεριφορά, καθώς και για παραβίαση των νόμων και των εθίμων του πολέμου κατά τη σύρραξη στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ωστόσο οι δικαστές έκριναν ότι δεν υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις ότι Χαραντινάι γνώριζε για τα εγκλήματα.
Η Πρίστινα πανηγυρίζει και ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον ήρωά της. Μαζί με την αθωωτική ετυμηγορία για τον Χαραντινάι, εναντίον της Σερβίας εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση ως τη μοναδική πλευρά, που είναι υπεύθυνη για τα συμβάντα στο Κόσοβο στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Κατά τη γνώμη του προέδρου της κοινότητας του βορρά Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα Κριστιμίρ Πάντιτς, η ετυμηγορία έναντι του Χαραντινάι αποδεικνύει ότι η διεθνής κοινότητα δεν επιθυμεί ώστε Σέρβοι και Αλβανοί να ζουν μαζί, ώστε Κόσοβο και Μετόχια να είναι μια πολυεθνική επαρχία. Μάλιστα η διεθνής κοινότητα προσπαθεί να δημιουργήσει άλλο ένα κράτος για τους Αλβανούς, να υλοποιήσει το όνειρο πολλών αιώνων για μια μεγάλη Αλβανία.
Ο ηγέτης της κοινότητας Στρίπτσε (νότος του Κοσόβου) Ζβόνκο Μιχάιλοβιτς επισημαίνει:
Εάν υπολογίσουμε ότι στο Χαραντινάι έχουν υποσχεθεί το αξίωμα του πρωθυπουργού του Κοσόβου, τότε αυτό θα είναι ένα σαφές μήνυμα για τους Σέρβους ότι δεν έχουν πλέον θέση στο Κόσοβο. Σε ό,τι αφορά στους υπόλοιπους κατηγορούμενους στη Χάγη, τότε με βεβαιότητα ο Σέρβος στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς και ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας των Σερβοβοσνίων Κάρατζιτς θα καταδικαστούν σε μεγάλες ποινές.
Ως προς τον Χαραντινάι όλα ήταν σαφή ήδη από την προηγούμενη ημέρα. όταν άρχισαν στη Χάγη ενοχλημένοι να διαψεύδουν τις δηλώσεις της σερβικής Εισαγγελίας για τα εγκλήματα πολέμου σχετικά με την ανικανότητα του ΔΔΠΓ να υπερασπιστεί τους μάρτυρες, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 19 άνθρωποι, οι οποίοι θα μπορούσαν να γνωρίζουν την αλήθεια για τον Χαραντινάι. Ο εισαγγελέας για τα εγκλήματα πολέμου Βλαντίμιρ Βουτσκέβιτς είχε τότε πει ότι οι άνδρες του Χαραντινάι χρησιμοποιούσαν συνηθισμένες μεθόδους Μαφίας: αρχικώς προειδοποιούν, κατόπιν επιχειρούν να εξαγοράσουν, εν συνεχεία να τρομάξουν και εν τέλει να δολοφονήσουν.
Οι σερβικές ανακριτικές Αρχές έχουν πολύ μακρύτερη «λίστα ερωτημάτων» προς τον Χαραντινάι σε σχέση με τη Χάγη, μεταξύ άλλων υπάρχει και το θέμα της «τρομοκρατίας». Δεν έχει νόημα να υπενθυμίσουμε το βιασμό από τον Χαραντινάι το 1999 μιας τσιγγάνας, η οποία επρόκειτο την ίδια ημέρα να παντρευτεί, ούτε επίσης πώς οι συνεργάτες του αποκεφάλισαν ένα νεογνό δύο εβδομάδων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Σερβικής Εισαγγελίας, μόνο το 1998 ο Χαραντινάι ήταν υπεύθυνος κοντά στις πόλεις του Κοσόβου Ντετσάνι και Ντζακόβιτσα για 56 δολοφονίες, οι οποίες τελέστηκαν υπό τη διοίκηση του Στρατού Απελευθέρωσης του Κοσόβου από μέλη του.
Πάντως τώρα όλα αυτά δεν έχουν σημασία. Οι αιτίες της απελευθέρωσης του Χαραντινάι είναι επαρκώς προφανείς: η προστασία των ξένων αξιωματούχων, ένας εκ των οποίων είναι ο Σορέν Γιέσεν-Πέτερσεν, ο οποίος στον καιρό του είχε ηγηθεί της UNMIK και ονόμαζε τον Χαραντινάι «εγγύηση της ειρήνης και της ασφάλειας» στην επαρχία. Εν συνεχεία, φυσικά, τα εκατομμύρια, που επενδύθηκαν στην υπεράσπιση του Χαραντινάι, την οποία είχε αναλάβει ένα βρετανικό νομικό γραφείο, όπου κατά μία παράξενη σύμπτωση εργάζεται η σύζυγος του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, ενός εκ των βασικών υποστηρικτών της «ένοπλης» επίλυσης της σύγκρουσης στο Κόσοβο τη δεκαετία του 1990. Και τέλος το γεγονός ότι ο Χαραντινάι ήταν ένας τόσο αξιόπιστος εταίρος: δυτικά ΜΜΕ επανειλημμένως είχαν γράψει ότι ειδικά αυτός βοηθούσε το ΝΑΤΟ να συντονίσει τις αεροπορικές επιθέσεις του κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας το 1999.
Τί μπορεί να προκαλέσει η απελευθέρωση του Χαραντινάι; Εκτός από την απολύτως πιθανή απειλή για την ασφάλεια του σερβικού πληθυσμού στο Κόσοβο, για παράδειγμα ένα νέο κύμα επιδρομών λόγω «χαράς» ή μια ακόμη πιο σοβαρή πίεση στους Σέρβους, που πήραν το ρίσκο να επιστρέψουν στην επαρχία, η αθωωτική ετυμηγορία θα έχει και πολιτικές συνέπειες. Θα ενισχύσει αισθητά την «εικόνα» του Κοσόβου ως κράτους, που εμφανίστηκε έπειτα από ιερό απελευθερωτικό πόλεμο κατά των «μεγαλοσερβικών» απαιτήσεων, πράγμα, που μπορεί να οδηγήσει τις σημερινές συνομιλίες του Βελιγραδίου και της Πρίστινας σε αδιέξοδο και ακριβέστερα, να τις καταστήσει χωρίς νόημα.
Πηγή http://greek.ruvr.ru/2012_12_01/96493968/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!