Πραγματικές σκέψεις-Ν. Λυγερός

Αν εξετάσουμε προσεχτικά την έννοια της καινοτομίας μπορούμε ν’ αντιληφθούμε ότι ενώ προέρχονται από πραγματικές σκέψεις, παράγουν εξωπραγματικές κινήσεις, αφού αποτελούν την επόμενη πραγματικότητα. Πραγματικές σκέψεις, όπως είναι αυτές του Leibniz και του Pascal, ξέρουμε ότι αποτελούν αλλαγές φάσης τόσο σε μαθηματικό όσο και φιλοσοφικό.


Με αυτήν την έννοια, βλέπουμε ότι η νοόσφαιρα ξεπερνά την κλειστή πραγματικότητα για την οποία υπάρχει μια κοινωνική σύμβαση. Μέσα σε αυτή, τα άτομα θεωρούν τους στοχαστές ως ανθρώπους στο περιθώριο που δεν διαμορφώνουν στην ουσία την πορεία της πραγματικότητας, διότι θεωρούν ότι είναι οι ίδιοι η κινητήρια δύναμη.

 Η ιστορία όμως μας διδάσκει ότι η κοινωνία χαρακτηρίζεται περισσότερο από την αδράνεια και πρέπει να υπάρξει μία ισχυρή σκέψη και δύναμη για να αλλάξει γνώμη. Βέβαια όταν το κάνει, δημιουργείται ένα φαινόμενο μόδας και όλοι πιστεύουν μετά ότι ήταν γενικό, διότι τα άτομα ξεχνούν την αρχική καινοτομία με την οποία θα αντιδρούσαν, αν έπρεπε να αποφασίσουν σε προσωπικό επίπεδο.

Απλοϊκά θεωρούμε ότι αυτό συμβαίνει μόνο στον τομέα των επιστημών, αλλά αυτό γίνεται μόνο και μόνο λόγω λήθης. Στις επιστήμες δεν ξεχνούμε τις καινοτομίες, διότι οι αλλαγές που προκαλούν είναι σημαντικές ακόμα και στο επίπεδο του φορμαλισμού. Ενώ μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο, η λήθη κυριαρχεί. Το αποτέλεσμα είναι ότι η κοινωνία αλλάζει δίχως, να το καταλαβαίνει μέσω του έργου μόνο μερικών ανθρώπων.

 Βέβαια όταν κοιτάζει ταινίες άλλης εποχής, βλέπει ότι υπάρχει διαφορά δίχως όμως να μπορεί να το εξηγήσει. Το πιο ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι η κλάση της κοινωνίας αλλάζει πραγματικότητες δίχως να το συνειδητοποιεί. Έτσι θεωρεί ότι τα δεδομένα δεν αλλάζουν ποτέ. Μια άλλη επίπτωση είναι ότι η κοινωνία δεν αποδέχεται τις πραγματικές σκέψεις των καινοτόμων, ενώ αυτοί είναι που δημιουργούν την επόμενη πραγματικότητα.

Κατά συνέπεια η κοινωνία έχει μια απέχθεια απέναντι στις καινοτομίες. Υπάρχει μόνο μια εξαίρεση και αφορά την τεχνολογία, αλλά η εξήγηση είναι απλή. Λόγω του μάρκετινγκ, η τεχνολογία επιβάλλεται στην κοινωνία ακριβώς μέσω της μόδας. Δεν επηρεάζεται από τις πιο μεγάλες αλλαγές, οι οποίες είναι οι πιο ουσιαστικές, τουλάχιστον αυτό πιστεύει, ενώ την επηρεάζει η μερική και τεχνική τους υλοποίηση, διότι θέλει να δείξει ότι ξέρει να την διαχειριστεί.

Το μάρκετινγκ δεν προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις επί της ουσίας, κάνει αποκλειστικά χρήση της πειθούς.

Σε γενικό πλαίσιο λειτουργεί με τη ρητορική και βασίζεται πάνω σε μία κοινωνική σύμβαση που δημιουργεί τη νοητική αδράνεια, την οποία ονομάζουμε για τον ίδιο λόγο, κοινή λογική.