«σηματοδοτεί την 25η επέτειο του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος ονομάζεται Αθόρυβος Πόλεμος και διεξάγεται με τη χρήση υποκειμενικών βιολογικών μαχών και συγκρούσεων με σιωπηλά όπλα».
Κατόπιν, διασαφηνίζει τη θέση των συντακτών του σε σχέση με τα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας: «Η λύση των καθημερινών προβλημάτων μας χρειάζεται μια προσέγγιση η οποία να είναι πραγματικά Ανελέητη, χωρίς αγωνίες σχετικά με θρησκευτικές, ηθικές, ή πολιτιστικές αξίες».
Το πρώτο κεφάλαιο του εγγράφου που έχει τίτλο «ιστορική Εισαγωγή», μας πληροφορεί ότι:
«Η τεχνολογία των σιωπηλών όπλων εξελίχθηκε από την Επιχειρησιακή Έρευνα, μια στρατηγική και τακτική μεθοδολογία που αναπτύχθηκε υπό την εποπτεία της Στρατιωτικής Διοίκησης στην Αγγλία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο αρχικός σκοπός της Επιχειρησιακής Έρευνας ήταν η μελέτη των στρατηγικών αι τακτικών προβλημάτων στην εναέρια και επίγεια άμυνα, με αντικειμενικό σκοπό την αποτελεσματική χρήση των περιορισμένων στρατιωτικών πόρων ενάντια σε ξένους εχθρούς, (π.χ. διοικητική Μέριμνα). Σύντομα, έγινε αντιληπτό από αυτούς που κατέχουν θέσεις εξουσίας ότι οι ίδιες μέθοδοι θα μπορούσαν να αποδειχθούν χρήσιμες για τον ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ έλεγχο μιας κοινωνίας. Αλλά γι’ αυτόν το σκοπό ήταν απαραίτητη η χρήση καλύτερων εργαλείων»».
Και συνεχίζει:
«το ίδρυμα Ροκφέλλερ ενεπλάκη αμέσως στο παιχνίδι επιχορηγώντας ένα τετραετές πρόγραμμα του Κολεγίου Χάρβαρντ, χρηματοδοτώντας το πρόγραμμα Οικονομικής Έρευνας του Χάρβαρντ για την μελέτη της δομής της Αμερικανικής Οικονομίας. Ένα χρόνο αργότερα, το 1949, άρχισε να συμμετέχει στην έρευνα και η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Το 1952 η περίοδος της χρηματοδότησης τελείωσε και πραγματοποιήθηκε μια υψηλού επιπέδου συνάντηση της ελίτ για να καθοριστεί η επόμενη φάση της έρευνας των κοινωνικών λειτουργιών. Το πρόγραμμα του Χάρβαρντ ήταν πολύ αποδοτικό όπως επιβεβαιώθηκε από τη δημοσίευση μερικών εκ των αποτελεσμάτων του το 1953, τα οποία υπαινίσσονταν την πιθανότητα επίτευξης της ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ, (κοινωνικής) , μηχανικής».
